บทที่ 369 : ร้อยบทกวีประชันสุราของจางเย่!
______________________________________________________
แข่งกันรวมสิบตา
เอาชนะได้หกตา นับว่าเอาชนะไปเรียบร้อย
คนทางฝ่ายทีมของปรมาจารย์เว่ยนั่งกันไม่ติดที่ กลายเป็นว่าตอนนี้ไม่ใช่การแข่งขันที่เอามิตรภาพมาก่อนผลแพ้ชนะทีหลังอีกต่อไป หากอีกฝ่ายเป็นปรมาจารย์ท่านอื่นยังพอว่า พวกเขาคงไม่คิดอะไร ถึงแพ้ก็ไม่ขายหน้า แต่อีกฝ่ายกลับเป็นคนธรรมดาไร้ชื่อเสียงเรียงนาม จุดนี้เองที่ทำให้เหล่านักลิปิกรหน้าชากันเป็นแถบๆ ขายหน้าฉิบหา*เลย!
"เฮ้ย ฉันไม่เชื่อ!"
"ถ้าเป็นเรื่องโคลงโบราณ พ่อคนนี้จะขึ้นเวทีทันที!"
"ถ้าเป็นกลอนห้าอักษร เรียกฉันได้เลย!"
"แค่เด็กน้อยขนคิ้วสั้น ไม่คิดจะไว้หน้าพวกเราบ้างเรอะ!"
"ฮ่าๆ เหล่าหวี เหลาหลวี่พวกนายอยากขึ้นเหรอ? ได้ งั้นรวมฉันไปด้วยอีกคน ยังไงก็ต้องลองดูสักตั้ง ไม่งั้นคงไม่มีหน้ามีตาแล้ว"
"ไม่เชื่อหรอกว่าหมอนั่นจะมีสามเศียรหกกร"
"อายุก็ยังน้อย ความรู้จะมากแค่ไหนเชียว!"
พวกเขาเหล่านักลิปิกรพร้อมลับดาบไว้รอท่าแล้ว!