章節 1: อารัมภาบท

... วันหนึ่งในช่วงราวกลางเดือนมกราคมได้เกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดขึ้น ชายหนุ่มได้เลิกงานไวและเขาตัดสินใจไปรอรับคนรักที่หน้าบริษัทที่เธอนั้นทำงาน เขาได้ไปนั่งรอคนรักอยู่ตรงซอยข้างที่ทำงานของเธอ เวลาราวๆ ห้าโมงครึ่งจะเข้าหกโมงเย็น เขาเห็นชายคนนึงแต่งตัวภูมิฐานเดินออกมาจากตึกที่คนรักทำงานอยู่ ชายคนนั้นเดินมาในซอยที่เขานั่งรอคนรัก ซักครู่ก็มีชายฉกรรจ์สองสามคนเดินตามชายคนนั้นมา เขาได้นั่งมองดูก็เห็นชายฉกรรจ์กลุ่มนั้นวิ่งเข้าไปฉุกฉุดกระชากชายที่แต่งตัวภูมิฐานคนนั้น เหมือนการแย่งชิงอะไรซักอย่างจากชายคนนั้น ชายหนุ่มเห็นเหตุการณ์จึงลุกวิ่งเข้าไปหา เพื่อหวังช่วยเหลือผู้ชายคนนั้นให้พ้นจากการถูกทำร้ายของกลุ่มชายฉกรรจ์ เขาได้เข้าช่วยเหลือแต่ในขณะที่ชุลมุนนั่นเอง หนึ่งในสามชายฉกรรจ์ได้ใช้มีดปลายแหลมแทงมาที่ตรงท้องของชายหนุ่มชายหนุ่มได้ถีบชายที่แทงมีดมากระเด็นไป และในหูได้ยินเสียงร้องของคนที่ปากซอยร้องว่า "ช่วยด้วยมีการปล้น" เมื่อเสียงนั้นจบลงชายหนุ่มก็ล้มลง ด้วยอาการเจ็บจุกจากบาดแผลที่โดนแทง เขาเสียเลือดมากจนหมดสติไป มารู้สึกตัวอีกทีก็ที่โรงพยาบาล เขานอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลราวๆ สิบวัน และเหตุการณ์นี้ทำให้เขาต้องออกจากงานที่เดิม กลายเป็นคนตกงาน ผลของการคิดดี ทำดี ช่วยคน มันทำให้เขาถึงกับต้องตกงาน มันใช่หรือ?? ทำไมชะตาถึงแกล้งเขาแบบนี้!!??