ราชันย์เร้นลับ 333 : ถูกสะกดรอย
ณ แถบรอบนอกของเขตเหนือ ภายในอาคารสามชั้นสภาพเก่าโทรมใกล้ถูกทิ้งร้าง
แม้จะเป็นเวลาบ่ายสามโมงตรง แต่ท้องฟ้ากลับมืดครื้มด้วยเมฆคล้ำหนาทึบ ราวกับพายุฝนกำลังจะสาดเทลงมา
บนทางเดินสภาพชำรุดทรุดโทรม แสงตะเกียงสาดส่องในแนวเฉียงทะแยง ทะลุผ่านบานหน้าต่างขุ่นมัวจนก่อให้เกิดบรรยายมืดสลัว ใครได้เห็นเป็นต้องรู้สึกขนลุกขนพอง
ออเดรย์เคยมาเยือนแล้วหนหนึ่ง จึงไม่เกิดความประหม่าเท่าคราวก่อน สายตาชำเลืองสอดส่องซ้ายขวาภายใต้หมวกผ่าตัดและผ้าปิดปากแผ่นใหญ่ พยายามเก็บข้อมูลและรายละเอียดของตึกแห่งนี้ให้มาก
ไวเคาต์กายลินกำลังเดินเคียงข้างเด็กสาว สีหน้าของมันกำลังประหวั่นชัดเจน ถึงกับต้องหันมากระซิบกระซาบ
“ตึกหลังนี้ไม่ปรกติเลยสักนิด… คงไม่มีผีสิงใช่ไหม?”
ในฐานะบุคคลคลั่งไคล้เรื่องเร้นลับและก้าวเข้ามาในโลกผู้วิเศษได้ครึ่งตัว กายลินเคยประจักษ์เหตุการณ์เหนือธรรมชาติเพียงเรื่องเดียวก็คือ การผ่านเข้าออกประตูโดยไม่ต้องใช้กุญแจของฟอร์ส มันจึงยังสองจิตสองใจว่าภูตผีมีจริงหรือไม่
ฟอร์สหันไปมองพลางกลั้นขำ