บทที่ 179 : ร้อนหนาวผลิร่วงช่างปะไร!
_____________________________________________________
“ช่วยจางเย่หางาน”
มีทั้งคนที่เข้ามาช่วยเหลือด้วยใจจริง คนที่เข้ามาสร้างสีสันครื้นเครง และแน่นอนว่าต้องมีคนที่เข้ามาก่อกวน แต่ละคนต่างช่วยกันสร้างความสนุกสนานในแบบของตนเอง
“บริษัทส่งออกของผม ขอเชิญอาจารย์จางเย่เข้าร่วม”
“โรงงานเครื่องจักรของผม ขอเชิญอาจารย์จางเข้าร่วม”
“แผนกทอผ้าในบริษัทสิ่งทอของฉัน ขอเชิญอาจารย์จางเข้าร่วม”
“ไนท์คลับต้าฮุยหวง (มหาเกียรติยศ) ยินดีจ่ายเงินเดือนให้อาจารย์จางเย่อย่างงาม”
ไม่มีสถานีโทรทัศน์ใดต้องการจางเย่เลย มีแต่บริษัทร้อยแปดพันเก้าที่ยื่นมือเข้ามา
ชักชวน ตอบรับคำเรียกร้องให้ช่วยจางเย่หางาน
“พรืด!”
“พวกนายอย่าก่อกวนสิ พูดจริงนะเฟ้ย เลิกก่อกวนได้แล้ว”
“อาจารย์จางจะไปทำซากอะไรที่ไนท์คลับ! ไปท่องอาขยานให้แขกฟังเรอะ?”
“แผนกทอผ้า บริษัทสิ่งทอ? พวกนายคิดว่าอาจารย์จางมีทักษะทางนั้นด้วยเรอะ!”