บทที่ 919 : จางเย่เสริมแกร่ง (ตอนต้น)!
ตกดึก
ในที่สุดข้างนอกก็เงียบสงัด
มีชาวยุทธพเนจรจากเซี่ยงไฮ้ผู้หนึ่งฝึกพลังยุทธ์ตรงชั้นล่างของโรงเตี๊ยม เขารั้งอยู่เป็นคนสุดท้าย ครั้นเสร็จสิ้นการฝึก กายอ่อนเพลีย เขาก็เปล่งเสียง ‘ฮ่า’ จากนั้นจึงกลับขึ้นห้องไปนอน
ภายในห้องพักของจางเย่
เฉินเฉินเอ่ย “จางเย่”
จางเย่หันไป “ว่า?”
เฉินเฉิน “ทำไมนายถึงได้ต่ำตมขนาดนี้นะ?”
จางเย่ถามตาปริบๆ “ฉันต่ำตมเหรอ?”
เฉินเฉิน “จางเย่ ทำไมไปที่ไหนก็หายนะที่นั่น?”
“ฉันเหรอ นั่นมันคือการพบความอยุติธรรมก็เข้าแก้ไขต่างหาก ฮ่า!” จางเย่คุยโต “เห็นคุณอาจางของเธอบัญชาการรับกับศัตรูเมื่อกี้รึเปล่า? เห็นหรือยัง? นี่เขาเรียกว่าบารมีของผู้นำ เรียกว่าคนมีเสน่ห์ เป็นไงล่ะ? สุดท้ายต้องยอมจ่ายค่ารักษาตัวให้พวกเราไหมเล่า?”
เฉินเฉินกล่าว “นายเรียกไปแสนนึงไม่ใช่เหรอ? ข้อเรียกร้องห้ามต่อรองไม่ใช่เหรอ?”
จางเย่ทำเสียงเข้ม “แสนนึงอะไรกันล่ะ เป็นคนไม่ควรโลภ ต้องรู้จักพอเพียง”
เฉินเฉิน “จางเย่”
จางเย่ “ว่า?”
เฉินเฉินมองเขา ถามน้ำเสียงจริงจัง “แบบนี้ที่ในทีวีเรียกว่า ‘ตบทรัพย์’ ใช่รึเปล่า?”
พรืด!
จางเย่เกือบหงายหลัง!