下載應用程式
81.76% 30 days to get married! sub series: THE BLACK PRINCESS! / Chapter 139: The chasing!

章節 139: The chasing!

"The tension already died between the two party when Mr. Galo decided to sell the land including the school building which cause so much tension amongst the people when they opposed Mr. Galo's plan to turn it into a commercial guest house. .a third party donated the property to the local government with a fund to renovate and build more class rooms—This is our morning news!"

Sa naturang video footage masayang masaya ang mga tao na nagpapasalamat sa kung sino man ang nagbigay sa kanila.

Habang kumukulo naman ang dugo ni Mr. Galo habang pinapanuod ang mga ito.

"What the hell just happened?"

Namumula sa galit na sigaw ni Mr. Galo sa kanyang mga tauhan.

"When did I sell that damn thing—when?"

"Si. .sir, You called me yesterday—"

"Yesterday? I don't even time to call you—you stupid!"

Pinagtatadyakan niya ang stupidong abugado.

"Sir, nakatanggap nga po ako ng tawag—"

"Nagrarason kapa? mga putang ina!"

Halos magsilabasan na ang litid sa leeg sa sobrang galit ni Mr. Galo, muntik na niyang mapatay sa sipa ang naturang abogado kung hindi siya inawat ng mga taohan.

"Hanapin nyo ang mga hinayupak, ngayon din!"

Hindi pa ito natinag at pinagbabasag nito ang anumang mahagip ng kanyang mga mata. 

Nahagip na naman ng mata nito ang abugadong nakahandusay sa sahig.

"Ano pang ina antay ninyo mga inutil alisin nyo sa paningin ko ang walang kwentang—"

"Boss!" 

Hindi pa natapos ang lalaki ng biglang dumating ang isa sa mga tauhan ni Mr. Galo. 

Nagkulay suka naman ang mukha ng mga naroroon, kung pagbabasihan kasi ang itsura ng bagong dating alam na nilang bad news ang dala nito.

"What!?"

Nag alangang magsalita ang lalaki dahil sa takot ng makita nito ang mukha ng amo at ng abugadong kasalukuyang hinihila ng isa sa kanila.

"Ano?"

Malakas na sigaw ni Mr. Galo. Agad namang napaluhod ang lalaki na ikinainit ng ulo ng una.

Uundayan na sana niya ito ng palo nang nanginginig itong nagsalita.

"Kinumpiska ho ng autoridad ang pasugalan at lahat ng ari-arian na nasa pangalan ni Mr. Chui!"

Nahimas bigla ni Mr. Galo ang sariling batok ng makaramdam sya ng biglaang pagtaas ng dugo.

Napalingon syang bigla ng may maalala.

"Where's that damn old man?"

"Hindi—hindi na po sya makita ng mga police boss?"

"What? Asan na ang printing machine? Ang aking pera?"

Sunod sunod na tanong ng matanda. Napaluhod naman bigla ang lalaki na ikinasinghap niya ng malakas.

"What do you mean by this, huh?"

"Sir nakumpiska ho ng mga police, may nag tip po—"

"Mga hayop. . inutil mga walang kwenta!"

Galit na galit niyang pinag papalo ang kawawang lalaki, duguan itong bumagsak ng kanyang tigilan.

He lost two hundred fifty million for heaven's sake! Buti kung isang million lang ang nawala sa kanya. Idagdag pa ang property na nawala sa kanya. 

Parang sasabog ang utak ni Mr. Galo sa sobrang galit. He could not believe himself being a victim of those scoundrels.

Hindi niya aakalain sa tanda niyang ito ngayon pa sya mabibiktima. 

"Those sons of bastards, find them mga inutil! buhay oh patay iharap niyo sila sa akin kung ayaw nyong ilibing ko kayo ng buhay!"

Nag uunahan namang tumakbo palabas ang lahat ng kanyang mga tauhan. 

Sa kabilang dako. .

Biglang nagising si Mr. Chui sa nakakahilong pag alog ng kanyang kinaroroonan. 

"Where the hell am I?"

Nakamaang niyang tanong sa sarili, sinipat sipat niya ang paligid at bigla nalang syang napabangon when he realized what was going on.

"I'm in a damn ship?—wait!"

Anya sa sarili ng maalala kung ano ang nangyari.

"We're sorry Mr. Chui but you have to stay away from this?"

"What do you mean?"

Mr. Chui asked confusedly.

"It's better for you not to know anything about it—someone will escort you out in the country!"

"Out in the country? —what do you mean? I'm not leaving!"

Matigas nitong sabi.

"There's no way that old man is the only one who could benefit everything, I'm so sick hiding in his damn shadow—"

"Then go. .We have nothing against you!"

"What the fuck do—"

"You think all of this are fucking real?"

Napamulagat ito ng marinig ang sinabi ni Sophia.

"We're not who we are and if you wish to live—"

Napaluhod syang bigla ng marealized kung ano ang nangyayari.

"How did it happened, I saw the money—"

"Those money are real! Sinadya talaga naming ipakita sayo ang lahat, it was all a stage  up!"

"Why.? Why.?"

"Because someone like him does not even deserved to be alive! We're going to take everything from him and give it back to it's rightful owner!"

"But he's going to chase me even in hell!"

"Then let him chase you in hell!"

The girl said imperiously na ikinatayo ng kanyang balahibo, maya maya pay sininyasan na nito ang mga tauhan.

They knocked him down at yon na ang huli niyang natatandaan.

"Right!"

Though he had a remorse feeling, still he  was thankful they leave him alive and they're probably right, someone like that old scumbag does not deserved to lived.

He saw his personal belongings like passport and other stuff.

Napabuntunghinga sya ng makita ang mga ito. He's an old man with no family kaya't walang mawawala sa kanya, it doesn't matter saan man sya magpunta.

Meanwhile. .

Sophia and Rain was in the rooftop of M&M building na pagmamay ari nila Sophia. They were standing side by side looking at the world below them while the sun is setting down.

My world. .my reality! Hindi mapigilang bulong ni Sophia sa sarili but sometimes she's rather confused which—which?

Sophia wants to stay in the world that makes her who she is right now, the world where she really belongs to.

But the world that she saw below reminds her of the reality and it's screaming on her!

"Do you regret knowing me and always putting your life in risked?"

Maya maya tanong niya sa katabi. Rain snorts.

"Without knowing you my life would be boring!"

He said with a matter of fact tone.

"I would rather had a regrets if I did not know you at all, so If I had a regrets that would be not knowing you sooner!"

Natawa si Sophia, sya man having Rain beside her makes her complete at di na niya kailangan pang sabihin iyon.

"By the way why did you let the old man go?"

Tanong ni Rain ng maalala si Mr. Chui.

"He's just a small time he never killed or harm anyone, he's just a victim so I think he deserved a second chance!"

"What if he comes back?"

"He's life is no longer belong to him, he knows the deal the moment I set him free!"

Rain fell into silence, Sophia has a point anyway.

"You know that everyone has a right to choose, right? but did you know—"

"What?"

Rain asked while looking at the place where Sophia should belong to. 

What a peaceful place! But why she choose to—?

"If you chase something to get something, something else will come chasing you—life is about chasing and being chased. There's no escape!"

Ani Sophia na napabuntong hininga ng malalim. Bigla namang napatingin si Rain sa kanya.

Indeed! He thought to himself, he's question was already answered.

"So after we settle everything you have to dream big, follow whatever your hearts desires!"

"Alright!"

Rain's voiced sounds like a promise. Besides when everything is over both of them deserve to be happy, after all.

They took a deep breath while closing both of their eyes.

"To the future!"

Anila while letting go of the air in their chest as if letting go of the past! 

 


Load failed, please RETRY

每周推薦票狀態

Rank -- 推薦票 榜單
Stone -- 推薦票

批量訂閱

目錄

顯示選項

背景

EoMt的

大小

章評

寫檢討 閱讀狀態: C139
無法發佈。請再試一次
  • 寫作品質
  • 更新的穩定性
  • 故事發展
  • 人物形象設計
  • 世界背景

總分 0.0

評論發佈成功! 閱讀更多評論
用推薦票投票
Rank NO.-- 推薦票榜
Stone -- 推薦票
舉報不當內容
錯誤提示

舉報暴力內容

段落註釋

登錄