章節 28: Chapter 28
"Leave us alone, Eyah."
Nanlilisik ang mga mata nya nang ibaling nya ang atensyon kay Lexord, na blanki namang nakatingin sa akin.
"Are you out of your mind?!" Iritable sigaw nito at dinuro ako. "This is your fault!" Matapos nyang sabihin yon ay padabog syang umalis ng kwarto.
Kasabay nang pag tingin nya ay syang bumagsak ang luha ko. Nanghihina ako at hindi ko maramdaman ang lakas ko para maka takas. Kung ganitong alam ko naman na makakasama ko sya ay handa akong ipain ang sarili ko. Na walang halong pagsisisi.
"Come back." Halos pabulong na sambit ko. Nakita ko sa mga mata nya ang pagpipigil ng emosyon habang nakatingin sa akin. "I'm begging you, let me go and we'll start over again, Lex." Pakiki usap ko ulit.
Dahan dahan sya umupo upang mag pantay ang paningin namin. Tila hinaplos ang puso ko nang tignan nya ako ng marahan. Inilapit nya ang palad sakin at hinawakan ang pisngi ko. Napapikit at tahimik akong umiyak. Naroon ang pagkakaroon ng sabik na makasama sya ulit.
"I can't." Natigilan ako nang tignan sya.
"Why?" I asked again. Hopeless.
"I love her, even if it's hard for me to do it. Alone. I'm so sorry for hurting you, but I never regret liking you." Tila natitigilan kong tignan sya nang sabihin nya iyon sa akin. "But I choose this you know? I am happy for what I am. Sorry for the promises, but I can't love you the way I love her."
Matapos nyang sabihin iyon ay nagawa na nyang tumayo at umalis. Tinakpan ko ang bibig ko para hindi makagawa nang ingay sa pag iyak, tila nawawalan na nang pag asa, lalong lako na sa mundo. Kung gaano ako naging walang ka kwenta kwenta sa taong minahal ko nang panandalian. Kung paano ako nagpaloko at napaglaruan lang ng tulad nya.
Hindi lang doon natapos nang umabot ako nang limang araw dito. Alam ko na kumikilos na ang mga kakampi ko. Halos hindi ko na kayang gumalaw pang muli at hayaang makulong na lang dito. Hanggang sa isang linggo na umabot nang tatlong buwan.
Doon lang ako kumilos at nagawa kong sirain ang nakatali sa kamay at paa ko. Matamlay akong naghanap ng lubid at hindi naman ako nabigo. Kumilos ako nang walang ingay at hindi nila mapapansin lalo na nang sirain ko ang mataas na bintana kasama nang pag tungtong ko sa lumang upuan.
Itinulak ko ang lumang bintana upang mabuksan. Halos mapapikit ako nang sumalubong ang sariwang hangin sa akin. Hindi na ako nag dalawang isip nang itali ko ang lubid mula sa itaas at binaba ko ang kahabaan niyon mula sa lupa. Kinuha ko ang lumang panyo bago humawak doon at bumaba nang walang ingay.
Nakarinig ako nang pagsigaw ng tila nagbabantay. Bago pa man nya ako tamaan nang bala ay napaiwas na ako. Halos patakbo akong lumapit sa bakod at inakyat iyon nang pagka taas taas. Muntikan pa akong mahulog nang maalalang suot ko pa din ang takong ko.
Naghahabol hininga ako nang mapasigaw dahil may humila sa akin. Mabilis kong iikot ang katawan ko at sinipa ang kanyang tuhod na syang ikinabitaw nya. Nang makawala ako ay hindi ako nagdalawang isip na sipain ang tyan nito at kunin ang baril bago ito pinaputok.
"Wrong move asshole." Naka ngisi kong sinabi iyon at hinagis ang baril sa isa pang kasama upang matumba ito.
Alam ko na mapapa laban ako kaya hinanda ko ang sarili ko. Tumakbo ang isa sa akin hawak ang malaking baril nya ngunit umiwas lang ako at sinipa nang pagka lakas lakas ang puwitan nya para mapa ungol sya sa sakit. Galit nya akong hinarap at hindi naman ako nagpatalo. Isinenyas ko pa sya gamit ang kamay ko, tila handang makipag laban sa mga ito.
Sumugod muli sya ngunit nagawa kong masipa ang mukha nya gamit ang matalas na takong ko kaya agad syang natumba at nagsisigaw sa sakit. Isinipa ko ang baril nito at mabilisang inagaw bago sya hinaril sa hita.
"Burn." Ngising sambit ko kasabay nang pagkaroon ng usok mula sa malaking baril na hawak ko.
Hindi ko pinansin ang gutom at uhaw ko. Lalo na ang pandidiri sa sarili ko ay nangingibabaw sa akin. Natanawan ko ang pamilyar na sasakyan. Habang umaandar ay pumunta ako sa harap na para bang magpapa sagasa nang agad itong nag preno nang makalapit sa akin nang isang metro.
Aligagang lumabas mula sa driver seat si Azure kasama si Freya na may pag aalakang tumingin sa akin.
"Saan kaba nag punta at ngayon ka lang nagpakita?! We can't fucking track your location!" Bungad sa akin ni Azure at nilapitan ako upang tignan ang kabuuan ko.
Nagtatanong ang mga tingin kong napalingon kay Freya. Tumango sya, ibig sabihin ay nag sasabi nang totoo ang boss namin.
"It's been a while since we're not minding you. Alam naman kasi namin na bigla bigla nang nawawala o aalis. Nasanay kami nang ganoon. Pero after a week, we started to doubt that maybe someone abandon you. We really can't track you, the location was blocked. Hindi kinakaya nang hacking skills namin iyong kalaban." Mahabang sambit nya at nag kwento pa sya.
Hanggang sa sasakyan ay panay ang kwento nila. Naghiwa hiwalay pa sila para lang makita ako. Ngayon lang yata ako nakahinga nang maluwag nang makasama ko na sila ulit. Hindi iyon ang pumasok sa isip ko, dahil sa palaging hindi ako napapakali sa iisang lugar ay akala ko inalis na nila ako sa grupo. Napabayaan ko pa si Xyria na syang nag utos sa akin na bantayan ko. Kinuwento ko din sa kanila mula umpisa hanggang sa nangyari kanina.
"So he's the enemy huh?" May halong sarkasmo ang pagbanggit ni Azure habang masa driver seat.
"We are not sure yet." Pagdadahilan ko para matigilan ang dalawa sa akin.
Nagulat ako nang harapin ako ni Freya. "Don't be fooled. Stop na and he doesn't deserve you! Are you hearing yourself? Know your worth girl. Ang kalaban ay kalaban okay? Stop being stupid and follow the leader."
Umirap ako at inalis ang pagkaka hawak nya sa akin. Hindi ko na magawang mag salita dahil nandidiri na ako sa sarili ko. Na para bang pagka nag salita ako ay ka kalat amoy bad breathe ang bunganga ko.
Mabilis kaming nakarating nang mansyon. Hindi ko na sila hinayaang kausapin ulit ako nang dumeretso na ako ng banyo upang makaligo. 30 minutes past nang matapos ako at naghanap nang masusuot na damit na pang bahay.
Matapos niyon ay halos matakam ako kaya naman dali dali akong nag punta nang kusina. Nagulat pa ang dalawang lalaki nang makita ako. Akmang lalapit sila sa akin nang patigilin ko sila.
"Pakainin nyo muna ako."
Naka ilang ulit ako ng ulam at kanin. Napakarami din nang nainom kong tubig. Halos lahat ay nakain pero mas pinagtuonan nila nang pansin ang ina akto ko. Lalo na kay Azure na humigpit ang hawak nya sa glass wine na kaonti nalang ay mababasag na iyon.
"Anong nangyari? Ginutom kaba nang mag asawa?" Tanong ni Val nang syang nagpatigil sa akin na kumain ulit.
Natawa ako nang sarkastiko na ikinagulat nilang lahat. "Asawa." Ulit ko. "Buti pinaalala mo, muntikan ko nang makalimutan na engage na pala sila." Hindi ko napigilan ang sarili ko at galit na tumingin sa kung saan.
"What? So the rumors is true?" Sabat ni Leo kaya nag angat ako ng tingin sa kanya. "I mean some people says, they're planning to have an invitation while you're away Krish."
"Ang tungkol doon ay alam mo, pero ang paghahanap sa akin ay hindi nyo nagawan nang paraan?" Pagtataray ko.
Hindi ko alam ang mararamdaman sa kanila. Mas pinapadama nila sa akin na wala silang pakielam. Sa tagal nang nandoon ako ay wala man lang silang ibang paraan para makita ako. O di kaya naman ay pinili nilang magsinungaling sa akin sa pagkaka taon na to?
Kung hindi pa ako makakatakas ay baka hindi pa rin nila ako makikita. At mas lalong tatagal ang kilos nila.
Natahimik si Leo at hindi nakapag salita. Pasiring kong inalis sa kanya ang tingin ko at padabog na tumayo.
"Kung ganoon lang pala ang mangyayaru ulit ay hindi na ako magpapahanap pa sa inyo. Tutal ay ganito lang naman ang pinaparamdam nyo sa akin, ang hindi kabilang sa inyo."
Hindi ko inaasahan tatayo si Freya. "We're not. You want a proof? I'll show you then, para manahimik kana at hindi ka puro reklamo dyan."
Matalas ang naging tingin ko sa kanya. "Why? For almost three months? Wala man lang kayong ibang plano? And to show me what? A proof that you want to prove that you're not a liar?" Ngumisi ako at lumapit sa kanya. "So tell me, anong mapapala nang ebidensya mo, kung ako na ang nagpakita sa inyo at ipinaliwanag ang lahat kung bakit ako nandito ngayon huh?"
Titig na titig ako sa kanya. Naglalaban ang mga tinginan namin. Ito minsan ang ayaw ko kay Freya. She's Desiree friend pero sa akin nya lang nagagawang mag taray nang ganito. Ang ayaw ki ay masyadong syang nagmama galing. T
Hindi sya naka sagot at umiwas nang tingin sa akin. Matunog muli akong ngumisi. "Stop being a whore, just shut up and mind your own business."
Tinalikuran kona sila pagkatapos niyon. Malalik ang naging buntong hininga ko nang makabalik sa sariling kwarto. Nahagip nang paningin ko ang picture frame malapit sa kama ko. Pinakatitigan ko iyon, it was him and I. Naalala kong nasa beach kami, hindi malaman kung anong mararamdaman nang iyon na din pala ang huling pagsasama namin matapos nya akong lokohin.
Sa loob nang tatlong buwan kong pananatili doon ay halos ibandona ako nang mag asawa. Pinapakain nila ako ngunit kaonti lang din ang kinakain at iniinom ko. Ma swerte pa ako doon, iyon nga lang ay hindi nila ako hinahayaan na makapag palit ng damit. Pinapakawalan lang aki ni Lex kapag magpapa alam ako na sa bathroom ako. Hindi ako makagawa nang paraan para tumakas dahil alam kong nasa labas lang sya at naghihintay sa akin.
Napapikit ako ng mariin kung gaano ako nandiri nang marinig ang mga ungol nila at kalampagan mula sa itaas. Ni minsan ko din nalaman na ikinulong nila ako sa basement na yon para parusahan at pahirapan.
Kinuha ko ang picture frame na iyon at pabatong hinagis iyon. Nakarinig ako nang ingay paakyat mula sa kwarto ko nang marinig nila ang basag na bagay mula dito.
"What's going on?" Nag aalalang tinig ni Azure nang mapuntahan ako sa kwarto.
Padabog akong humiga sa kama nang makita ko syang natigilan at tinignan ang binato kong picture frame. Tumayo sya pero agad kong napigilan ang pulsuhan nya.
"Don't." Nilingon nya ako at ngumiti naman ako sa kanya. 'I'm just tired, I don't want to see his face ever again."
"I can help you, you know that right?" Hinaplos nya ang pisngi ko. Ganoon na lang ang pagpikit ko nang maramdaman ang sarap niyon.
"Can you do me a favor?" Halos pabulong na sambit ko.
"Can you do me a favor first?" Ngumisi sya, halos manibago ako nang makita na naman ang dating Azure na nag confess sa akin.
Hindi ko na sya hinintay pa dahil alam ko naman na iyon. Sinunggaban ko ang labi nya para halikan. Agad naman syang tumugon na sya ng kinaungol ko. Mabilis ang mga halik namin na para bang sabik sa isa't isa.
Bumaba ang halik nya mula sa labi hanggang mapunta sa leeg at dibdib ko. "Don't leave a mark-" halos hindi ko na ituloy iyon nang halikan nya muli ang labi ko.
Napasabunot ako sa buhok nang dahan dahan nyang hubarin ang sando at bra ko. Ganoon din ang ginawa ko nang hubarin ang kanya.
"Ahh.." Ungol ko nang hawakan nya ang hinaharap ko at napasabunot nang mahigpit ang buhok nya. "Fuck!"
"Fuck! I'm turning on!"
"Let's stop this."
Hindi ko inaasahan na titigil sya at ikinagulat ko iyon. I can see his eyes full of lust and desire. Mas napangisi ako nang hinihintay ang sagot mula sa akin.
"Escape with me."
To be continued...
每周推薦票狀態
-- 推薦票
榜單 
-- 推薦票