章節 159: 0159

บทที่ 158 : เจ้าจางเย่นั่นแต่งกลอนอีกแล้ว?

______________________________________

ท้องฟ้ากว้างยามราตรี

ใกล้จะสามทุ่มแล้ว

ผู้กำกับซ่งที่เหนื่อยมาทั้งวันกลับถึงบ้านในที่สุด เขากล่าวขณะที่เปิดประตูเข้ามาในบ้าน “ทำบะหมี่ให้ฉันชามหนึ่งด่วนเลย ไม่ไหวแล้ว หิวจะตายอยู่แล้ว!”

ภรรยาของเขาออกมารับหน้าและส่งรองเท้าแตะให้ “ยังไม่ได้กินข้าวอีกเหรอคะ?”

“ไม่ว่างเลย” ผู้กำกับซ่งถอนใจ “วันนี้มีตัวเจ้าปัญหามา เลยยุ่งกับไอ้คดีเล็กๆ นี่ทั้งวัน วิ่งวุ่นขนาดนี้เธอรู้ไหมว่าฉันทำไปทำไม? ก็หวังสุ่ยซินนั่นไง คราวหลังเรื่องของเขาฉันจะไม่ช่วยอีกแน่นอน! โคตรเหนื่อยแล้วยังไม่ได้อะไรตอบแทน แถมถ้าจัดการไม่ดี อาจจะมีปัญหาตามมาอีก โชคดีนะที่แรงกดดันแค่นี้ฉันยังรับมือได้ ยังรักษาหน้าให้เหล่าหวังได้อยู่” ผู้กำกับซ่งหัวเราะและโม้กับภรรยาของเขาต่อ “จะดีจะร้ายฉันก็ทำงานเป็นตำรวจมาตั้งกว่าทศวรรษแล้ว กะอีแค่จางเย่ฉันรับมือได้!”

ภรรยาของเขาไม่เห็นด้วยนัก “ฉันเห็นข่าวแล้วเหมือนกัน ฉันว่าจางเย่คนนี้เป็นคนดีจริงๆ นะ คุณอย่าไปเสียงดังใส่เขานักเลย เพลาๆ มือบ้าง”