บทที่ 438 : ฉันไม่สนใจ!
______________________________________________________________
หน่วยหนึ่ง
"ฮ่าๆๆ!"
"โอ๊ย ไม่ไหวแล้ว!"
"พอเถอะ หยุดเลยนะ!" ต่งจื้อเฉียงทำตาขวาง
คนอื่นๆ หัวเราะกันหนักมาก มีแต่ฟ่านอิงอวิ๋นคนเดียวที่ไม่ขยับ ยังคงนั่งหน้านิ่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ของตนเอง รัวนิ้วลงบนคีย์บอร์ด ไม่ทราบกำลังทำอะไร
"เจ้าหน้าที่ฟ่าน คุณทำอะไรน่ะ?" ต่งจื้อเฉียงถามด้วยความสงสัย
ฟางเสียวสุ่ยได้ยินดังนั้นก็หันไปมองเธอ "พี่สาวฟ่าน?"
เหมิงอี้อยู่ใกล้ฟ่านอิงอวิ๋นที่สุด หันหน้าไปก็เห็นหน้าจอของอีกฝ่าย เป็นภาพแพนด้าตัวหนึ่งถือธูปในมือที่ตกกระทบสายตา เหมิงอี้ก็ต้องอุทานอย่างตกใจ "เชี่*! แพนด้าจุดธูป! เจ๊ฟ่าน! เจ๊ทำอะไรน่ะ? คอมฯ เจ๊ติดไวรัสไปด้วยแล้วเหรอ!?"
"หา?"
"อะไรนะ?"
ทันทีที่ได้ยิน ทุกคนพลันรุมล้อมกันเข้ามา!
ฟ่านอิงอวิ๋นชักสีหน้าไม่ชอบใจ ตวัดเสียงขุ่นกล่าว "ตะโกนทำบ้าไร! อย่าตกใจกับเรื่องเล็กๆ ได้มะ? ทำฉันตกใจไปด้วยเลย! ไม่ใช่ติดไวรัสว้อย! ฉันตั้งใจไปโหลดแพนด้าจุดธูปมาจากทางฝั่งเกาหลีต่างหาก จะเอามาดูการทำงานของมันหน่อย"
ต่งจื้อเฉียงรีบเตือน "เธออย่าเล่นกับไฟสิ!"