章節 16: ป่าไร่เร้นลับ
ทางเดินเข้าสู่ป่าที่เฟยหลงต้องผ่านไปนั้นเป็นป่าไผ่ที่กว้างใหญ่มาก กลิ่นป่าไม้ไผ่มีกลิ่นหอมที่อบอวลไปด้วยความนุ่มนวลและอ่อนโยน ไม้ไผ่นับร้อยพันที่ทำให้เฟยหลงรู้สึกสับสนทาง ด้วยต้นไผ่ที่ปกคลุมไปทั่วพื้นที่บริเวณ และเมื่อพระอาทิตย์ที่ได้เริ่มลับขอบฟ้าอีกครั้ง ทำให้เราอาจมองเห็นท้องฟ้าที่สลัวและดูครึ้มในเวลาเดียวกัน ป่าไผ่ที่แฝงไปด้วยลึกลับ สีเขียวเรืองรองสุดประทับใจเป็นพลึก ทำให้กลายเป็นความงามวังเวงที่มาพร้อมวิตกกังวลในทันใด
เฟยหลงหยิบแผ่นที่เส้นทางขึ้นมาดูอีกครั้ง จึงรู้อยากแจ่มแจ้งจำเป็นที่ต้องเดินผ่านป่าไผ่แห่งนี้ออกไป เขารวบรวมความกล้าและควบม้าไปอย่างช้าๆเพราะท้องฟ้าเริ่มมืดแล้วจึงต้องใช้ความระมัดระวังเป็นอย่างสูง
แต่ถึงกระนั้น เขาเองก็รู้สึกว่าเหมือนมีคนกำลังจ้องมองมาที่เขา ทันใดนั้นเองก็มีปลายหอกแหลมพุ่งตรงมายังเขา แต่เฟยหลงเองก็ฝีมือไร้กาจไม่เบาสามารถใช้ดาบฟันหอกนั้นได้ในท่วงที
จากนั้นมีเสียงดังออกมาจากโพรงป่าไผ่ว่า "เจ้าเข้ามาทำอะไรในถิ่นของพวกข้า" นั่นเป็นเสียงของหัวหน้าเผ่าแห่งนี้
เฟยหลงจึงกลับไปว่า "ข้าแค่จะขอผ่านเส้นทางนี้ไปเท่านั้นเอง"
"ข้าจะแน่ใจได้อย่างไร ว่าเจ้ามาดี" และพวกเขาก็เริ่มปรากฎตัวออกมาให้เห็น
เฟยหลงก็ตอบกลับอีกว่า "ข้ามาคนเดียว ให้ข้าผ่านเส้นทางไปเถอะน่ะ"
พวกเขาถาม "แล้วเจ้ารู้เส้นทางลับแห่งนี้ได้อย่างไร?"
"ท่านผุ้เฒ่าห่าวอู๋เป็นคนบอกเส้นทางนี้ให้ นี่ไงแผ่นที่ที่เขาวาดให้ข้าหนะ"
"ห้ะ!! ผู้เฒ่าห่าวอู๋" เมื่อพวกเขาได้ยินชื่อนี้แล้ว ถึงกับอ้าปากค้างไปเลย และยอมหลีกทางให้กับเฟยหลง
ส่วนเฟยหลงเองก็ยังรู้สึกงง ที่พวกมันยอมหลีกทางให้กับเขาไปอย่างง่ายดาย เมื่อได้ยินชื่อของ ผู้เฒ่าห่าวอู๋ จากนั้นเขาก็ควบม้าจากไปอย่างรวดเร็วผ่านไปสักผ่าน เขาก็ผ่านพ้นออกมาจากไปแห่งนี้ และเดินทางต่อไปผ่านทุ่งหญ้าโล่ง ทำให้เขาสามารถที่จะควบม้าไปได้อย่างรวดเร็ว
ตอนนี้ก็มืดเฟยหลงจำเป็นที่ต้องหาที่พัก เขาได้เห็นแสงตะเกียงที่สว่างริบรีอยู่นอกกระท่อม จึงเข้าไปเคาะประตู
"ก๊อกๆๆ"
"มีใครอยู่ไหมขอรับ"
เสียงจากในกระท่อมดังออกมาว่า "ดึกดื่นป่านนี้ใครมาเรียกข้าละเหนี่ย" และเขาก็เปิดประตูออกมา
เฟยหลงจึงบอกเขาว่า "พอดีว่าข้าน้อยผ่านมาทางอยากจะรบกวนขอพักที่นี่สักคืนจะได้ไหม"
ตอนแรก ชายชาวนาคนนั้นก็ลังเลว่าเฟยหลงจะเป็นโจรรึเปล่า แต่ด้วยบุคลิกท่าทางของเขาที่ดูเป็นมิตรจึงตัดสินใจให้เขามาพักได้
"ก็ได้....งั้นเขามา"
"ข้าน้อยขอบใจท่านมากนะขอรับ" เฟยหลงดีใจมาก รับไปผูกม้าไว้ และเดินเข้าไปในกระท่อมบ้านของชายชาวนาคนนั้น
每周推薦票狀態
-- 推薦票
榜單 
-- 推薦票