章節 11: ขออนุญาต อาจารย์ถัง
เหตุการณ์หลังจากการปะลองฝีมือของทั้งสองจบลง ทั้งคู่ก็ได้กลายเป็นศิษย์คู่แรกที่สำเร็จการฝึกวิชาขั้นสูง และถูกให้ยกให้ทั้งสองเป็นศิษย์เอกของสำนักถังที่สามารถนำวรยุทธ์วิชาการต่อสู้ไปสอนให้คนอื่นๆในสำนักได้
ทั้งสองคนรู้สึกดีใจอย่างมากที่ได้ผ่านการฝึกวิชาขั้นสูง ซึ่งทำให้เป้าหมายของทั้งสองคนนั้นเริ่มกลายเป็นจริงเสียที คือการได้เดินออกจากสำนักอย่างถูกต้องและสบายใจ เพื่อที่จะได้ล่องยุทธภพบนผื่นแผ่นดินอันแสนกว้างใหญ่แห่งนี้ ก่อนอื่นก็ต้องรายงานให้อาจารย์ถังผู้เป็นเจ้าสำนัก เพื่อให้ท่านได้ทราบก่อน
หลังจากนั้นเมื่อภเวลาอันถึงเวลาอันหมาะสมแล้วทั้งสองคนก็ได้เข้าไปพบอาจารย์
"พี่หวัง ท่านว่าอาจารย์จะว่าอย่างไรเล่า"เฟยหลงถ่วงถามด้วยความรู้สึกกังวลใจเล็กน้อย เพราะเกรงว่าอาจารย์จะไม่เห็นด้วยกับเรื่องที่พวกเขาขอออกไปใช้ชีวิตข้างนอก
ส่วนเซียนหวังได้ตอบกลับไปว่า "เจ้าไม่ต้องห่วงหรอกนะ นั่นเป็นกฎของสำนักอยู่แล้ว ผู้ที่ผ่านการฝึกวิชาขั้นสูง จะได้รับสิทธิพิเศษ เจ้าไม่ได้อ่านกฎของสำนักเหรอ 5555"
"เปล่า...คือว่า"
"เอาหนะ อย่ากังวลไปเลย"
"อืม" เฟยหลงพยักหน้า และก็ตามเซียนหวังเข้าไปในสำนัก ทั้งสองมุ่งเดินเข้าไปที่ห้องหน้าอาจารย์
"ก้อกๆๆๆ" เซียนหวังเข้ามาเคาะประตูหน้าห้องอาจารย์
อาจารย์ที่ได้ยินเสียงเคาะประตูก็พูดขึ้นว่า "เข้ามาได้" ทั้งสองเดินเข้าไปในห้องของอาจารย์ถังอย่างช้าๆ และคุกเข่าคารวะอาจารย์ และพูดว่า
"อาจารย์ พวกข้าทั้งสองมีเรื่องอยากขอร้องท่าน"
ว่ามาเลย มีเรื่องอะไร
เซียนหวังพูดต่อว่า "พวกข้าสำเร็จการฝึกวิชาแล้ว และข้ามีความฝันที่อยากออกไปผจญภัยชีวิตข้างนอกนั่น ได้โปรดให้ข้าได้ทำตามความฝันด้วยเถอะ."
อาจารย์พูดตอบไปว่า แค่นี้เองหรอที่มาขอร้องข้าหนะ ส่วนเจ้าล่ะเฟยหลง?
"เช่นเดียวกันขอรับอาจารย์ ข้าเองก็มีความฝันอยากออกไปผจญภัยในโลกข้างนอกเต็มทีแล้ว ได้โปรดพิจารณาข้าด้วยคนเถอะขอรับ"
อาจารย์ที่ได้รับรู้ข้อเรียกร้องขอทั้งสองคนก็นั่งพิจารณาครู่หนึ่ง และตอบตกลงไป
"ก็ได้ ข้าอนุญาตให้เจ้าทั้งสองออกไปตามหาความฝันได้ และถ้าพร้อมออกไปเมื่อก็แค่มาบอกข้าอีกทีนะ"
เขาทั้งสองดีใจมาก "ขอบพระคุณท่านอย่างสูงขอรับอาจารย์" และได้เดินออกจากห้องไป
ส่วนอาจารย์ถังก็รู้สึกยินดีที่จะได้เห็นทั้งสองออกไปเติบโตในโลกข้างนอก แต่ก็ยังแอบเป็นห่วงว่า ถ้าเกิดทั้งสองคนออกไปแล้วท่านคงต้องคิดถึงพวกเขาทั้งสองเป็นแน่ เพราะด้วยความผูกพันที่ท่านได้เลี้ยงดูพวกเขามา แต่ท่านคงปฎิเสธอะไรไม่ได้เมื่อทั้งสองผ่านกฎเกณฑ์ทุกขั้นและเป็นไปตามระเบียบของสำนัก
หลังจากที่ทั้งสองได้รับอนุญาตจากอาจารย์ถังแล้ว พวกเขาได้ตกลงพูดคุยกันเกี่ยวกับเรื่องเวลาที่เหมาะสมสำหรับการร่ำลาสำนักถังดำแห่งนี้ เพื่อที่จะได้ออกไปใช้ชีวิตล่องยุทธภพตามความฝันของพวกเขา
" ว่าแล้วก็ใจหายเหมือนกันนะ " เฟยหลงได้เอ่ยพูดออกมา
" วันเวลาช่างรวดเร็วจริงๆเลย ".
เซียนหวังได้กล่าวตอบ " อืม.... ข้าหนะ รักสำนักถังแห่งนี้มากเลยล่ะ มันเปรียบเสมือนบ้านของข้าเลย "
" ช่าย ข้าด้วยเหมือนกันพี่หวัง" และเฟยหลงได้ถามเซียนหวังอีกว่า แล้วเราจะจากที่นี่ไปเมื่อไหร่กันล่ะพี่ "
เซียนหวังตอบ ข้าคิดไว้แล้วแหละ น่าจะเดือนนี้แหละ เป็นช่วงเวลาดีเลยที่เราจะไปบอกกับ อาจารย์ให้ทราบอีกครั้งหนึ่ง
เฟยหลังพยักหน้า " อืม งั้นดีเลยพี่หวัง ในระหว่างช่วงเวลาที่เหลือนี้ข้าก็จะทำธุระของข้าให้เสร็จไปก่อน พอดีข้ามีเรื่องที่ต้องจัดการให้เสร็จหนะ "
" ดีเลย... งั้นเจ้าไปเถอะ ส่วนข้าเองก็จะทำธุระของข้าเหมือนกัน555 "
" งั้นข้าไปก่อนล่ะพี่หวัง "
每周推薦票狀態
-- 推薦票
榜單 
-- 推薦票