章節 36: Chapter Thirty-Five
Masakit ang katawang unti-unting gumagalaw si, Zev. Hindi na niya iniinda ang kirot ng mga sugat niya nang maalala ang lalaking sumasaktan sa kanya. Ang huling eksenang naalala niya ay ang pagsuntok sa kanya ni Rost sa kanyang tiyan at nawalan na siya ng malay. Zev slowly open her eyes para alamin kung saan siya naroon. She finds herself in a bed she couldn't wake up because her two hands were tied in the headboard of the king-size bed. Sinubukan niya ang bumangon pero bigo siya dahil itinali rin ang dalawa niyang paa sa paanan ng kama. She seems nailed in the cross. Nasasaktan siya sa ganoong klaseng kalagayan. Isa ang nasa isip niya iyon ay kung paano iligtas ang sarili.
Naglandas na ang butil ng luha niya sa kanyang maruming mukha. May pasa ang mga mata niya at namamaga ang kanyang mga labi at gilid ng mga mata niya. Sinubukan niyang sumigaw at sumaklolo na baka sakaling may makarinig sa boses niya pero tumigil na rin siya dahil parang hinigop ang kanyang lakas. Nagpupumiglas siya at mas lalo siyang nasasaktan. Pangako niya sa sarili niya na kung makaligtas siya roon ay ipapabitay niya si, Rost. Zev swear it. Kung makaligtas siya roon ay ayaw niyang bigyang ng tsansang mabuhay ang walang-hiyang si, Rost Valerion.
Sumasakit ang kanyang mga paa at mga kamay. Her throat dried kahit isang patak lang ng tubig ay kayang ibalik no'n ang lakas niya, uhaw na uhaw siya. Umiiyak na siya at hindi niya nakalimutang manalangin sa poong maykapal pero dagli siyang nagdilat ng mga mata ng narinig niyang bumukas ang pinto. Iniluwa ng pinto ang malaking bulto ni, Rost. He blew a thick gray smoke from his cigarette. He look at her and shook his head. Hindi niya alam kung ano ang nasa-isip nito at bakit siya nito pinahihirapan.
"You bitch," angil niya rito habang umuupo ito sa paaanan ng kama. Patuloy itong nagbuga ng usok mula sa sigarilyo nito. He violently blew the thick gray smoke in Zev's face dahilan para maubo siya at halos masuka. "You're so mean, bastard" naiiyak na sambit at mura niya rito. "Napakawalang-hiya mong manakit ng babae," patuloy niya pero tila wala itong narinig at nagpatuloy sa pagsisigarilyo.
"I don't even know that you can't keep a word," pailing na sambit nito.
"What word you're talking about bitch?" She cried.
"Marry me," he laughed.
Kung hindi lamang siya nakatali ay sasampalin niya ito even he will hurt her back. Pero wala siyang magawa dahil nga nakatali siya and it's tight and Zev lack of idea how to untied her legs and hands. Kung hindi darating si Reese sino ang magligtas sa kanya? Alam niyang hindi sapat ang iniwan niyang pahiwatig o sinyales sa kanyang apartment.
"H-hindi kita gusto, napakasama mo." Sigaw niya na puno ng galit ang tono.
He just shrugged his shoulders at walang awang idinikit nito ang nagbabagang dulo ng sigarilyo nito sa paa niya. She was crying and shouting in pain. Hindi niya alam na napakasama pala nito at katulad ito ng ama nito na kailaman ay walang awa sa taong papatayin nito. Inalis nito ang sigarilyong iyon ng masiguruhang wala ng apoy. Patuloy ang pagbaha ng luha sa kanyang mga mata at nagsilabas ang ugat sa kanyang leeg at kamay. Dama niya ang init at kirot ng sugat na dulot ng pagkapaso niya sa sigarilyo nito.
"Bakla, pangit mo napakasama mo pa. Bakla" she cried in pain.
He smiled crazily. "Oh? You want me to fuck you with this position?"
When he smiled coldly in her face she spits him. His eyebrows knitted together and furrowing. Wala siyang paki-alam kung magalit at muli siya nitong saktan. She let him do whatever he wants but to touch her and kiss her ay pangako niya lalaban siya kahit nakatali pa ang mga paa at kamay niya. She spits in his face again at nagliliyab ang mga mata nito sa galit and followed by a slap on Zev's face. Napangiwi siya sa sakit dahil sa malakas na pagkasampal nito sa kanya.
Malakas ang kabog ng dibdib niya ng naglabas ito ng baril. Inilibot nito ang dulo niyon sa kanyang leeg pababa sa kanyang dibdib at inilaro iyon sa kanyang mga suso.
"Why don't you shoot me, asshole?"
He smirked. Pinababa pa nito ang baril pababa sa kanyang harapan and it shake her. Iyon ang ginagamit nitong panghipo sa kanyang pagkababae. He gently caresses the gun on his womanhood that hides under those black pants. Umiiyak na lamang siya sa ginagawa nitong iyon. While caressing the gun sa harapan niya, he crushed her boobs with his other hand and bite his lower lip sexily. He dropped the gun on top of Zev's stomach then started to move his hands. Paano niya ito malabanan kung huhubarin siya nito. Itinaas nito ng konti ang suot na shirt and started to kiss on Zev's belly and in seconds turns into suckles and licks. His rough tongue went up to the valley of her breast and gently cupped both of Zev's nipples while worshipping the in-between of her breast. She cannot do anything. Hanggang iyak lang ang kaya niyang gawin. His hand travel down to the line of her womanhood. She felt his finger and thumb pressing hard against her shaking womanhood. He trying to make her wet. He rubbed it to the valley of her ass. He was about to insert his hands and fingers inside her pants nang biglang nag-ring ang cellphone nito at nagdistansya ito sa kanya.
Tears welled in her eyes and sweat dripped from her forehead. Malaya itong gawin sa kanya ang gusto nito at sigurado siya roon. Paano kung itutuloy nito ang gusto nitong gawin pagkatapos ng business nito sa cellphone. Her brain screaming. Her soul shivering with fears.
Nang matapos ang pag-uusap nito sa taong tumawag sa binata ay binalingan siya nito. Yumuko ito para kunin ang baril. Muli nitong ibinalik sa lalagyan ang baril na iyon. Kung ano man ang nasa isip nito sa oras na iyon na inoobserba siya nito mula ulo hanggang paa ay hindi niya alam. Hiling niya sana ay maawa ito sa kalagayan niya, then he untied her and let her go home.
"Please, Rost" pagmamakaawa niya. "Please let me go. And about the original —"
"We don't need that anymore. You know why?" He rubbed his chin and thinking. "Dad Primo already surrender. So that shit things are useless." He said in a sad voice.
Tama ba ang narinig niya na sumuko na si Don Primo. Teka, kailan at paano. May ilang katanungan ang naglalaro sa kanyang utak. At kung totoong sumuko na ang Don ay tama ito na wala ng halaga ang mga papeles na hawak ng Daddy niya. Yumuko ito at hindi niya inaasahang kalagan siya nito. Her face lit up. Iniisip niyang hahayaan siya nitong makauwi sa kanila. But she was mistaken.
"Kahit hindi kita itali alam kong hindi ka makatakas and don't dare to think na tatakas ka. Marami akong tauhan. You can freely explore the house but you cannot escape. Lalabas ka lang dito pagkatapos ng kasal natin. I already asked attorney Hidalgo for our wedding," nakangiti ito ng nakaloloko.
Was he serious? No, she cannot imagine that. What was he thinking? Hindi siya papayag na magpakasal dito. Her heart only belongs to, Reese.
"Lo siento por las heridas, (I'm sorry for the wounds)" anito na ayusin sana ang magulo niyang buhok but she distances herself.
"Stay away with me, Please" nahihintakutang sambit niya.
"Mi Amor Porque? (My love why)" he pretended to be sad.
"Please,"
He moved closed to her but he stopped and shook his head. Para itong natauhan sa isang bagay na biglang nagpatigil sa binata at nagdistansya ito sa kanya. Pero mapait pa rin ang tingin nito sa naawang hitsura ni, Zev. He wants her. He badly needs her. Rost Valerion will never stop as long as he have her. Matagal na nitong gustong makapiling si, Zev. Nang nalaman nitong sumuko ang Daddy nito ay tumakas ito ng Espanya. Walang ideya si Zev na maraming tauhan pala si Primo sa Pilipinas. Rost was involved too in drug syndicates and drug trafficking. Ang trabaho ng daddy nito ay ang pagsupply ng droga sa mga customer nito sa Pilipinas. Rost was too expert din sa ganong klaseng business. Like father like son.
Sino ba siya at magpakasal sa lalaking ito na walang ibang laman ang isip at pagkato nito kundi kasamaan at paggawa ng masama? Ang katulad ni Rost ay kailangang may lugar sa kulungan at hatulan ng mabigat na kaso.
Nanginginig ang mga kamay niyang haplusin ang duguang labi. She looks emotionally at her bloody wrist. Kung may salamin lang doon ay makikita niya ang magulong hitsura niya. Muli siyang napatingin sa yumuyukong si, Rost. She wants to take the chance para agawin dito ang baril nito. Pero wala siyang lakas na gawin iyon. Nagbuga ito ng malalim na hininga at tumayo. Matalim ang tinging ibinigay niyo sa kanya bago tuluyan siyang tinalikuran at lumabas ng silid na iyon. Kinabig nito pasara ang pinto.
Naiwan siyang niyayakap ang sarili sa takot. Muli siyang umiyak at tahimik na humikbi sa isang sulok ng silid na iyon. Paano siya makatakas? Paano siya makahingi ng tulong. Sino ang magliligtas sa kanya. Iyon ang mga tanong na sa kanyang isipan ay naglalaro. Unsure of answer she lay down on the floor and her eyelids closed. She fell asleep dahil sa pagod ng katawan at idaan na lang niya sa tulog ang sakit ng katawan at kirot sa kanyang mga sugat.
Reese, will you come?
Paglipas ng ilang oras ay gising si Zev at bumangon. May nakita siyang platong may pagkain at tubig sa sahig na malapit kung saan siya nakahiga. Gusto niyang uminom at kumain dahil kailangan niya iyon para ibalik ang kanyang lakas kaso naisip niyang baka may lason iyon at tiniis na lang niya ang pagka-uhaw at pagkagutom. Dahan-dahan siyang naglalakad patungo sa pinto. Binuksan niya iyon at sumilip sa labas. Wala siyang nakitang tao. She stepped outside at dahan-dahang kinabig pasara ang pinto. She moved slowly and yet she was alert.
The house was in the middle of a forest. Hindi niya alam kung saan iyon. Ang nasa isip niya ay maghanap siya ng telepono at tatawag sa kanila. Kung tatakas siya ay sigurado siyang hahabulin siya ng tauhan ni, Rost. He moved without leaving sounds on the wood floor. Pabilis ng pabilis din ang tahip ng kanyang dibdib.
When she heard an approaching conversation of two men coming in her direction. She moved quickly and hide in a dark room. She sighed in relief when the two passed her. Sinundan niya ang mga ito at naka-abot siya sa silid kung saan naka-upo si, Rost. She saw him sniff something, a white substance tiny like flour.
Drugs? She said whispering in herself. No wonder he's a drug user, illegal drugs supplier and she fucking hates her. Napadako ang tingin niya sa table nito at may nakita siyang telepono. She planned how to get the telephone. Paano niya iyon kunin at tatawag sa pamilya niya kung hindi ito aalis sa silid na iyon. Paano kung babalik ito sa silid kung saan siya ikinulong at makitang wala siya roon. Maybe it will be her chance to get the telephone and hide somewhere.
Nang tumalikod siya at maghanap kung saan siya magtago ay pakiramdam niya ay mahuhulog ang puso niya sa sobrang gulat ng marinig ang boses nitong parang tigreng gutom na gutom or a lion that roar inside the cave.
"Where the hell do you think you're going?"
Her lips quivered. He was on her back. Paano nangyari iyon.
"What the heck on your brain?" He moved close to him.
"I'm not running," aniyang hindi ipinahalata ang takot sa kanyang boses.
"Good," he said and grabbed her and he make her turned to him. What was he doing? Inilabas nito ang isang posas mula sa bulsa nito.
"I'm not running," aniyang bawiin sana ang kamay. He grabbed her wrists tightly. He handcuffed both her wrists. She was yelling, she was protesting. Pero malakas ito at gawin nito ang gusto nito and he doesn't give a single fuck kung masasaktan man siya o hindi. He dragged him forcefully inside his room.
Reese will you come to save me She whispered with full hope.
每周推薦票狀態
-- 推薦票
榜單 
-- 推薦票