บทที่ 23 เริ่มมีชื่อเสียงขึ้นมาเล็กน้อย!
บทแปลเดิม
CM >> ตรวจ
TurKish_TEA >> เช็ก + เกลา
*********************************
วันต่อมาระหว่างการไปทำงาน ขณะที่เดินผ่านร้านขายหนังสือพิมพ์ที่สถานีรถไฟใต้ดินฝั่งตะวันตก จางเย่ถาม “หนังสือพิมพ์ปักกิ่งไทมส์มารึยัง? ราคาเท่าไร?”
“หนึ่งหยวน” เจ้าของร้านตอบราวกับเป็นหุ่นยนต์
จางเย่ยื่นเงินส่งไปให้ “ขอหนึ่งฉบับ”
เจ้าของร้านรับเงินและส่งหนังสือพิมพ์ให้กับจางเย่ “รับไปสิ”
จางเย่รู้สึกว่าตัวเองถังแตกอย่างรุนแรงหลังจากเสียเงินหนึ่งหยวนนั่นไป แต่มันเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ เงินที่ควรใช้ก็ต้องใช้มัน เขาพลิกหน้ากระดาษไปทีละหน้าๆ เมื่อชายหนุ่มมาถึงสถานีรถไฟใต้ดินและแหวกกลุ่มฝูงชนมหาศาลจนสามารถไปต่อคิวได้ มีอะไรบางอย่างแวบเข้าตาของเขา เมื่อจางเย่เปิดหนังสือพิมพ์ไปที่หน้ากลาง ก็เห็นชื่อของเขาเด่นหราพร้อมกับพาดหัวข่าว — ‘ช่วยชีวิตในสองกลอน’!