章節 207: 0207 ผู้พิทักษ์

ราชันย์เร้นลับ 207 : ผู้พิทักษ์

ดันน์ถอนหายใจ

“ผมสั่งให้คุณลงไปข้างล่าง เพราะต้องกระทำบางสิ่งซึ่งเป็นความลับของโบสถ์รัตติกาลและเหยี่ยวราตรี แต่การจากไปของโคเฮนรีได้ทำให้จิตใจว้าวุ่น จึงออกคำสั่งด้วยข้ออ้างหละหลวม จนเป็นสาเหตุให้คุณย้อนกลับมาเห็นภาพดังกล่าวพอดี”

“ความลับ?”

ไคลน์ถามจี้ด้วยเสียงผ่อนคลาย มันมิได้กังวลในตัวดันน์เหมือนตอนแรก

เกือบหลงลืมภัยคุกคามจากบุตรแห่งเทพนอกรีตในห้องรับแขกด้วยซ้ำ หรือไม่ว่าไอ้ตัวบัดซบข้างนอกจะเป็นสิ่งมีชีวิตประเภทใด

ดันน์เรียบเรียงคำพูด

“ศาสตร์เร้นลับจะมีกฎเหล็กอยู่หนึ่งข้อ แม้ผมจะศึกษาด้านนี้ไม่มาก แต่ก็ทราบดีว่ากฎดังกล่าวหมายถึงสิ่งใด ชื่อของกฎคือ กฎความถาวรของพลังพิเศษ พลังพิเศษจะไม่ถูกทำลายหรือลดลงอย่างเด็ดขาด เพียงเปลี่ยนจากภาชนะหนึ่งไปอยู่กับอีกภาชนะหนึ่งเท่านั้น”

ดวงตาไคลน์พลันเบิกโพลง มันเริ่มจับจุดได้และเอ่ยปากถาม

“หัวหน้ากำลังหมายถึง บรรดาสมบัติวิเศษปิดผนึกของโบสถ์ และวัตถุดิบหลักในการปรุงโอสถ ซึ่งหลงเหลือจากซากศพผู้คลุ้มคลั่ง?”

“ถูกต้อง” ดันน์ผงกศีรษะ