章節 4: Chapter 4: Sino
"Yahoo!." halos mahilo ako ng bigla akong buhatin ni Troy at iikot sa ere. Napapagitnaan kami ng mga kaibigan at kakilala. I'm not even sure kung pati na yung mga customer sa cafe ay umakyat para tumingin kung anong nangyayari rito.
"The best gift ever.. " di maikalala sa mga mata nya ang tuwa, galak at saya that finally, his girl is officially his. Binaba nya ako. Natatawa pa rin.
"Nahilo ako. Loko." Palo ko sa braso nya. Natawa lang sya't gigil akong hinapit papunta sa bisig nya. Niyakap nya ako ng sobrang higpit. Tinulak ko sya bahagya para makakuha ng hangin. Mabuti nalang nagbigay din sya ng space.
"I'm sorry. I'm just carried away.." anya na abot tainga ang ngiti.
"Tsk.." irap ko. Mabuti nalang at hindi ako dumuwal kanina. Baka pagkamalan pa akong buntis dito tas makarating bigla kay Papa. Naku! Sakit iyon sa noo! Ayoko pa namang tapusin agad ang bagay na nasimulan ko na. Lalo na at kailangan ko ng isipin at lunukin na sinagot ko na nga si Troy. It feels surreal. Totoo na parang hinde. Kahit pa yata kurutin ako't pagtawanan ng malakas sa mismong mukha. Wala akong pakialam. Para akong nakalutang sa ere. Hindi makaramdam ng kahit na ano.
"I love you.." mariin nyang siniil ang labi ko without hesitation. Without thinking what would people think about us. Sabagay. Kahit pa yata magdamag kaming maghalikan ngayon sa harapan nila. They just let us dahil nga kami na. At isang bagay pa. Suportado kami ng mga kaibigan namin.
Honestly. Yan ang isa sa mga bagay na pressure para sakin. Na hindi ko alam kung totoong suportado ba nila kami o iilan sa kanila ay hinde. Nagbubulungan sa likod. Kung meron man. Wala naman din akong pake. I get used on pretending like I didn't hear anything from them pero sa totoo lang. Rinig na rinig ko lahat.
"Bruha, congratulations sa inyo." matapos kaming paghiwalayin ng mga kaibigan. Nilapitan ako nila Jane para batiin.
"Congrats girl.." si Zoey.
"Sana all, bruh.. congrats.." Feliz naman ito. Niyakap pa ako at bineso.
"So, finally. Hindi ka na NBSB?." tumawa si Jane matapos ipangalandakan ito sa lahat. Maingay pa rin ang iba sa sayawan at inuman. Nasa kabilang mesa si Troy. Kasama nina Cristoff. Habang ang live band ay patuloy pa rin sa pagkanta.
"Jane naman. Ano ba?. Kailangan pa bang halungkatin yan?. Haha.." si Zoey ito na binigyan ng isang nakakamatay na irap si Jane.
"Oo nga.. baka isipin ng iba na sinagot lang ni Ken si Troy dahil dun.. kaya shhhh.." si Feliz na nilagay pa ang hintuturo malapit sa labi nya.
"Tsk.. mga tsismosa.. kahit pa ipangalandakan nyo na yun ngayon. Hindi na magbabago na kami na ni Troy noh.." siring ko din sa katsismisan nila. Sinulyapan ko si Troy sa kabilang mesa at napalunok nalang ako dahil kanina pa pala sya nakatingin sakin. Titig na titig pa habang kinakagat ang labi.
Hindi ko binitawan ang mata nya. He's teasing me. Aba. Sino ako para di patulan. I raised an eyebrow. Bitting my lower lip too while tasting it.
Sigurado akong. Tatayo ito.
Hindi nga ako nagkamali. Tumayo sya't lumapit sa mesa namin. "Girls, hiramin ko lang muna kaibigan nyo ha. May sasabihin lang ako." paalam nya sabay hila sa kamay ko. Nagpatianod naman ako. Sabay kong narinig ang tukso galing sa mesa namin at sa kay Troy.
Dinala nya ako sa gilid ng maliit na stage ng live band kung saan walang gaanong tao at hindi maingay. Tanaw rin dito ang overall view ng syudad. Matapos nyang sumandal sa railings. He pulled me closer to him again saka niyakap. Iniyakap nya rin sakin ang suot nyang varsity jacket dahil bahagyang malamig ang simoy ng hangin. Gabi na rin kasi.
"Anong sasabihn mo?." I started off para mabalik sa ulirat nyang may dahilan sya kung bakit kami nandito. "You spacing out?. Ganda ba ako?." tumawa ako habang tinitingala sya.
He fixed my tangled hair. Inayos rin ang suot na piraso ng jacket sa kamay at braso ko. "Hindi lang ako makapaniwala na, tayo na."
"Bakit ayaw mo namang maniwala?. Gusto mong bawiin ko?."
Humaba ang kanyang nguso. Di ko tuloy napigilan ang sarili ko. Napakurot ako sa pisngi nya. "Para kasing nananaginip lang ako. Sampalin mo nga ako para magising.." anya pa. Nagulat ako kasi sa dami ng pwede nyang sabihin. Sampal pa talaga.
"Sampal?. Baka sabihin ng mga kaibigan mong sadista ako.. ayaw mo ba ng halik?." kinindatan ko pa sya.
He licked his lower lip dahilan para matauhan ako sa sinabi. Ano ba yun?. Hay naku!.
"If I'd say, I really want your fucking lips on mine, gagawin mo ba?."
Dito lamang ako natigilan. Ano bang tumatakbo sa isip ko at napunta sa halik ang topic namin?.
Gustong gusto Kendra! Umuwi ka na nga!
Nagtitigan kami. At sa paninitig naming iyon. Sa isang iglap. Nagkapalit na kami ng posisyon. Ako ay nasa railings na. Habang sya ay nakatuko ang mga kamay sa bakal habang pinagigitnaan ako. Binabakuran sa madaling salita. Wala na rin ang yakap ng jacket nya. Sya na ang mismong nagbibigay sakin ng init kahit hindi naman kami nagdidikit ng balat.
"I want to taste your lips.." anya. Titig na titig sa labi ko. "That's already mine." dagdag pa nya.
Pumikit ako ng papalapit na sya. Nang dumampi iyon. Napapikit ako lalo. Ang init ng labi nya ay syang panangga ko sa lamig ng kinatatayuan ko. Bawat dampi niyon ay nakakaliro. Kulang nalang isipin kong, nakasakay ako sa ulap na nililipad ng hangin.
"Ehem.." napamulat ako ng may marinig na naglinis ng lalamunan sa gilid. Hindi ko alam kung bakit nagkatitigan kami ng lalaking iyon. At ngayon ko lang din napansin na wala ng kumakanta sa gitna ng entablado. Tanging Dj na ang nagpapatugtog ng rock song.
Sa kabila nito. Hindi pa rin bumitaw si Troy. Hanggang sa napansin nya yatang hindi ako tumutugon. "Who's that?." galit nyang sambit. Hinanap ang taong dumaan kanina. "Istorbo.." siring nya pa. Iniwan nya ako't naghanap talaga. I was like. Kailangan nya bang hanapin iyon?. Sa dami ng tao rito?. Mahahanap nya ba sya?. Hay...
Humalukipkio nalang ako habang hinihintay ang pagbalik nya. "I'm sorry baby.. bwiset.. hindi marunong rumespeto.." daing nya.
"It's okay.." saad ko nalang tsaka sya hinawakan sa braso para kumalma. Tinignan nya ako sa mata. "Hayaan mo na. Mag-enjoy nalang tayo. Birthday mo eh.." salamat nalang at tumango naman ito kahit medyo matagal. Atleast, pumayag syang hayaan nalang yung tao at wag ng hanapin.
Sino ba kasi iyon?. Istorbo nga naman. Heck!.
每周推薦票狀態
-- 推薦票
榜單 
-- 推薦票