章節 6: Chapter 6
...
Chapter 6: Yeah, A big deal of the nail
...
Meadow's P.O.V
"Don't let the Hybrid escape!" I heard the clerk shouted.
I ran as fast as I could, Who wouldn't?
Kung magpapahuli rin naman ako is that I would recieve a heavy beating. I don't know na ang village na to ay may pasikot-sikot na daan, I also never knew a town with full of cars at masisikip na bahay ay may malaking kagubatan.
But still, stealing this pomegrenates are worth it. I ran to the speed of light, Yea I know that you could probably think that's impossible and so exagerrated, well Me too.
My hooded black cloak was wrapping around my whole body. Running from the clerk na ninakawan ko.
I ran at lumiko nung nakita ko na hinahabol parin niya ako, I dodged my path para malito siya.
Lumipas ng ilang oras, na tumatakbo parin ako, nung napansin kong hindi niya na ako sinusundan. Tumigil na ako sa pagtakbo.
Umupo ako sa gilid in between ng masisikip na spaces ng bahay, at doon ko binuksan ang aking ninakaw.
Pomegrenates...
I was happily eating and savoring my moment nung napansin kong ubos na pala.
Napa-nguso nalang ako nung napansin ko ring parang ang bilis lang maubos.
Tumayo naman ako at maglalakbay patungo sa kabilang bayan. Ang Pennsyvillage, I walked through each houses that passes me by, Nakikita kong napapa-kunot noo ang mga tao na nalilipasan ko. Who wouldn't?
This town is full of colors and life, me on the other hand was the only one wearing a black cloak, covering half of my face.
Nagmadali akong umalis sa bayan, while travelling I'm going to introduce myself.
My name is Meadow, I am 13 years old and I am a great mistake, A half panda from my mother and a half crow from my father.
I am homeless, I am known for killing a bunch of caravans travelling. Malay ko ba na nakapatay ako, it was just my instinct--my killer crows' instinct.
I used to be a mistake, but the prince let me live, I owe him from that. But hindi nagtagal ang pag-b-breakdown ng mga hybrids like me at bigla-bigla nalang nakapatay ng caravans.
Something special about me? None.
I only know how to defend myself with my gun.
For the 7 years I've been alone at ipinatapon ng Animalia when I was 6, sinanay ko ang sarili ko sa mga baril-barilan at mga defence, I used to have a family but then from faraway news that I heard that may pumanaw ang Panda from the beauty department, 3 years ago.
Nagsasalita pa sana ako at i-eexplain kung ano pang kababalaghan nangyayari sa buhay ko, nang may nabbangga ako.
"Aray!" Sigaw ko.
Napatingin naman ako sa nabbangga ko, tumingin naman yung lalaki sa akin,
"P-Pygmy?" May bakas na saya sa kanyang mukha. Napabusangot naman ako sa narinig.
Ano ba naman yan, napagkakamalan akong iba?
"Sorry, but you've got the wrong person" sabi ko.
Napatingin lang siya sa akin at parang hindi makapiniwala,
"A-akala ko iba kang tao, pasensya na" sabi neto. Napatango nalang ako.
"Hoi! Piggy! Tulungan mo naman akong bitbitin itong sakong bigas! Ngayon nga lang tayo may opurtunidad na makabili ng isang sako, hindi ka pa tumutulong!" Bulyaw ng kasama nito, parang ka-edad ko lang mga 13 o 14?
"Oo na Lojectron, patience" sabi neto.
Tumingin naman sa akin yung baboy-- este,
Yung tinawag na Piggy, di naman siya mataba, tama lang ang pigura. Hindi baboy lang talaga ang kanyang kind. Yung tenga ng baboy at buntot lang ang namana.
"O, siya aalis na ako, pasensyahan mo na kasi kamukha mo talaga ang aking apat na taong gulang na anak" napangiti nalang ako, alam ko kasi kung gaano magmahal ang isang ama.
"Ako nga pala si Edrian, tinatawag nila akong Piggy. Matanda na ako, hehe. 26 years old and a proud Pig!" Pagpapakilala niya.
"Anong pangalan mo?" Nakangiti niya tanong.
"Meadow," sagot ko, ngumiti nalang siya at nagpaalam. Sinunadan niya nalang yung aso kanina na tinawag ng Lojectron. Sinundan ko ng tingin silang dalawa habang pinagtutulungan ang sakong bigas.
Napa-iling naman ako at nagsimula nang maglakad papalayo. Tapos nun ay may nakita akong isang kalesa, napaganda at napaka royale tignan, ngumisi ako at biglang tumakbo patungo dito, since hindi pa man ito gumagalaw ay umakyat ako sa itaas ng kalesa. Umupo ako dito, sasakay nalang ako dito para naman hindi ako mapagod kaka-lakad papunta sa kabilang bayan.
To my surprise ay tamang-tama na lumarga na ang kalesa at patungo na sa kung saan man. Napahiga nalang ako sabay takip ng mukha ko gamit ang cloak, ang init eh.
Tapos ilang minuto ay bigla rin namang lumamig. Pinabayaan ko nalang naman tapos nagsimula na akong nagrelax habang bumabyahe, nang maramdaman kong may kung anong tubig na pumatak sa aking mukha. Napa-tingin ako sa langit at doon ko napagtanto na sumusunod--sunod nang pumatak ang mga tubig.
The next thing I knew is that basang-basa ako. Great. It's raining! Napa-iling nalamang ako at napa-upo, I am so devastated! Migod, kahit anong takip ko sa sarili sa cloak ay nababasa parin ako, like hello? Hindi raincoat ang cloak ko.
...
Chloe's P.O.V
So, I am basically looking outside the window, no traces of people outside but the trees are the only things that can make this view look more outstanding.
It's almost sundown, and I never knew that Alpha gave us the most precious of all rooms. I have a full view of what's outside while the rain is still pouring, I also have a cup of coffee to make this time more memorable.
As the time went by I know that this is so dramatic pero, I can see myself staring at my reflection. I don't know why na tinitignan ko ang sarili ko pero ngayon ay parang may nakikita akong umiba sa mukha ko, I glint of happiness. Within just 2 days, I can barely feel that I'm alone anymore.
There are people that's waiting for me, who's support me, and surely like me. I'm sure of it. Just by then I can feel the coldness when I touched the mirror in front of me, and lamig kaya sa labas.
Toktok//
Napatingin ako sa kung sa pinto, pumasok naman si lola Rita.
"Chloe, bumaba ka na daw. Maghahapunan na raw sabi ni Alpha"
"Ah, sige po. Mauna nalang muna kayo, magbibihis muna ho ako" pagpapaalam ko sa kanya.
Agad rin naman siya lumabas at ako'y nagpakawala ng isang malalim na buntong-hininga.
Matapos nun ay humiga ako sa kama habang nakatingin sa taas.
Napagod ako ngayong araw, nakilala ko si Sky at kahapon ay silang tatlong mga peculiar. Napaisip rin naman ako kung ano ngayon ang dating ni daddy. Nag aa-lala kaya siya? Si ate Selina kaya, naguilty ba siya? Si..Carter? Nagsisisi ba siya?
Napapikit ako ng mariin nung sumakit bigla ang aking ulo.
Hayyy! Ano ba naman! Huwag ka nga magisip ng ganyan! Hindi yan maganda lalo na't marami kang prinoseso sa utak mo ngayong araw!
Bigla namang narinig ko yung guardian na nakausap ko kahapon. Napangiti rin naman ako, mabait rin naman pala itong guardian.
Ayieee! Huwag mo nga akong i-flatter! Baka maniwala ako sa'yo,
Kinikilig nitong tugon, Oo nga no? Nakakabasa rin pala to ng utak.
"Siya nga pala, anong pangalan mo?"
Tanong ko sa kanya.
Kung may makakita lang sa posisyon ko, aakalain ata nilang baliw ako. Bakit? Kasi naman ay nakatunga-nga ako dito sa kama tapos may kinakausap pero wala namang bultong makikita except lang yung akin. Nakapatay rin ang mga ilaw at ang liwanag galing sa bintanang overview lang ang makikita.
Hmmmm. Pangalanan mo kaya ako, yung hindi outdated. Pangit kasi yung pangalan ko, Wilhilmes.
Natawa nalang ako sa suggestion niya.
"O sige, how bout..."
Napaisip ako, tas mayroong lumabas sa utak kong pangalan.
"Chippy!" I exclaimed with joy.
Pwede rin, okay lang naman
Sabi neto.
Tapos bigla-bigla namang may lumiwanag sa harapan ko, nakakasilaw.
Tinakpan ko ang mata ko ngunit nabawi iyon nung may narinig akong tawa sa aking harapan.
Tinignan ko ito at may nakota akong batang babae, naka orange siya, from long sleeve to sneakers, orange.
Her color green eyes complements her red-haired figure. Parang nasa 7 lang ang edad niya, nagulat rin naman ako nang bigla itong magsalita.
''Hi, Chloe! It's me Chippy!" Masayang sambit neto.
Napalunok laway naman ako nung lumapit siya sa kama, nakakatakot rin kasi naman ang dating niya.
"Pa-paano? B-bata?" Nauutal kong tanong.
She chuckled lightly, which makes every hearts melt in cuteness.
"Hindi ako bata, I'm actually quite older than you or your mother. Apparently 5 billion years old. At I choose this form para hindi ako magmukhang kidnapper like, Hello? Ayokong ma accuse!" Sabi nito sabay hand gesture.
Napatango naman ako,
"At by the way, hindi ako babae--"
Nagulat ako at napalayo sa kanya sabay bato ng mga unan. Kapal ng mukha neto't nag tangkang lumapit sa akin!
"Hoi! Nababasa ko isip mo! Hindi rin naman ako lalake! I'm genderless okay?" Depensiya neto. Tapos doon ay bigla naman akong natakot.
"Eh mas malala! Pwede kang mabuntis at pwede ka ring makabuntis!" Natatakot kong sigaw.
"Chloe! Chill! Huwag ka ngang mag-isip ng masama, hindi naman ako ganong klase. Pasalamat kang nag-anyo babae ako." pagmamaktol ne'to.
Huminahon naman ako ng kaunti hanggang hindi ko na naramdaman ang pangangamba. Doon ko naman naisipang makipag-usap sa kanya.
"Sorry, nagulat lang kasi ako." paliwanag ko.
"Girl, save the sorries! Kumain nalang kaya muna tayo?" Yaya ne'to.
Tinignan ko naman siya gamit ang 'Mahiya-ka-nga-look' ko.
"Ano? Gutom kaya ako, last time ko atang kumain ay noong mga 30,000 thousand years ago."
"Mahiya ka nga, akong ang inimbita. Hindi ikaw" sabi ko sabay kamot sa batok ko.
Maysasabihin sana siya nang may narinig akong parang may nahulog sa labas. I rushed to see in the window what in the world is happening.
Doon ko nakita ang isang bultong naka-hilata sa gilid ng hardin.
Nanlaki ang mata ko nung napansin ko ang mga gasgas sa kanyang mga kamay. Hindi ako nagdalawang isip na tulungan ito.
Lumabas ako sa kwarto naiwan si Chippy doon. Nadaanan ko naman ang dining hall.
Nakita ko silang lahat na halos na-uubusan ng pasensya kaka-hintay sa akin.
Nung namukhaan ako ni Alpha ay lumiwanag ang mukha niya.
"Akala ko't hindi ka na bababa sa kwarto mo--"
I suddenly cut him off.
"Not now Alpha" I said while opening the door na papuntang hardin.
There I saw the body, the cloak covers the person's face. Nag panic ako kasi doon ko napagtanto na the person can barely breathe.
Tinggal ko ang cloak ngunit nahihirapan ako, doon ko rin nalaman na sinsundan pala ako nila Alpha.
Tinulungan ako ni Sky sa pagtanggal sa cloak, finally after a little drench in the rain. Natanggal ko na ang yung cloak and there I saw girl with her wavy maroon curls with her side braid. Her ears scream scronfully with the kind Panda. Her face is pale, she was having a hard time breathing.
"Get her inside the resthouse" ma-awtoridad na saad ni Alpha.
Out of nowhere may dalawang gwardiya na bumuhat sa babae.
Sinundan tingin ko ang babae.
"Weird..." narinig kong sabi ni Bluve.
"Bakit?" I asked. Anong weird?
"I thought Panda's have black nails. Nakakapagtaka kung bakit puti ang kulay ng sa kanya."
I let my mind wander of thinking he's right...
每周推薦票狀態
-- 推薦票
榜單 
-- 推薦票