章節 23: Chapter 21: Morons
Reycepaz's Pov
HINDI pa nawala ang sakit ng ulo ko dahil sa lubos na hindi maintindihan na mga nangyayari.
Isipin mo, ilang buwan ko palang ipinasakay si Shannalie ng griffon at ginawang katulong dito and look at she now, malaki na ang anak nito.
I don't know if I really lost track of days, o napaparanoid lang talaga ako.
Pinaupo ko nalang ang mga mokong kong mga kaibigan sa sala at hindi ko nalang pinapahalata sa kanila na sumasakit pa rin 'yung ulo ko, dahil baka ano pa ang sasabihin nila.
Binaling ko nalang ang aking atensiyon sa ibang bagay at pumunta sa kusina para kumuha ng tubig, hindi na ako nagdadalawang isip pa at ibinuhus na ang napakalamig na tubig sa baso at inomin ito.
Hindi ko na rin inisip pa ang nangyari kahit talagang iniisip ko pa rin ito—ano ba, lalo na tuloy akong naguuluhan.
Pero seryoso, paano nangyari ang mga bagay na 'to. Ironic right?
Ah, basta mag-fucos nalang ako sa first date ko ngayon, I shouldn't let a single thing bothers me and causing me to stop the date I proposed.
"Alam kong napakagulo ng isipan mo Rey, pero you should decide what you're going to wear for the date" a voice from my back grabbed my attention.
Saka ko lang na-alala na marami pala akong pagpilian na damit kaya siguradong mahihirapan ako sa pagpili kung ano ang susuutin.
Bumalik na ako sa sala at sumunod naman si Nathaniel, para namang aso ang mokong na'to, sunod ng sunod.
Pagkarating ko sa sala ay nagkatinginan naman kaming lahat na tila ba ay alam na nila ang ipinapahiwatig ko.
"Don't ask me." Exequill said.
"Me neither" singit naman ni Nathaniel sa likod ko na ngayon ay nasa sofa na umupo.
"Oh, bakit sa akin kayo nakatingin? Nasa mukha ko ba ang sagot? Kahit nga necktie hindi ako marunong kung paano gawin." Sambit naman ni Joaquin habang lumayo ng kaunti sa kinaroroonan ko. "Let's say our wife's knows best for us" dagdag pa nito.
Sunod-sunod silang nag alibi na halatang ang mga asawa nito ang nagbibigay sa kanila ng mga susuutin araw-araw. Anak ng—these morons are definitely still dependent on their wives, tsk.
"Let's try..."
Nabigla nalang ako ng magsalita ang isa sa mga mokong na kasama namin, talagang hindi lang ako ang nagulat, ngunit pati na rin sina Joaquin, Exequill, Nathaniel nang magsalita si Julius.
As far as I remember this man had been silent for his entire life, we didn't know what's the exact reason, but as a friend we accept him kahit hindi 'to uma-ambag ng salita kahit katiting na bulong.
Julius is a haft Japanese at naging kaibigan namin 'to ng may isang malaking issue ang nangyari sa university na aming pinagaralan dati na kami ang pinagbintangan.
However, thanks to Julius he wrote a letter to the guidance that he saw who are the real culprit create the chaos.
Mabuti nalang at nag-voice out ito even through letter lang at ibinigay sa faculty staff, dahil kung hindi, talagang aabot ang issue na 'yun sa mga magulang namin, and worst if my parents know those issue they really going to kill me. No joke.
"J—Julius? Is there someone possess your body?" Piyok na tanong naman ni Joaquin habang paulit-ulit na pinipisil at tinutusok nito ang pisngi ni Julius.
He literally poking it. It seems he like teasing Julius. Bwesit.

"Luh! Julius your voice is incredibly awesome! I think I like you more.." sigaw naman ni Exequill habang kami naman ay unti-unting lumalayo sa kanya.
Napatahimik ito ng ilang segundo, "n—no guys, its not what you think.." mahinang sambit niya ng mapagtantong sobrang cringe pala nang sinabi niya.
Ang nakakabinging katahimikan ng ilang segundo ay napalitan ito ng mga halakhak matapos makita ang reaksiyon ni Exequill na parang nadismaya habang kinakati nito ang likuran ng kanyang ulo. This Morons.
"What do you mean Julius, that we can try?" I grabbed their attention by asking Julius frankly.
"M-My wife is a famous fashion designer so probably she can help you.." he uttered while distracting his view outside the window.
I remained silent. Tila ba ay parang na-a-amazed nalang kaming nakikinig sa kanya habang ito ay nagpapaliwanag. This is the longest words I heard coming out from his mouth.
"Wait the fuck up!" Napabaling naman ang attention naming lahat kay Joaquin ng malakas itong namgura, "you already married!?"
Akala ko kung ano na, 'yun lang pala ang dahilan sa pag—teka, tama ba ang narinig ko?
"kasal kana?" Buweltahang tanong ko ng saka ko pa na-gets ang sinabi nito.
"You just repeated what I said.." Mahinang bulong naman ni Joaquin sa likuran ko ngunit hindi ko na ito pinansin pa at nakinig nalang sa paliwanag ni Julius na hanggang ngayon ay nakakamangha lang na marinig itong nagsasalita. I mean we know he can talk, but ngayon lang namin narinig itong nagsalita ng padaloy-daloy.
"Yes, I am. Can we just don't to talk that right now, maybe next time. Anyways, can I borrow your bird, I just want to send her the address so that she can help you..."
Kahit nabibigla pa rin sa mga salita ni Julius ay agad ko namang kinuha ang isa sa mga messenger ko at ibinigay sa kanya. Hindi naman siya nagdadalwang isip at sinimulan ng magsulat at ipinalipad na nito ang ibon.
___
"I think she's here.." sambit ko ng tumunog na ang doorbell sa main door ng mansion. "Shannalie can you open the-"
"Stop Reycepaz! That's a small thing to do, ako na.." Sigawang pigil ni Julius sa'kin ng balak kong utusan si Shannalie na pagbukasan ang asawa nito.
"'Yan Rey, tumahimik kana kas—"
Sambit naman ni Joaquin ngunit tumahimik naman ito ng binigyan ko 'to ng malalim na tingin. Dapat lang.
Habang naghihintay kami kanina sa asawa ni Julius, na-i-kwento nito kung gaano na sila katagal.
Hindi namin inakala na ang palagi naming naririnig dati sa highschool na ang babaeng binubully ay siya pala ang mapapangasawa nito.
Their love story was totally different from the movies that I've known. Sa mga libro kasing napanood ko ay pinoprotektahan nang isang gangster o famous na nilalang ang binubully, pero nabigla kami ng pasikot-sikot pala ang twist ng pagiibigan nilang dalawa.
If their love's work, I believe mine too.
"Well..well..well, umiibig ka na pala Reycepaz."
Ang mga boses na 'yun, nandito na siya...
"Kumusta, Heartfilla..." Bati ko ng matatanaw na ang asawa ni Julius.
"Marami pa akong dapat itanong sa'yo Reycepaz, pero parang mali ang araw na'to para marinig mo ang mga tanong na'to."
"Magkakilala kayo?" Kunot noong tanong naman ni Julius ng makitang seryoso kami ng asawa nitong nag-uusap.
Parang iba ang kutob ko sa mga tanong na gustong lumabas sa bibig niya.
Ang Heartfilla na dati kong nakilala ay iba na ngayon, parang naging isang malaking tao na'to na kahit anong oras ay tatapakan ka. I didn't describe her race, she's just a normal human what I mean is her attitude and the atmosphere around her becomes more stronger than she was before.
Julius didn't mistake on choosing the love of his life, I'm pretty sure that this woman is perfect for him.
Hindi ko man kilala si Julius ng lubusan, mas hindi ko pa kilala 'tong si Heartfilia, but I need them now. If I have another choice I'll grab it, pero parang wala na.
"Tara na Madigan sa dressing room mo..."
Tumayo na'ko sa pagkaka-upo at umuna na sa paglalakad.
"Stay where you are Morons!" Nagulat nalang kaming lahat ng sumigaw si Heartfilla ng may kalakasan sa asawa nito at sa ibang kasama namin na sumunod aa likod ko.
"But, Filo—baka anong gagawin ni Reycepaz sa'yo?"
"What the heck Julius?! Wala akong balak gawin sa asawa mo. She's just here to help me—"
"Ang tanda mo na para bihisan pa!" Julius shouted habang naka-crossed ang mga kamay nito at ibinaling ang kanyang paningin sa labas ng bintana.
Aba, parang nakalimutan ata nito na siya 'yung nag-suggest na asawa niya ang magbihis sa'kin.
Mmm...alam ko na, halatang nagseselos ang mokong na'to.
"What? Baka nakalimutan mong ikaw ang nagrecommend kay Filo-mo?" Klaro kong paliwanag sa kanya.
"Okay."
Luh, may sayad ata 'to sa utak. Kusa nalang nagpapalit ng mood.
I can literally hear myself laughing, but I choose not to express it, it's just ridiculous to think if they give me a strange look if I do that.
"Bakit mo ba kami ayaw papasukin—"
Tanong ni Joaquin ngunit naputol din ito ng pinigilan ito ni Julius sa pamamagitan ng pagtaas ng kanang kamay nito.
"Listen to what she ordered. Like I said, she's a professional artist and I believe on her." He calmly said while spreading his weird wide smile on his face while nodding.
Ang creppy nito.
"Bilisan mo Reycepaz! Wag mong pag-antayin ang babae! Hindi ka tunay na lalake paggagawin mo ang bagay na 'yun!"
Huling rinig ko kay Julius bago kami pumasok ng asawa nito upang bihisan ako para sa ka-una-unahang date na mangyayari sa buong buhay ko.
Pina-upo na ako nito sa komportableng upuan at sinimulan na nitong gupitan ang buhok k—"Anak ng—bakit mo ginalaw ang buhok ko?"
"Madigan, halatang ilang buwan kanang hindi nagpagupit. Tignan mo ang mukha mo sa salamin, mas panget ka pa sa mga lahing Vogon." Pangungulit nito.
Really Vogon? Eh siya naman 'tong parang Orcs. Na-alala ko tuloy ang mukha ng tagabantay ng Library dati sa school namin. Na talaga ngang ang panget ng lahi nila, deform na deform kasi ito na halos hindi mo na maiintindihan. Pero 'yun naman daw ang pinakamagandang lahi para sa ibang nilalang, ewan ko ba. Tama nga talaga na Ibat-iba tayo ng proffered.

"By the way Reycepaz, ganito ka ba sa mga studyante mo? Palaging nagmumura? How nasty—"
"No, may mga bagay na kailangan kong iwan sa tamang lugar." Kalma kung putol sa kanya.
"Like hatred. Hindi ko naman pwedeng dalhin ang bagay na 'yun doon. Dahil malaki ang magiging epekto nito sa pagitan ng mga studyante ko at sa'kin kapag palagi ko 'tong bitbit." I said to her while looking the mirror as if I can see her reflection, kahit hindi naman talaga.
"Well said, tama nga talaga ang sabi ni Julius, malaki nga talaga ang ipinagbago mo. Marami pa akong gustong itanong sa'yo pero parang kaunti nalang at malapit ng gumabi." Paliwanag nito. So Julius is not silent at all, hindi lang siguro nito bet na kausapin kami.
Natapos naman ding ayusin ni Nathaniel 'yung venue na sinabi ko, all things are place perfectly na nga raw ika niya.
"Done!" Kalahating araw din ang tinagal bago kami natapos.
Napakasakit sa pwet.
"Wow! Reycepaz, I think I like you."
"Shut up Exequill! ayan ka na naman sa kabaklaan mo. Oh by the way Nathaniel, give me your key, hihiramin ko ang sasakyan—"
"Fuck dude! Use your dozen of cars." Nathaniel firmly shouted.
Wait, did I really forget what Nathaniel meant? Meron ba akong matinding sakit sa pagiging makalimutin? Talagang wala sa isipan ko ang mga sasakyan na sinasabi nito?
But I was speechless, at parang hindi ako makapaniwala ng sila pa mismo ang nagdala sa'kin sa likod ng mansiyon kung saan makikita ang napakalawak na garage at ng buksan 'to ni Nathaniel ay sumalubong sa'min ang iba't ibang kulay ng sasakyan.
"Hindi mo na sana ipina-alala sa kanya na meron siyang sasakyan, pwede na natin sana 'yung kunin at ibinta marami na sana tayong p—"
"I heard you Joaquin."
"Ahem, I mean ano haha—hindi naman 'yun ang ibig kung sabihin" pag-aalibay pa nito.
Bakit ba hindi nagbago ang tao na'to, palagi nalang maingay.
Seryoso akong nag-iisip sa gilid ng lumapit sa'kin si Julius.
"Rey, tama na ang pagkabigla sa marami mong sasakyan dahil gabi na. Kick your ass out of here at puntuhan mo na 'yung babaeng pinaghihintay mo."
Tama nga si Nathaniel, gabi na. I really should get out of here.
"Tara na!" Buweltang sigaw ni Joaquin ng biglang tumunog ang nagkalat na speaker sa bawat sulok ng bahay.
The Alarm.
Bigla nalang sumarado ang lahat ng pinto, bintana at iba pang pwedeng madadaanan sa Mansion.
Lahat din ng katulong ko sa bahay pati na rin sina Shannalie at ang anak nito na si Dominique ay bigla nalang nakasuot ng mga mamahaling gamit for combat na inihanda ko para sa mga sakunang mangyayari.
"What the heck is this Reycepaz?" Kabang tanong nila.
Tumawa naman ako ng bahagya ng maalalang umulit ang nangyari dati na may nakulong dito sa Mansion.
I know one of them did something nasty, kaya ito ang dahilan ng pag-trigger ng alarm.
"Umamin nga kayo, anong kinuha niyo?" Seryoso pero natatawa kong asik sa kanila.
"What? This Morons steal something from this house?" Nangangalit na tanong naman ni Filo, Filo Hearthfilla.
Pinatahan ko na rin sina Shannalie at iba pa nitong kasamahan, and I tell them that everything is fine and I can handle this. Hindi naman sila nagmamatigas ng ulo at agad hinubad ang mga gamit at saka umalis.
"Kahit ba prutas, bawal?"
Biglang umalingawngaw ang nakakabinging katahimikan at lahat ay napatingin kay Joaquin ng magsalita ito sa unahan, pansin rin na may lumulubo sa kanyang mga bulsa.
Speaking of fruits, saka ko lang napansin na may mga prutas pala malapit sa pinto at siguro dito ito kumuha at dali-daling inilagay sa bulsa.
"Joaquin, let us see that freaking things in your pocket right now." Mahinhin pero madiin na sambit naman ni Julius sa kanya.
My memory can't still process and accept the fact na nagsasalita si Julius, napaka-weird lang.
Lumapad ang tawa namin sa buong mansion ng nahihiyang ilabas nito ang dalawang kamao na dragon raspberry sa kanyang bulsa. Really Joaquin? Talagang nagpapakita ito na matakaw ito sa prutas na dragon raspberry.

"Ang damot naman ng Mansion mo Rey..." Mahinang bulong ni Joaquin, ang hindi niya alam, naririnig namin ang mga pinagsasabi nito.
Hindi ko naman siya masisisi sapagkat sabi ng karamihan ay daig pa raw nito ang asukal sa tamis. Kahit tumutulo ang laway ko sa kaka-imagine sa mga sinasabi nila ay, kung titikim naman din ako ay wala naman akong nalalasahan.
Tulad ng sinabi ko sa kanila kanina, hindi nakakalabas ang magnanakaw sa mansion na'to dati dahil kahit prutas ay tutunog na ang alarm na siya ang dahilan sa pagsarado sa lahat ng labasan na pwedeng madadaanan ng kung sino man.
Inilagay ko na ang passcode at muling bumalik na sa dati ang lahat, nakalabas na rin kami bitbit ang dragon raspberry ni Joaquin.
"Goodluck Rey..." Pare-pareho nilang sambit. Habang nagiiba na naman ng landas si Joaquin, "don't forget to bring your condom rey!"
Paalala naman ni Joaquin na sinagot ko naman sa pamamagitan nang pagtaas ng middle finger.
I thank them at hindi na nagdadalawang isip pa at binuhay na ang makina ng rose gold aston martin na isa sa mga sasakyan ko—raw, na kailan man ay hindi ko ramdam na ito ay naging akin.

Hindi ko nga alam kung marunong pa ba akong magmaneho.
Kanya kanya na rin sila sa pagpabuhay ng makina ng kanilang mga sasakyan at saka umalis hanggang sa hindi ko na sila matatanaw pa.
I also boost up my engine to go exactly at the venue. Kahit na mabilis na ang pagda-drive ko ay alam kung matatagalan pa rin ako. Hindi ko rin magagamit ang Griffon dahil hindi naman ito mabilis lumipad.
If ever sana inoffer ni Julius ang helicopter niya, eh sana mas madali pa akong makakapunta sa venue.
____
I'm already here, and I don't know why I feel so much pressure. Parang sumasabog ang puso ko sa kakaibang nararamdaman.
Iba 'yung kaba ko sa tuwing tinatawag ako ng biglaan sa opisina at ngayon na malalaman ko na kung sino ang babaeng nagbibigay sa'kin ng dahilan upang magpatuloy pa sa mga gusto kong gawin sa buhay.
She's here, mula sa pushable na pinto ay natatanaw ko na ang likod niya...
...
I'll definitely going to meet her,
Finally...
________
Last date updated: April 30, 2022
Last update I: 10/02/22
每周推薦票狀態
-- 推薦票
榜單 
-- 推薦票