บทที่ 797 : ผมยังไม่ได้ไปไหนนะ!
___________________________________
ถ่ายทำวันแรก คนในกองต่างร่าเริงหนักหนา เหมือนมาเที่ยวสบาย ๆ ในวันหยุด
ถ่ายทำวันที่สอง คนในกองเริ่มรู้สึกเหนื่อยล้าขึ้นมาบ้าง
ถ่ายทำวันที่สาม คนในกองถ่ายทั้งสามต่างบังเอิญมีคนป่วยพร้อมกัน บางคนเป็นหวัด บางคนร่างกายปรับสภาพไม่ได้ และยังมีสมาชิกในทีมคนหนึ่งมีอาการแพ้ความสูง(Altitude Sickness)[1]อีกด้วย โชคดีว่าพอไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลท้องถิ่น เติมออกซิเจนสักพักก็ค่อย ๆ ฟื้นขึ้นมา
เข้าวันที่สี่ ทั้งทีมก็พากันบ่นอุบ
“วันนี้ยังมีบินอีกเหรอ?”
“คราวนี้ไปกุ้ยโจว?”
“ฉิ*หาย! จะไม่ไหวแล้วง่า!”
“ผู้กำกับจาง ขอลาพักสักวันได้รึเปล่า?”
“นั่นสิผู้กำกับจาง ทุกคนแทบจะไม่ไหวแล้ว ต้องปีนเขาข้ามน้ำทั้งวันซ้ำยังต้องบินด่วนอีก บางทียังต้องนั่งเกวียนเข้าหมู่บ้าน ปกติทุกคนนั่งทำงานอยู่แต่ในออฟฟิศ ไม่เคยออกแรงหนักขนาดนี้มาก่อน อยู่ ๆ ต้องมาใช้พละกำลังหนักขนาดนี้ ทนไม่ไหวแล้วจริง ๆ!”
“ผู้กำกับจางยังไม่บอกว่าเหนื่อยเลยสักคำ พวกเราจะบ่นอะไรล่ะ”
“ถูกต้อง อดทนอีกหน่อยเถอะ ค่อยไปพักตอนอยู่บนเครื่อง”