บทที่ 584 : ทิวทัศน์นี้เลิศเลอกว่ามาก!
____________________________
หลังจากนั้นสักพัก
ติ๊งต่อง ติ๊งต่อง ติ๊งต่อง
เสียงกริ่งประตูดังขึ้น มีคนกดราวๆ สี่ห้าครั้งได้
ถ้าเป็นคนที่บ้านกลับมาแล้วลืมกุญแจไว้ล่ะก็คงกดแค่หนึ่งครั้ง ใครๆ ก็เป็นอย่างนี้ทั้งนั้น หากเป็นแขกหรือมาญาติมาเยี่ยมก็คงกดสักสองครั้งเพื่อให้ดูสุภาพหน่อย บางทีอาจจะเผลอกดไปสามทีก็ยังพอรับได้ แต่ถ้าใครไปเยี่ยมบ้านคนอื่นแล้วกดกริงรัวๆ สี่ห้าครั้งแล้วล่ะก็ ไม่ต้องถามเลยก็รู้ว่าคือนางฟ้าซูเปอร์สตาร์ที่หน้าสื่อดูดีส่วนตัวมารยาทงามแหง!
“มาแล้ว มาแล้ว!” จางเย่ตะโกน
ติ๊งต่อง พอไปถึงก็มีเสียงกริ่งอีกสองรอบ
จางเย่ทำอะไรไม่ได้นอกจากเดินไปเปิดประตู แน่นอนว่าผู้หญิงที่อยู่หน้าประตูคือ ‘สวมชุดรบเต็มอัตราศึก’ อย่างจางหย่วนฉี
“ทำไมนาน?” เธอเยื้องย่างเข้ามา
จางเย่รีบปิดประตูทันที “อย่างน้อยก็ให้ผมเดินมาที่ประตูหน่อยเถอะ”
เธอถาม “ไม่มีใครอยู่ใช่ไหม?”
“ไม่มีใครอยู่ ตามสบายเลยครับ” จางเย่ตอบ
เธอวางกระเป๋าลงบนบนพื้น “ไวน์อยู่นี่นะ มีไวน์แดงกับเบียร์ อยากดื่มอะไรเธอเลือกเลย”