My Demon [Ch. 58]
Kaya pala hindi ko na nakikita si Demon sa apartment dahil tapos na daw ang "pagpapaka-independent" niya. Nasa mansyon na uli siya nakatira. Remark that word "Nagpapaka-independent". Nagsarili nga siya for about two weeks, bitbit naman ang mga tauhan nila sa bahay. Hanep.
This monday wasn't my usual monday. Bukod sa hindi ko naabutan ang Flag Ceremony, pinagtitinginan pa ako ng mga estudyante sa di malamang dahilan. Bakit naman kaya? Naligo naman ako ah. Wala rin namang butas sa uniform ko, so bakit nga nila ako pinagtitinginan?
Habang nakatingin sila sa'kin, ang iba ay magbubulungan pa. Ack! Nakakailang.
Pagpunta ko sa floor namin nakalakad na ako ng maayos at komportable. Kakaunti nalang kasi ang estudyante.
Habang naglalakad sa corridor, napatingin ako saglit sa tarpaulin na nakapaskil sa quadrangle. Hindi ko na sana papansin kaso . . .
Natigilan ako sa paglalakad. Tinuon ko ang atensyon ko sa tarpaulin na iyon.
ASDFGHJKL!!! Kaya naman pala pinagtitinginan ako kanina eh!
" I'M NOW COURTING SOYUNIQUE SARMIENTO
SO NO ONE DARES TO MESS UP EVEN THE TIP OF HER HAIR,
OR ELSE I'LL ROT YOU IN HELL!" -Keyr Demoneir
Yan ang nakasulat sa tarpaulin. May picture ko pa sa gilid. Naka-pout ako tapos nakatingin sa camera. I remembered that! Ayan yung time na tinanong ko siya kung pinipicturan ba niya ako, pero ang sabi niya may ka-text daw siya. Hindi ako aware that time na naka-pout pala ako.
So wala nga talaga siyang ka-text ng panahong yun? Sabi na eh. Hindi siya mahilig sa babae. Hihi!
Pero teka! Ano naman daw itsura ko diyan? Lantad na lantad sa madla ang pagmumukha ko. Pero infairness, ang cute ko dyan. Cute ko pala kapag naka-pout. Haha!
"Nagustuhan mo ba?"
"Ay kumag!"
MABUTI NALANG TALAGA WALA AKONG SAKIT SA PUSO!
Paglingon ko, nakita ko si Demon. Smiling sexily handsome. Ang ganda ganda ng ngiti niya ngayon. Nakaka-good vibes.
"Nanliligaw ka pala? Hindi ko dama," sabi ko sa kanya. I smiled naughtily.
He smiled back amusely.
Diba kapag gustong manligaw ng lalaki, magtatanong muna siya sa babae kung pwedeng manligaw? Iba kasi ang ginawa ni Demon. Hindi manlang ako tinanong kung pwede ba niya akong ligawan. Basta nalang siya nagdeklara na nililigawan na niya ako. Si Demon talaga.
"Talaga?" He smiled cockily then lumapit sa'kin. "Edi ipaparamdam ko sa'yo," he mumbled. Hinawakan niya ko sa pisngi tapos inilapit ang kanyang mukha sa'kin. Nilapit pa niya ng nilapit hanggang sa kusang pumikit ang mga mata ko.
OMG! What was he up to? Napakalapit niya sa'kin. Para akong nalulunod sa bango niya.
"Late ka na."
Pagdilat ko nakita ko siyang nagpipigil ng tawa. Grr! Kahit kelan talaga siya! Ugh! Ang hilig mang-asar.
Tinulak ko siya para magkaroon ng distansya sa pagitan naming dalawa. "Kung late na ko, late ka na rin," sabi ko sa kanya. "Pumunta ka na kaya sa classroom mo. Baka mag-ditch ka na naman dyan."
"Don't worry I won't. Nagpapakitang gilas ako e," tugon niya sabay kindat. Hayuf sa gwapo!
"Whatever." Inirapan ko siya ng pabiro. "Sige na, pupunta na ko sa classroom ko. Ikaw din. Bye!"
Hindi ko na hinintay pa ang sasabihin niya, tumakbo na ako paalis.
"Hoy, ihahatid pa kita sa classroom mo!" sigaw niya.
Ayan siguro ang dahilan niya kung bakit wala pa siya sa classroom nila hanggang ngayon. Does that mean inantay niya ko para ihatid niya ko mismo sa classroom ko? Aww.
Hindi ako sumagot o kahit lumingon manlang. Dire-diretso lang ako ng takbo papunta sa classroom. Late na kooo!
Pagdating ko sa classroom, good thing wala pa ang teacher namin. Base sa Class President namin, may meeting daw ito kaya male-late ng 15-20 minutes.
And the sad thing was, nagkukumpulan ang grupo ni Cristhia together with Irah, Carla, Andrea, Nicole at maging ni Angelo.
Pagkakita na pagkakita pa nga lang nila sa'kin binigyan nila ako ng makahulugang tingin. Lalo na yung tingin ni Angelo, with matching taas pa ng isang kilay.
Umiwas ako ng tingin sa kanila at umupo sa upuan ko, sa likuran ni Johan. Nag-Hi pa siya sa'kin nung madaanan ko siya. Nakangiti rin siya kaso kakaibang ngiti. Hindi yung ngiting pinapakita niya sa'kin palagi. Mukhang may problema siya.
Hindi nga siya nakikipag-usap sa mga kaibigan niya o kahit sa sinong classmates namin unlike the usual. Ang tahimik niya ngayon. I sighed. Ngayon ko lang nakitang ganito si Johan. Nakakapanibago tuloy.
"Oy etchosera ka!"
Nagulat ako nang dambahan ni Angelo ang mga braso ko. Waah! Eto na sila!
Pumalibot sila sa'kin at . . . ayun! Inulanan ako ng mga tanong.
Carla: Kelan ka pa natutong maglihim sa'min?
Andrea: Seryoso ba talaga sa'yo si Fuentalez?
Irah: Kelan pa siya nagsimulang manligaw sa'yo?
Cristhia: Oo nga. Bakit di kami updated?
At eto ang tanong ni Angelo na talagang nagpabuhay ng senses ko:
May nangyari na ba sainyo?
Hindi lang ako ang nabigla sa tanong niya. Lahat ng nakarinig. Even Johan, napalingon pa sa'min. Nakikinig pala siya?
Binatukan ni Cristhia si Angelo. "Napaka-L mo talagang shokla ka! Baby pa si Soyunique," aniya.
Baby talaga? K. Fine.
Sinabunutan naman ni Angelo si Cristhia bilang ganti. "How dare you to make batok me, huh?" hinanakit niya. "Atsaka si Soyu, baby?" He glanced me up and down. "Maliit lang yan pero damulag na yan."
Aguy! Pati ba naman si Angelo na best friend ko, nilalait din ang height ko? Kaasar ka, Demon! Hinawaan mo ang best friend ko!
"Pero, Soyu, kelan siya nagsimulang manligaw? Bakit di mo sinasabi sa'min?" tanong muli ni Irah na may tonong nagtatampo.
"Luh, wag kayong magtampo sa'kin. Ngayon ko lang naman din nalaman na nanliligaw pala siya," paliwanag ko.
"Ganern? Kakaiba siya ha. Hindi manlang nagtanong kung pwede ka ba niyang ligawan," ani Nicole.
Yan din ang naiisip ko, girl!
"Baka kasi hindi pumayag si Soyu kaya hindi na siya nagpaalam," tugon ni Andrea kay Nicole tapos nagtawanan sila.
"Wait, pa'no na si . . ." Tumingin si Cristhia sa nakatalikod na si Johan kaya pati kami napatingin din sa kanya.
Oh noes! Wag sanang makahalata si Johan.
"Oo nga, Soyu. Pa'no na siya? Siya yung crush mo, diba?" Carla said.
Opo. Crush ko si Johan, until now. Ngunit hanggang doon nalang yun. Hanggang paghanga lang ang nararamdaman ko sa kanya. Siya kasi ang ideal type ko.
Si Angelo na ang sumagot. "Mga echosera kayo, you know? Hindi naman siya nanliligaw kay Sistar eh."
"May point ka," sang-ayon ni Cristhia kay Angelo. Tiningnan nya ako at tinawag ang pangalan ko kaya naman nag-Bakit ako sa kanya. "Sasagutin mo ba si Keyr?"
Bigla akong napaisip sa sinabi ni Cristhia. Suprisingly, nililigawan na ako ni Demon. Sasagutin ko nga ba siya? Oo, gusto ko siya. Higit pa dun. Kaso natatakot ako.
What if pinagtitripan niya lang ako? What if this is just one of his tricks para malaman kung utu-uto ako? What if hindi siya seryoso?
That what ifs hurts me.
Delinquet and notorious guy man si Demon, sigurado akong hindi siya gagawa na ikasasakit ng damdamin ko despite sa mga pang-iinsulto at pangbubully niya sa'kin (well, I'm use to it). Pero kasi naman eh! Ang hirap paniwalaan na nanliligaw sa'kin ang lalaking ang hirap ma-reach ng taong katulad ko.
My Demon [Ch. 59]
Nanliligaw sa'kin si Demon. Ibig sabihin gusto niya rin ako.
Gusto ako ni Demon. Kyaah!
Di ko mapigilan ang kilig kaya inub-ob ko nalang ang mukha ko sa desk. Kanina pa ko parang lutang. Walang ibang pumapasok sa isip ko dahil occupied ng mga salitang "Nanliligaw" at "May gusto sa'kin si Demon" ang utak ko. Nakakapraning na!
"Kinikilig ang bruha."
Inangat ko ang ulo ko. Si Angelo, nakaupo na sa tabi ko.
"Di ah! Inaantok lang ako," katwiran ko sa kanya.
"Inaantok your face! Kala mo naman hindi kita pinagmamasdan kanina pa. Hello? Kanina pa kaya kita nahuhuling nakangiti mag-isa! Grabe ka, Sistar! Crazy in love ka na."
Nag-pout nalang ako. Kasalanan mo 'to, Demon! Nakita mo na ang dinulot mo sa'kin? Lutang. Hindi ako nagdi-daydream kapag may time katulad ng ginagawa ko kay Johan. Kusa ka nalang pumapasok sa utak ko kahit time ng klase.
Ang hirap ng ganito. Hindi ako masyadong makapag-focus. But on the second thought, masaya na nakakakilig.
"Kitams. Ngumingiti ka na naman," puna ni Angelo.
"Kasi naman eh! Dun ka nga, Angel!" pagtataboy ko sa kanya. "Maghanap ka ng pogi tapos yun ang titigan mo. Wag ako."
"Sauce. Nahiya pa ang bruha. Okay lang yan. Normal lang yan sa taong inlababo." He stood up. Akala ko lalayuan niya na ako. Ayun pala yayakapin ako. "I'm so happy for you, Sistar! Susuportahan ko yang first love life mo. I swear!"
"Sarmiento, may naghahanap sa'yo!" tawag ng classmate kong lalaki.
Lumayo si Angelo para makatayo ako at puntahan ang taong naghahanap sa'kin. Sinamahan pa niya ako na lumabas ng classroom.
Nanlaki ang mga mata ko habang si Angelo ay napatili. Kaya naman pala may tilian at landian akong naririnig kanina nung nasa loob pa kami ng classroom kasi nandito lang naman si Ployj.
May hawak siyang boquet ng bulaklak at isang basket ng chocolates. Halos magningning ang mga mata ko pagkakita ng mga chocolates.
Ngumiti si Ployj pagkakita sa'kin kaya lalong lumakas ang tilian ng mga kababaihan pati na rin ng mga bakla. Nakakabingi. Lalo na yung tili ni Angelo na nangingibabaw sa lahat.
Lumapit si Ployj sa'kin at binigay ang mga dala niya.
Tinanggap ko naman yun. Napansin ko ang note na nakadikit sa basket ng chocolates. Sigurado akong hand written ito ni Demon. Parang kinayod ng manok eh.
Magpapasalamat pa sana ako kay Ployj kaso nung pagtingin ko sa kanya, naglalakad na siya palayo. Hands on his pockets. Grabe! Kakaiba ugali nun ah. Pareho sa kaibigan niya.
Hindi ko na pinansin ang tilian at mga tanong na ibinabato sa'kin. Binasa ko ulit ang note:
I'm giving you one minute para pumunta sa oval.
One minute?! Nakalimutan ba niyang sa third floor ang classroom ko at medyo malayo ang tatakbuhin ko papunta sa field?!
Pinahawak ko kay Angelo yung mga bigay ni Demon.
"Akin nalang 'to?"
"Tirahan mo ko ng chocolates!" mabilis na sabi ko sakanya tapos tumakbo na.
One minute naman kasi eh. Pout.
***
"Ang sabi ko one minute hindi ten minutes!"
"Ang layo kaya nitong oval sa classroom ko! Mabuti ba kung kaya kong mag-teleport eh!"
"Ang liit-liit mo na nga ang bagal-bagal mo pa rin tumakbo."
Aba─ sinapak ko nga sa braso. "Ano bang gagawin ko dito?"
Tinuro niya yung center ng oval. "Go there and stay there."
"Ano?!" bulalas ko. "Pagbibiladin mo ko sa araw?"
Langya! Papupuntahin niya ko dun habang tirik na tirik ang araw? Gusto ba niya kong ma-heat stroke ha?
"Ayaw mo?"
"Naman! Ang init init dun mamaya mamatay ako sa heat stroke."
"Sige, wag nalang. Kiss mo muna ako." Nilapit niya yung pisngi niya sa'kin.
"Demon naman eh!" Tinulak ko siya. "Seryoso ako. Bakit ba ko nandito?"
Lumipat ang tingin niya sa likuran ko at kitang-kita ko kung paano mapalitan ang ngiti niya ng pagkainis. Umayos siya ng tayo tapos seryosong tumingin sa harapan.
I opened my mouth to talk, but someone called my name. I looked back and saw Alfred heading our way. Okay na nga nung hindi siya pumasok sa klase kanina, nagpakita naman siya ngayon. Yan tuloy, nakaramdam ako ng galit at inis nang maalala ang ginawa niya sa'kin.
Naglaho na parang bula ang galit at inis na nararamdaman ko nang bumagsak ang tuhod niya sa lupa, sa harap ko. Napatakip ako ng bibig. Nakaluhod sa harapan ko si Alfred.
"Soyunique, I'm so sorry." Rinig na rinig ko ang pagmamakaawa sa boses niya. Kahit nakayuko siya, nakikita ko pa rin na may luhang tumutulo sa mga mata niya.
"Alfred."
"Sobra kasi akong naiinis sa'yo. Nakakainis ka dahil palagi mo nalang akong nahihigitan. At sobrang nakakainis ka dahil kahit anong masama ang sinasabi at ginagawa ko sa'yo, hindi mo ko ginagantihan."
"Alfred, tumayo ka na."
"Hindi ako tatayo dito hangga't di mo ko napapatawad," he declared.
"Tigilan mo na nga yang kadramahan mo. Tumayo ka na. Pinapatawad ka na niya." Si Demon ang sumagot kaya siniko ko siya.
"Wala pa kaya akong sinasabi." Pinanlakihan ko siya ng mata.
"Ganun din naman ang sasabihin mo, diba? Kaya palayasin mo na yan. Baka hindi ako makapagpigil."
Napa-tss nalang ako tapos humarap na ulit kay Alfred. "Pinapatawad na kita, Alfred. Tumayo ka na."
Tumingala siya para makita ako. Boom! Like what I've said, umiiyak siya. Pulang-pula ang mga mata niya at basang-basa ang mukha niya dahil sa luha.
"Talaga, Soyunique?" full of hope na paninigurado niya.
I nodded.
Yayakapin niya sana ako sa bewang habang nakaluhod siya, kaso hinila ako ni Demon papunta sa likod niya palayo kay Alfred.
"Forgiving you was enough. No need to hug, okay, freak?"
Siniko ko ulit si Demon kasi sinabihan niyang "freak" si Alfred.
He glared at me over his shoulder.
Tumayo na si Alfred then pinagpagan ang tuhod niya. Habang nagpapasalamat at nagsosorry siya sa'kin ng paulit-ulit, may napansin ako sa mukha niya.
"Ginulpi mo si Alfred, ano?" tanong ko kay Demon pagkaalis ni Alfred.
"Nope. Patikim ko lang yun sa kanya," casual na sagot niya. Tinalikuran niya ako at nagsimulang maglakad.
Hinabol ko siya. "Bakit mo ginawa kay Alfred yun?! Sabi na eh! Ganun ang gagawin mo kaya ayokong malaman mo."
Huminto siya sa paglalakad at nilingon ako. Bahagya pa akong napaatras kasi salubong ang mga kilay niya tapos nanlilisik pa ang mga mata niya. Hindi na naman bago saakin ang aura niyang iyon at sanay na ako dun pero bakit feeling ko palaging first time? Ganun pa rin ang epekto ng aura niyang 'yon sa'kin.
"Why do I have this feeling you are siding that freak? May gusto ka ba sa kanya?" Humakbang siya na parang susugurin at sasapakin ako kaya napaatras ako lalo.
"Hindi ah!" todo tanggi ko. "Naaawa lang ako sa kanya."
"Sa kabila ng ginawa niya sa'yo?"
Natameme ako. Nakatingin lang ako sa kanya, ganun din siya sa'kin.
"Demon, seryoso ka ba?" I asked out of nowhere.
"Sa panliligaw ko sa'yo?" Na-gets niya agad ang ibig kong sabihin.
Tumango ako.
Matagal bago siya sumagot. "Damn! Mukha bang hindi?!"
"Ba't ang init ng ulo mo? Nagtatanong lang ako."
"Kasi naman ngayon na nga lang ako nanliligaw ng babae pinagdududahan pa," galit na sabi niya.
I smiled mentally hearing him said ako ang unang babaeng niligawan niya. Ako palang.
"Dyan ka na nga." Tumalikod na siya at nagsimulang magkalad paalis.
Ayos ah! Sa lahat ng manliligaw siya ang pinakamasungit!
"Bahala ka sa buhay mo!" sigaw ko sa kanya. Tumalikod na rin ako at nagsimulang maglakad palayo.
Nakakailang hakbang palang ako, bigla nalang may yumakap sa'kin mula sa likuran.
"Joke lang," sabi pa niya malapit sa tenga ko. Shocks! Pati ba naman boses niya ang gwapo. "Hindi pa nga tayo, nag-e-LQ na tayo."
At sa lahat din ng manliligaw, siya ang pinaka-sweet!