บทที่ 937: คนเดียวเฝ้าด่าน!
หลบไปได้หนึ่ง!
ทว่าเข็มบินอีกเล่ม จางเย่หลบไม่พ้นแล้ว!
ไม่ใช่เขาตอบสนองไม่ทัน เทียบกับคนอื่นเขาย่อมเห็นชัดกว่าใคร แต่ทว่าแม้บังเกิดความคิด แม้บังเกิดปฏิกิริยา ทว่าร่างกายกลับมิอาจตอบสนองได้ทันเวลา จุดศูนย์ถ่วงของร่างนั้นเคลื่อนแล้ว ไร้หนทางหลบเลี่ยงได้อีก ได้แต่มองเข็มบินเล่มนั้นพุ่งใส่ทรวงอกของตนเอง!
หลิวอี้เฉวียนร้อง "น้องเฉิน!"
เฉินเฉิน "จางเย่!"
จบสิ้นแล้ว!
ความคิดแรกที่พุ่งขึ้นมาในสมองก็คือ ไอเทม ‘แทนชีวิต’ ที่อยู่ในแหวนเกมจะใช้งานได้หรือไม่? ถ้าเขาตายไป ‘แทนชีวิต’ จะใช้งานอัตโนมัติ หรือจำเป็นต้องกดใช้งาน?
ทุกคนล้วนคิดว่าจางเย่คงต้องตกตายเป็นแน่!
ทว่าขณะนั้นเอง มือที่ไม่ควรจะมาอยู่ตรงนี้ กลับยื่นมาที่ทรวงอกของจางเย่ในพริบตา เป็นมือของสตรีที่งดงาม พุ่งผ่านมาด้วยความเร็วที่คนทั่วไปไม่มีทางทำได้ จนทุกคนได้แต่เหม่อมอง!
ติ๊ง!
เข็มบินเล่มที่สองถูกมือข้างนั้นคว้าจับไว้ได้!
เหล่าผู้ชมส่งเสียงฮือฮา!
ทุกคนล้วนตกตะลึง!
เป็นเหราอ้ายหมิ่น!
ในยามคับขันเช่นนี้ เป็นเหราอ้ายหมิ่นที่คว้าจับเข็มบินไว้ได้ด้วยมือเปล่า!