章節 2: Chapter 01: The Mission
Qien Zxie Callahan
I'm currently taking the path towards the secret base using my Anti-gravity hover board. I don't want to walk cause the path to the HQ is really really, really far! As In!
Salamat sa high class technology at sa ilang mga scientists na nagtulong tulong upang makagawa ng paraan upang mapadali ang mga bagay bagay.
Habang nakasakay dito sa hover board ay bigla na lamang nag ring ang aking hologram video phone. Isang klase ng hologram phone na gumagamit lamang ng carbon dioxide para mag function. Another result of the high technology nowadays.
I click the word 'Answer' and then in a sudden, familiar face appeared.
"Headmaster Wayne," I whispered.
"Agent 022, didn't I told you not to be late everyday? Ano bang silbi ng high technology alarm clock na inimbento ni Sir Fordge?!" here we go again with his nonsense blabbering.As always, lagi naman siyang ganyan simula pa nong kakapasok ko palang dito sa agency na'to. I duno if he always have a ad time when he sees my face, cause he used to shout and scold me everytime we see each other.
Ano yon, may natural na galit siya sa akin, ganon? tch! Ang unfair naman, kapag ako yung kausap niya, lagi nalang galit, sigaw, at kung an ano pa. Tapos kapag iba yung kaharapniyang agent, he always smile and greet them.
Umayos ako ng tayo at tamad siyang tinignan."La la la la, are you done already, Sir?" I asked him. "Just so you know, I am not the only agent that works in your company. Pwede mo namang ipagawa sa ibang mga agent yang mga yan, ah! Does it really need to be me all the time?" I added. That's how I talk to the head master of our company. Nsanay na rin na kasi ako, and we have the same age, so it doesn't matter for me if I will talk to him without any respect
Nagsimula naman siyang maglakad papunta sa kaniyang desk sa likod. Base sa hologram na nakadisplay ay mukhang nasa office niya nga siya.
"Hanggang kailan ko pa ba kailangang sabihin sa 'yo na I am your boss?" He firmly stated and face me with a serious mood in his face. Hindi pa ba siya tapos sa pagdadada?
"150 meters away from your destination," a robotic voice said.
"Oh. Looks like you are almost here huh? Okay, just be ready later. I'll give your punishments! Ciao!" He said before he hang up the holographic call. Aish! Na naman? Paulit ulit na lang! at sa paulit ulit na iyon, ay ako a lang lagi ang agent na napaparusahan. That's why they called me; 'Agent double two, The troublemaker'.
I dunno kung bakit ganon yung tawag nila sa akin, wala naman kasing rhyme. Parang pinagtripan lang nila yung agent name ko, letse! Inayos ko na lamang ang aking mga gamit at chinceck kung kumpleto ba ang mga ito at saka bumuntong hininga.
Ilang minuto pa ay kasalukuyan na rin akong nakapasok sa loob ng vicinity ng HQ. Medyo high security ang HQ ng agency na pinapasukan ko, kaya marami rami din ang gate at ang inspections na kailangan mong pagdaanan bago ka maka rating sa main area ng HQ.
Kasalukuyan ako ngayong pumapasok sa gate 6, huminto ng panandalian ang hoverboard ko dahil sa scanning at inspections. Naka ramdam ako ng kaunting kiliti ng tumama sa akin ang laser ng mismong gate. Yung laser kasi yung nag iiscan sa bawat taong papasok sa bawat gate.
"Agent 022. Time arrived at Gate 6; 13:45 PM," boses ng isang computer IA na si Jessica. She's the one who's responsible for the 6 gates here in HQ. Sa kaniya mo makikita ang bawat detail ng mga agent at superiors na dadaan sa bawat gate. Time arrive, dna, pictures, condition, at kung ano ano pang informations na ang mga recorded na agents at superiors lang ang mayroon.
It means, papapasukin lang ang isang tao kung recorded ang biodata niya sa computer ng HQ. Kapag may pumasok dito na hindi recorded ang data sa computer, ay automatic na magsasarado ang bawat gate at maaactivate rin ang mga traps. Oh, nadedetect din pala ng bawat gate kung ano yung intention mo sa loob, or kung ano yung dahilan kung bakit ka papasok sa loob.
So far, wala pa namang taong may masamang balak ang nakapasok sa loob ng HQ, kaya panatag naman ang lahat. Thank you na lang sa high technology, dahil kung wala sila ay baka nakapasok na yung mga criminal na nag attempt na pumasok dito.
Afterwards, at pagkatapos rin ng ilang paulit ulit na paglagpas sa 6 gate dito sa HQ, ay nakarating na rin ako sa Main Area ng agency. Bakit kasi hindi na lang sila nag imbento ng gadgets or imbention na pwede kang payagang makapunta sa ibang lugar in a matter of time.
Tch. Stupid inventors! Binabayaran sila ng tama, tapos di man lang nila masuklian ng maayos! What the hell is wrong to those people? It's not my problem, anyway! So ito na nga, kinuha na ng isang particular na machinae--- na nakalimutan ko ang pangalan. Ang machine iyon ang nagdadala at nagtatago ng mga bagay or gamit ng mga agents at inilalagay sa isang private storage room.
Naglakad na ako papunta sa Lelouch De Tarea. Ang kwarto kung saan kumukuha ng mission or kung saan ibinibigay yung Task na kailangang gawin.
Habang tinatahak ang daan papunta roon ay nakakasalubong ko ang ilang mga agents na papunta sa Liberando Area. Isa sa mga part ng HQ kung saan kami lumalabas papunta sa mission na kailangan naming tapusin.
Some of does agents are so damn serious, somes are smiling, meron pang mga agent na may nanginginig na kamay. Fudge? Seriously?! Anyway, baka isa lang yon sa mga aguhang agents na sasabak sa una nilang mission. They don't have to be afraid naman, because there's assigned professional agent that will be with them. Duh
Hay, sakit sa bangs tong mga agents na to! Nai-istress tuloy yung mga brain cells ko! Tch. Ilang saglit lamang ay nakarating na rin ako sa pupuntahan ko--- at s'yempre, dahil masyadong high-security at high-technology 'tong agency na ito ay mayroong isang maliit na DNA scanner sa gilid ng pintuan kung saan kailangan naming itapat ang aming mga thumb. Kapag narecognize na ng system kung kaninong DNA ang nagmamay ari no'n ay kusa na itong bubukas.
Pagkapasok na pagka pasok ko ay isang matipunong katawan ng lalake ang bumungad sa akin. Hugis pa lamang ng katawan niya ay alam ko na agad kung sino siya. Darn it. Bakit kaming dalawa lang yung nandito?!
"Headmaster Wayne,"
"Take your sit,"
Tamad naman akong naglakad papunta sa isa sa mga bench dito sa loob. Pinindot ko ang sa sa mga buttons ng upuan at naglabas ito ng isang soda can at isang shawarma.
"What do you want, Sir?" I asked with a disgusting tone.
"You really are a stubborn--" I cut him off.
"The hell I am,"
"Did I gave you my permission to cut me off?" Ngumisi ako ng makita ang konting inis na dumaan sa kaniyang mukha. Mukhang naiinis na ata siya. Serves his right.
Kumilos siya at naglakad papunta sa isa sa mga upuan sa tapat ko. He sighed first before he open his mouth. "You should be respectful, Ms. Cala. You are the top most Skillfull and also the representative of our agency,"
"So? What will I do?" I said with a sarcasm tone.
"Just shut your ,outh for the mean time. I don't care about your side comments,"
For my continuation, Because of your stubborn character, I've decided to give you an extra ordinary mission. And that is, this." He give me a gold-colored envelope.
Agad ko naman itong kinuha at nagmamadaling binuksan.
"Fudge!" I hissed. The hell? It isn't that easy! Tinignan ko siya ng may kunot sa aking noo. Bigla namang sumilay ang isang nakakalokong ngiti sa labi niya.
"What's the problem, Ms?" Hindi pa Rin nawawala Yung nakakaloko niyang ngisi Kaya tuluyan ng nagsimulang uminit ang ulo ko. Damn thisman, he's stratting to get into my nerves again.
"How could I complete this mission, kung hindi ko naman alam yung problema?" I asked him. "Para mo na rin akong pinag solve ng isang word problem nang walang binibigay na given, fudge!" Agh. I'm starting to get angry again! I need to calm my self first for me to not let him dominant me.
I breathed in, and breathed out.I just repeat it again and again until the head ache began to fade. Ilang saglit pa ay naging kalmado na rin ako tulad ng kanina. Akala niya siguro hindi ko siya kaya, fudge you, Wayne! Fudge you!
"Yun lang ba ang gagawin ko?"
Napa tikhim naman siya agad, hindi niya siguro akalaing magiging kalmado ako ulit. Payt us, Wayne! Payt us! Di mo ko kaya!
And then suddenly, a smile formed into my lips starts to fade when I realize that I have to do this mission with my team mates. Fudge
to be continued...
每周推薦票狀態
-- 推薦票
榜單 
-- 推薦票