บทที่ 792 : ใช้รัศมีแห่งโชคอีกครั้ง!
_________________________________
ช่วงเที่ยง
เวลาพักเที่ยง จางเย่เรียกทีมงานของตนเองเข้ามาที่ห้องทำงาน เมื่อคนยี่สิบกว่าคนมาถึง ห้องทำงานที่นับว่ากว้างขวางกลายเป็นดูแคบขึ้นมาถนัดตา แต่ละคนล้อมวงกันเข้ามา บ้างยืนอยู่ตรงหน้าโต๊ะทำงานไม่ก็โซฟา เพราะคนที่ออฟฟิศหนึ่งข้างนอกไม่ใช่คนของจางเย่ และเขาก็เพิ่งมาใหม่ จึงไม่ค่อยสะดวกใจ แต่ก็ไม่ได้ถือว่าตนเองเป็นคนนอกเท่าไรนัก จึงเรียกมาแต่ทีมของตัวเอง
“กินข้าวกันแล้วเหรอ?” จางเย่ยิ้มถาม
จางจั่วเรอออกมาทีหนึ่ง “ใช่ครับ เพิ่งกินมาอิ่ม ๆ”
เสี่ยวหวังทำหน้าทะเล้น “ตอนแรกนึกว่าพอย้ายแผนกแล้ว กับข้าวคงจะไม่เหมือนเก่า ไม่นึกว่าจะต้องไปกินที่โรงอาหารนั้นอีก กับข้าวที่นั่นฉันล่ะเพลียเลยค่ะ”
จางเย่หลุดขำ “ก็ได้ เดี๋ยวผมจะเลี้ยงของอร่อยทุกคนสักมื้อ”
“งั้นก็เยี่ยมเลย พูดแล้วนะคะผู้กำกับจาง” เสี่ยวหวังพูดพลางหัวเราะคิก
ฮาฉีฉีมองจางเย่ สังเกตเห็นว่ามีอะไรบางอย่าง “เสี่ยวหวัง เลิกพูดเล่นได้แล้ว ฟังผู้กำกับจางพูดธุระเถอะ ต้องมีงานมอบหมายแน่ ๆ”
ทุกคนต่างมองไปทางจางเย่