บทที่ 512 : การแข่งขันโอลิมปิกคณิตศาสตร์ระดับโลก!
___________________________________________
ริมทะเลสาบ
แสงอรุณทาทาบโฉมสะคราญคล้ายภาพวาด
มองใบหน้าด้านข้างงามสง่าล้ำโลกของอู๋เจ๋อชิง จางเย่ก็ใจหวั่นไหว อดถ่ายภาพเธอจากด้านข้างอีกครั้งไม่ได้ ยิ่งมองยิ่งหลงไหล ยิ่งเห็นยิ่งหลงรัก
เธอหันกลับมา "ไปกันเถอะ"
จางเย่ "อื้ม"
"ตรงโน้นมีงานฝีมือขายนี่นา ไปดูกันเถอะ" เธอขยับมายืนข้างจางเย่ แตะลงบนหลังมือเขาแล้วเลื่อนขึ้นมาเป็นคล้องแขนชักชวนไปด้วยกัน
จางเย่ใจเต้นระรัว "ไม่ต้องหรอก อย่าดูเลย"
หญิงสาวยิ้มน้อยๆ "ทำไมล่ะ?"
"ของพวกนี้ไม่เหมาะกับเธอหรอก ผมขอคิดให้ดีก่อนว่าจะให้อะไรเธอดี" จางเย่กลายเป็นฝ่ายพาเธอเลี่ยงไป
อู๋เจ๋อชิงทำท่าจะพูดอะไรบางอย่าง แต่โทรศัพท์มือถือในกระเป๋าดังขัดเสียก่อน เธอหยิบมันออกมามองดูชื่อคนโทรที่แสดงอยู่บนหน้าจอก่อนกดรับ "ฮัลโหล"
ปลายสายเป็นเสียงผู้หญิงหัวเราะคิกคัก ฟังจากน้ำเสียงราวๆ สักสามสิบกว่า "ยัยอู๋ วาเลนไทน์ปีนี้ออกไปกับใครยะ?"