章節 317: 0317

บทที่ 317 : ศิษย์พี่! โกงพวกเราสองคนนี่นา!

ในห้อง

บรรยากาศออกจะอิหลักอิเหลื่อ

ทางฝั่งเฉินเฟิงนั้นถูกหลวี่อวี้หู่โม้ไว้สุดกู่ เขาได้แต่นิ่งเงียบ ผลคราวนี้ถูกเหราอ้ายหมิ่นที่คว้าผู้เช่าห้องคนหนึ่งมาอย่างตามใจชอบ แต่กลับต่อโคลงกวีของเขาทุกบทออกมาได้อย่างสมบูรณ์แบบ ไม่เพียงแต่ต่อกลอนได้ ในโคลงกลอนยังเสียดสีถากถางว่าเขาจอมปลอม ถูกตีหน้าจนบวมฉึ่งแล้ว!

ปลอมใครเหมือนคนนั้น?

ใครปลอมใคร ใครก็เหมือนคนนั้น?

ใช้บทโคลงด่าคน นี่แม่*ไปถึงแดนดินไหนแล้ววะ!

เฉินเฉินหัวเราะหึหึ พูดกับจางเย่ “หนูบอกแล้วคุณทำได้ หนูเห็นแวว”

“เธอฉลาดมาก พูดได้ดี” จางเย่ลูบหัวเฉินเฉินทีหนึ่ง

เหราอ้ายหมิ่นเหลือบตามองทั้งศิษย์น้องและเฉินเฟิง “ทำไมไม่พูดแล้วล่ะ? ยังแข่งอีกไหม? ระดับของผู้เช่าห้องฉันใช้ได้รึเปล่า?”

หลวี่อวี้หู่พูดอย่างหดหู่ “ศิษย์พี่ นี่มันแค่ใช้ได้ที่ไหน ผู้เช่าห้องของคุณคือใครกัน? แม้ว่าผมจะไม่ค่อยเข้าใจโคลงคู่ แต่สูงด้อยยังพอฟังออกนะ”

“หมอนี่?” เหราอ้ายหมิ่นเว้นวรรคให้เดา

เฉินเฟิงกล่าวอย่างเสียไม่ได้ “คนที่ทำให้ผมแพ้ราบคาบ คนนี้คือ?”