章節 1443: Muling Kumatok sa PIntuan ng Kamatayan (3)
編輯: LiberReverieGroup
Ang kakaibang asal ng mga takas ay agad nakuha ang atensyon ng City Lord at lihim siyang
napamura, bagaman nanatili pa rin sa mukha niya ang banayad na ngiti.
"Bakit? Mayroon bang bumabagabag sa inyo na hindi niyo masabi? makakaasa kayo na nais ko
lamang pasalamatan mismo ang bayaning iyon. Kayong lahat ay mga tao na pinayagan kong
pumasok dito sa siyudad at natural lamang na hindi ko mapapayagan ang sinuman na apihin
ang sino man sa inyo sapagkat ngayon ay kinikilala na rin kayong mamamayan ng aking Clear
Breeze City. At dahil ang taong iyon ay nagawang protektahan kayong lahat, ay tinulungan
niyang ibsan ang isa sa aking alalahanin, kaya, wala akong gagawin na kahit ano upang
pahirapan siya." Makabagbag-damdamin na saad ng City Lord, at ang nag-aatubiling mga
takas ay nagpakita ng senyales ng pagpayag kalaunan.
Ilan sa mga takas ay nagbulungan ng ilang sandali. Ang sinabi ng City Lord ay may katuwiran.
Ang katotohanan na kaya sila nakapasok sa siyudad upang manahan ay dahil sa kabaitan ng
City Lord na bukal sa loob na nagbigay ng tulong sa grupo ng mga takas na katulad nila na wala
kahit ano, kaya hindi ito maaring maging masamang tao.
"Tungkol doon… My Lord… Ang tagataguyod ang kumuha sa buhay ng mga taong iyon…
Ngunit… Ngunit siya ay tagataguyod pa rin naming lahat. Kung hindi dahil sa kaniya, wala sa
kanila ang magagawang mamuhay sa lugar na katulad nito. Dahil sa mayroon siyang
pinaslang… Ikaw… Ikaw ba… ay pagbibintangan siya?" Isang takas ang naglakas loob na
magtanong.
Malamig na tumawa ang City Lord sa kaibuturan ng kaniyang puso dahil alam niyang
nakahanap siya ng butas sa mga taong ito. Mas lumalim ang ngiti niya, at sa pinakamagiliw
niyang boses ay kaniyang sinabi: "Bakit ko gagawin iyon!? Pinarusahan niya ang masama at
tinulungan ang mabuti, ang ganoong bagay ay kapuripuri, kaya bakit ko gagwing mahirap ang
mga bagay sa kaniya? Hindi na ako makapaghintay na pasalamatan siya!"
Tulad ng inaasahan, oras na sabihin ng City Lord iyon, ang mga takas na kanina'y nakaramdam
ng kaba ay agad nakahinga ng maluwag at nagtinginan ang mga ito. Sa wakas ay ibinababa ang
kanilang depensa, sinimulan nilang isiwalat ang katotohanan sa City Lord.
At habang ang City Lord ay lihim na ngumingiti dahil sa kasiyahan na nagawa niyang ibuka ang
bibig ng mga takas, isang babae na may kasamang anak ang malamig na nakatitig sa City Lord
na pinalilibutan ng mga takas. Ang mukha nito'y may mga sugat pa rin at siya ang ina na
iniligtas kanina ni Jun Wu Xie.
Sa sandaling iyon, may pangamba na bumakas sa kaniyang mukha. Tumingin siya sa kaniyang
paligid at mahigpit na hinawakan ang kamay ng kaniyang anak, mabilis siyang nagtungo sa
isang kabahayan na nakahiwalay sa iba pa!
Si Ye Jie ay nakaupo noon sa unang palapag, bagot na bagot habang nakaupo sa isang lamesa
at nilalaro ang Hell Rodent na ngumangata ng isang mani ng bigla ay kaniyang nakita ang isang
natatarantang babae na biglang pumasok. Agad siyang napatayo at hinarang ang sarili sa
harapan ng mag-ina.
"Hindi pinapayagan ang sinuman na pumasok sa lugar na ito!" Saad ni Ye Jie na nakasimangot
ang mukha.
Gulat na napatitig ang babae sa munting batang babae na nakasuot ng kalahating maskara na
nasa kaniyang harapan ngunit wala na siyang oras na kilalanin ang pagkakakilanlan ng bata.
Alam na alam niya na ang bahay kung saan naninirahan ang tagataguyod ay hindi karaniwang
pinapayagan ang sinuman na pumasok at ang mga takas ay maingat na dumistansya sa lugar
na iyon, ngunit…
"Munting binibini, may napakahalagang bagay akong kailangan kay Master Jun!" Saad ng
babae, bakas sa mukha nito ang pagkabalisa.
Ngunit sa halip ay sumagot si Ye Jie na mukhang nalilito: "Sinabi ni Young Master Jun na kung
walang pahintuloy niya ay hindi siya maaring istorbohin." Matinding pagmamatigas ni Ye Jie.
Para sa isang tao na nagawang manatili sa isang nakasaradong libingan ng halos isang libong
taon upang bantayan ang himlayan ng kaniyang Lord, ang lubusang pagsasakatuparan sa
inuutos sa kaniya ay inaasahan na.
Hindi nagawang makumbinsi ng babae si Ye Jie at kahit anong sabihin niya, ay hindi niya
makumbinsi si Ye Jie, na mas lalong nagpataranta sa kaniya. Dahil wala siyang ibang
mapagpipilian, malakas siyang napaluhod sa harap ni Ye Jie na matindi na ang takot, ang
musmos na bata ay natigagal.
"Munting binibini, wala akong masamang hangarin. Kung hindi mo ako papayagan na
makapasok, ayos lang. Ngunit kailangan mo dalhin ang balita nadala ko para kay Young Master
Jun." Nababahalang sagot ng babae.
-- 收到的禮物 
-- 推薦票
榜單 
-- 推薦票