บทที่ 517 : ‘ว่าด้วยอาชา’ ตั้งประจันวงการคณิตศาสตร์!
________________________________________________
สีหน้าท่าทางล้วนแตกต่าง
อารมณ์ความรู้สึกนั้นแปลกแยก
ตรงหน้ากระดานคำถาม เหล่าเด็กน้อยที่เดียวดาย ก่อเกิดเป็นภาพที่ทรนงภาพหนึ่ง
ซินหย่ามองพวกเขา อ้าปากกล่าว "หลิงหลิง เหลยเหล่ย กลับมาเถอะ"
หวงหลิงหลิงหันหน้ากลับมา "ศาสตราจารย์ซิน หนู หนูอยากลองอีกค่ะ!"
ศาสตราจารย์ของมหาวิทยาลัยนานกิงกล่าวน้ำเสียงกรรโชก "กลับมาให้หมด! ข้อนี้ไม่ใช่สิ่งที่ระดับอย่างพวกเธอจะทำได้ มันต้องใช้คณิตศาสตร์ระดับสูงอีก พวกเธอยังเรียนไม่ถึงด้วยซ้ำไป!"
หวงหลิงหลิงก้มหน้า ยังคงพยายามต่อไป
หวงเหลยเหล่ยออกปาก "อาจารย์ ให้พี่ลองต่อเถอะครับ" เขาทราบว่าพี่สาวเป็นคนเช่นนี้เอง เมื่อรู้ตัวว่าทำผิด พี่ก็คิดจะแก้ไขด้วยตัวเอง
วังอี้หมิงถอนใจยาว "ไม่ต้องแล้วล่ะ"