章節 97: Chapter 95 Fucking Camera
((( Secretary Lee POV's )))
Di ako makapagsalita ng sigawan nga ni Miss Monina si Master Cedrick. Pati siya parang na freeze sa ginawa nito.
Kay Miss Monina lang pala titklop. Hay naku Master Cedrick, nagkakamali ka sa pagkakilala mo kay Miss Monina.
"It just a trash?!" parang paliwanag sa amin ni Master Cedrick.
Ano sa amin?
Oo, basura yun sayo. Pero kay Miss Monina hindi.
"Secretary Lee don't look at me like that!"
"Master Cedick, I think …" natigilan ako dahil tumakbo na si Rhio, papuntang dalampasigan. Si Miss Monina napa-dive na nga.
Nawala din ang kausap ko dahil sumunod siya kay Rhio.
Naiwan ako na nagtatanong sa sarili, ako ba itong nawawala sa kwento? Concern sila kay Miss Monina na malunod?
Sumunod na din ako.
Inahon ni Rhio si Miss Monina.
Hangang bewang pa lang naman nila ang tubig.
Inis na hinampas ni Miss Monina ang tubig.
""Letche! Magsi-alis na kayo sa buhay ko! Inaano ko ba kayo!" sigaw niya kay Rhio.
"Look how she crazy?"
Kasalanan mo ito Master Cedrick. Ikaw ang di alam ang ginagawa. Napatango na lamang ako. He is the boss.
Lumusong ulit si Miss Monina. Pilit na hinahanap ang camera niya.
"Tigilan mo na siya Rhio. Hayaan mo siya." malakas na utos ni Master Cedrick.
Kaya umahon si Rhio.
"Then I'll get inside." daan niya sa amin. "Wala akong balak na mag-swimming ngayong umaga.Tsk." tapik niya sa balikat ko.
"No. Bring me a stool beach umbrella ang stool here."
"Sure."
HInyaan lang nag namin maghanap si Miss Monina. Demonyo ang taong ito. May balak pang panuorin ang babaeng nagpapagod at naghihinayang sa bagay na ibinasura ni Master Cedrick.
Dumating si Rhio at dala nga ng ilang tauhan ang hinihingi nito. Parang princippi na naupo. Saka nanunuod sa drama ni Miss Monina.
"Ehat are the urgent matter right now Secretary Lee?" tanong na nga nito sa trabaho ko para ngayong umaga.
Nakatitig lang siya kay Miss Monina. Naghihintay sa mga sasabihin ko.
"There's no urgent at your company. Your board of directors doing well." kainakabahan ako sa dalawang bagay na sasabihin sa kanya.
"Good. Then, wala akong gagawin ngayong araw? It is her last day right?"
Napatango ako.
"But, Young Master Dominic was on his way to come here."
Napatitig siya sa akin. Matalim ang titig niya.
"Nagawa niyang takasan ang mga tauhan na nakabantay sa kanya? Anong ginagawa ni Timothy at Leonard?"
"Matalino ang kapatid mo Mas—."
"I don't asked his intelligence, Secretary Lee?!"
Ayan na naman ang anxiety niya.
Miss Monina please help me.
"If your asking about Tomothy and Leonard, your brother already know about their job."
"Tss. Papunta siya dito? Tapos?"
"Babalik siguro siya Master Cedrick dahil nga kay Miss Monina. Justin Sy, might already told him about Miss Monina situation."
Tumawa na lamang si Master Cedrick.
"Then be it. Tignan natin kung ano ang magiging reaction ng kapatid ko." saka titig ulit kay Miss Monina na basang-basa na. Wag Naghahanap lang ito sa level ng tubig na hangang bewang lang niya.
Master Cedrick, di pa ako tapos.
"About Kenneth? Anong nangyari at di natuloy ang kasal niya?"
Napapikit ako. Alam kong wala sa akin ang titig niya. Di ko man alam ang boung kwento ng buhay ni Master Cedrick, ngunit magugulat siya sa sasabihin ko na may kinalaman nga sa asawa niya.
"It's all about ten years ago issue."
"Ten years. Tss." Alam kong bilang niya ang taon na nakalipas ngang may nangyaring trahedya sa buhay niya.
"About your late wife." parang tinutukan ko ang sarili ng kanyon sa pagbigkas ko nga ng mga salitang yun.
"What the fuck Secretary Lee!" gising niya sa akin. Titig na titig ang galit nitong mata sa akin. Ngunit bago pa man ulit siya makapagsalita.
Narinig namin ang sigaw ni Miss Monina. Nilalamon na siya ng malalakas na alon.
Tumakbo kaagad si Master Cedrick. Ako na itong napatawag ng tauhan niya. Wala na kasi sila sa paligid. I cant swim. I know isa din sa rason na maaring pumatay sa akin ay ang tubig.
Hangang sa inahon nga ni Master Cedrick.
Inihiga sa dalampasigan.
At napatalikod na ako dahil bumakas sa basang damit ni Miss Monina ang bagay na di dapat makita ng mga maginoo.
I am a gentleman. I respect my wife. I love my wife. At ang mga mata ko para lang sa asawa ko na makita nga ang ganoong view.
I'm kinda weird. But it is part of self-control. Mahirap kapag nawalan ka ng control sa sarili.
Then, kung si Master Cedrick at Monina nga ang magkakatuluyan. Let it be. Priviledge yun ni Master Cedrick.
Dumating na nagmamadali si Rhoa at ilang tauhan. Napatalikod din sila dahil sa ginagawa ni Master Cedrick.
It is CPR, I guess.
Hay naku Rhoa. Kung alam mo lang, paano gigilan ni Master Cedrick ang labi ni Miss Monina.
Narinig ko na lang napaubo si Miss Monina.
"Rhoa!" saka napaharap ito sa kanila. Inabot ang twalya. Napaharap na rin ako.
Bakas sa mukha ni Master Cedrick ang pag-alala kay Miss Monina.
"Papatayin mo ang sarili mo?!" ungkat na nga niya. Matapos puluputin ng twalya si Miss Monina.
"Yung camera ko!" may kasamang iyak ni Miss Monina. "Pagkatapos mo batuhin! Talagang pinatay mo na ako!"
"Tss. Ganyan ang tingin mo sa sarili mo? How cheap? Camera lang ang katumbas ng buhay mo? What the fuck Monina!"
Sa tingin ko nabubuhos na nga ang inis at galit na naman ni Master Cedrick kay Miss Monina. I'm sorry.
"Mahalaga yun sa akin! Buhay ko yun Cedrick! Buhay ko yun." iyak niya.
"Secretary Lee, buy her the fucking stuff she wanted!"
Kung kanina mo pa yan sinabi, di na nga magpapagod si Miss Monina na maghanap ng camera niyang itinapon mo.
"Yes Master Cedrick." saka walang atubili na binuhat si Miss Monina.
創作者的想法 
International_Pen
International_Pen Hi Readers!
Thank you so much sa supporta.
Please do vote this Novel. Love this novel. Recommend to other. Rate 5 star. Para masaya si Author.
Hantayin natin ang announcement ng mga the best reader ng book na ito
Review and Comment! Have a blast everyone!
每周推薦票狀態
-- 推薦票
榜單 
-- 推薦票