บทที่ 539 : พลังไร้เทียมทานของลูกเต๋าปรับระดับความยาก!
_______________________________________________
จวนจะบ่าย
กินอิ่ม ดื่มพอแล้ว
คุณอู๋เอนหลังพักผ่อนบนโซฟา ถือมือถืืออ่านตอนสุดท้ายของบันทึกอู้คง
จางเย่ถือไม้จิ้มฟันแคะขี้ฟันอย่างสบายใจเฉิบ มือลูบท้องที่เพิ่งอิ่มแปล้ กล่าวติดจะเพ้อๆ ออกมา "จะตายแล้ว กับข้าวอร่อยโคตร เฮ้อ.. กินจนตัวจะแตกแล้ว" เขามองไปที่โซฟา "อู๋ เธอจะไปทางใต้แล้ว ผมคงอดกินกับข้าวฝีมือเธออีก ต้องมีชีวิตต่อไปไม่ได้แน่ๆ ผมว่าเธออย่าไปเลย ไม่งั้นต้องมีคนตายแน่ๆ”
กลับไปเรื่องเดิมอีกแล้วสิ