章節 296: บทที่ 159-2 ไม่อาจต้านทาน

บทที่ 159-2 ไม่อาจต้านทาน

ในคืนวันนั้น บ้านทรงธรรมดาของชาวบ้านทางทิศใต้ของเมืองไห่ซื่อหลังหนึ่งเกิดเพลิงไหม้ขึ้นมาฉับพลัน เปลวเพลิงไม่ใหญ่นัก แล้วยังควบคุมได้ทันเวลา จึงไม่ทำให้ทางการต้องตกใจ และยิ่งไม่ทำให้เกิดความสงสัยอะไรเลยแม้แต่น้อย

ในยามที่ทราบว่าที่เรือนรองมีเพลิงไหม้ ฉีอันกำลังเตรียมตัวที่จะเข้านอนหลังจากเตรียมตัวเตรียมใจและวางแผนสำคัญมานานสามวัน อย่างไรก็ตาม ในยามนั้นเองที่ทหารองครักษ์คนสนิทพุ่งเข้ามาอย่างเร่งร้อน ร้องขึ้นด้วยเสียงอันดังว่า “องค์รัชทายาท เกิดเพลิงไหม้ขึ้นที่เรือนรอง แม่นางจวงยังคงอยู่ด้านในพ่ะย่ะค่ะ”

รีบวิ่งตามมาอย่างเร่งร้อน เปลวเพลิงก็ลุกโชนเสียแล้ว คนกลุ่มหนึ่งยังคงตักน้ำมาดับไฟ ฉีอันโกรธเคืองเป็นอย่างมาก คว้าคอเสื้อของคนผู้หนึ่งเข้ามา ตะโกนเสียงดังขึ้นมาว่า “เข้าไปสิ รีบเข้าไปช่วยคนที่อยู่ข้างใน”

“องค์...องค์ชาย โซ่เส้นนั้นของแม่นางจวง แกะไม่ออกพ่ะย่ะค่ะ!”

ฉีอันโกรธเกรี้ยวยิ่งนัก หยิบกระบี่อัญมณีข้างเอวขึ้นมา ส่งให้เขาแล้วตะโกน “ตัดมันเสีย!”