Chương 2: "another roadtrip"
habang tinatahak nanaman namin ang mahabang byahe papunta sa susunod na port, ako ay napagod at nag paalam muna kay kevin na matulog at dahil akoy inantok, 3am na nang madaling araw, huminto xa ng saglit at kumuha ng kumot sa likod para kumutan ako, ganun sya ka sweet na boyfrien!
binuksan nya ang radyo ng sasakya at ang tugtog ay twingkle twingkle little star,
unti unti akong nakatulog ng mahimbing.
nang magising ako, napansin kong hindi umaandar ang sasakyan, tumingin ako sa orasan at 5am na ng umaga at wala ang bf ko sa loob,
me: love!!! asan ka?
kinuha ko ang phone ko at sinubukan ko syang tawagan, napansin kong tumunog yung phone nya s driver seat pero wala si kevin. napatingin ako sa harap ng sasakyan at may napansin akong nakatayo samay bandang unahan at unti unting papalapit papunta sa akin. hindi ko masyado maaninagan dahil kakagising ko palang, tinitigan kong maigi at sobrang tindi ng kaba ang naramdaman ko dahil nakita ko yung baliw na nag lalakad papunta sakin at kumakanta ng
"Twinkle, twinkle, little star. How I wonder what you are. Up above the world so high. Like a diamond in the sky". halos hindi ako makagalaw dahil sa nakikita ko, gusto kong sumigaw pero parang pinipigilan ang boses ko. pinilit kong kumilos para mai lock ang sasakyan at para hindi xa maka pasok, at biglang napansin kong patakbo papalapit sakin yung baliw at biglang tumalon sa harap ng salamin ng sasakyan at nabasag. napapikit ako at napasigaw at may narinig akong tumatawag sa pangalan ko.
iyaaaa!!! hooooy!!! loveeeeee!!!
si kevin kumakatok sa bintana, napa tingin ako sa kanya at dalidaling binuksan ang pinto, lumabas ako at yumakap sa kanya ng mahig pit at naiyak.
kevin: anong nangyayari sayo love???
me: nanginginig at di nag sasalita.
kevin: ano ba nangyari? bat anlamig no at ang putla mo nanaman?
me: yung baliw!
kevin: huh? sinong baliw?
me: ayun ohh!! tumuro ako sa harap ng sasakyan pero nung nakita ko yung harap ng sasakyan maayos naman.
kevin: ano ba sinasabi mo?
me: san kaba galing?
kevin: bumili lng ako ng kape! andito tayo samay 7-11.
me: bat iniwan moko??
kevin: saglit lng nman ako nawala eih, nung iniwan kita tulog ka!
me: umiyak ako ng malakas at yumakap sa kanya.
pumasok na kami sa loob at nag usap. tumingin ako s cp ko at 6am na, pag silip ko sa labas ay medyo maliwanag na.
me: (sa isip lng) hindi pa maliwanag kanina ahhh. bat ganto nangyayari?
panaginip lng ba yun?
kevin: love!! inom ka muna ng tubig ohh! ano ba nangyari???
kinuwento ko sa kanya ang nangyari kanina.
kevin: pano mangyayari yun? eih nakatingin ako sa sasakyan habang inaantay yung binibili kong kape.
me: hindi ko alam love! baka panaginip nga lng yun,
kevin: ayan sinasabi ko sayo eih, dapat tumatae ka muna bago tayo bu myahe eih. sabay ngisi.
me: tumingin lng sa kanya ng walang reksyon!
kevin: akin na!
me: yung ano??
kevin: yung sugar at cream na kinuha mo kanina!
andamot nung cashier ayaw mag dagdag ng sugar.
me: inabot yung cream at sugar.
teka lng love,
kevin: bakit?
me: hinto ka muna s gasoline station ahh.
kevin: bakit love??
me: tatae muna ko, mukang natatae ngako love!
kevin: sabi kuna nga eih, hehe sige hinto tayo pag may madaanan.
me: sige love, at humawak a tyan.
kevin: love ano yun?
me: bakit?
kevin: parang ambaho ahhh.
me: d ako yun ahhh!
kevin: hindi ikaw?
me: hindi, mamatay man ako!
kevin: edi kung hindi ikaw,
baka ako heheheh.
ayun gasolin station. tae muna tayo!
me: kadiri ambaho love, parang walang laman yang tyan mo ahh sobrang baho!
medyo naalis ng kababuyan ng bunganga ng bf ko ang kaba ko kanina, pero hindi padin maalis sa isip ko ang mukha nung baliw, habang nasa cr ako, paulit ulit pumapasok sa isip ko yung pag talon ng baliw sa salamin kanina, mukhang totoo talaga ang nangyari kanina,, tinatanong ko sa isip ko kung bakit ko nakikita yung baliw, ano bang meron sa baliw n yun at nangangamba padin ako.
bumalik na nga ako sa sasakyan at bumyahe na kami, binuksan ko ang radyo ng sasakyan at nag connect sa bluetooth ng cp, nag patugtog ako ng regae at binuksan ang mga bintana para malanggap ang simoy ng hangin dahil mag 7am na ng umaga, ansarap sa pakiramdam dahil npapaindak kami sa tugtog habang sinasabayan ang kanta, naka ngiti naming sinasalubong ang bukang liwayway😊😊😊
8:30 na ng makarating kami sa susunod na port at nag asikaso na nga kami ng ticket, mahigit 2hours ang byahe ng barkong sasakyan namin at medyo maalon, hindi na kami bumaba ng sasakyan dahil dito nalang daw sa sasakyan matutulog si kevin. nag pahinga nadin ako, medyo malakas ang alon at umaalog ang barko kaya hindi ako mapakali at di maka tulog, sinubukan kong libangin ang sarili ko, kinuha ko ang cellphone ko at nanood ako ng youtube, nag facebook nadin ako at kung ano ano pang apps ang binuksan ko, nag open na nga din ako ng porn pero inalis ko kaagad dahil lalaki sa lalaki ang nakita ko at nandiri ako, unti unti kong nararamdaman ang hilo at parang nasusuka ako, sinubukan kong lumabas para mag pahangin at may narinig akong nag uusap samay likod ng multicab na puti,
isang matandang babae at ang driver,
hindi nila ako makita dahil nasa gilid ako at puno ng sasakyan ang rorong sinakyan namin. sinubukan kong pakinggan dahil medyo may pagka chismosa din ako😅
driver: okey lang po yan nay basta hindi nila alam na may sakay tayong ganto!
Mbabae: (umiiyak at namamaga ang mata) bakit ganto ang nangyayari sa buhay namin? ano ba ang kasalanang ginawa namin!
driver: nay! wag lang po sana kayo masyado mag pahalata, kasi baka may makaalam n may dala tayong patay dito s barko, mapapagalita tayo at bakamagbayad pa tayo ng doble sa unang binayaran natin kanina kaya tayo pinasakay.
nagulat ako s narinig ko, at sinubukan kong sumilip samay bintana namay kurtina na may konteng nakikita sa loob at totoong may kabaong nga sa loob ng sasakyan, napa atras ako at tumingin s mukha ng babae at nakita kong nka titig sa akin, aalis na sana ako at babalik na s sasakyan pero biglang umalon ng malakas at natumba ako, naramdaman ko ang matinding hilo at diko napigilang sumuka, naramdaman kong may humawak s kamay ko para itayo ako at pag tingin ko ay yung driver pala,
driver: ma'am, okey lang poba kayo? nasaktan po ba kayo?
me: ahmff! opo okey lng po ako, wala po ako akong narinig sa pinag usapan nyo!
at dali dali akong lumakad paalis, sobrang kaba nanaman ng dibdib ko, at habang naglalakad ako paalis biglang sumulpot yung matandang babae at humarang sa akin. matindi ang titig nya at biglang lumuhod sa harapan ko,
matandang babae: mis parang awa mona, wag nyopo sabihin sa ibang pasahero na may sakay kaming bangkay dito! wala na talaga kaming pera pan dagdag kapag nahuli kami! at hagulgol ng iyak.
me: ahmf nay, hindi kopo sasabihin nay, wag po kayong mag alala!
Mbabae: isang buwan na sya s morgue at kailangan syang maiuwi sa probinsya namin dahil inaantay sya ng mga kapatid nya!
sinubukan ko syang itayo at hinawakan ko ang kamay nya.
me: opo nay, hindi kopo sa sasabihin! nakikiramay po ako sa inyo!
Mbabae: maraming salamat sayo mis, napaka bait mo,(habang patuloy s pag iyak)
at dahan dahan na akong bumalik sa sasakyan namin, pag silip ko sa bintana, nakita ko si kevin na nag wawala at parang hinahampas ang ulo sa manibela, parang sinasapian sya dhil halos umuuga ang sasakyan, hindi ako makagalaw ng ilang segundo sa nangyayari kay kevin. nang may narinig akong tugtog na,
"sweet child of mind"
bigla kong binuksan ang pinto at pinali ko sa balikat si kevin, huminto sya s pag galaw at hininaan ang radyo,
kevin: bakit love?
me:bwiset ka! akala ko kung ano na nangyayari sayo!
kevin: hindi kasi ako mkatulog dahil s lakas ng alon eih, kaya nag patugtog nlang ako at sumayaw heheheheh
me: kinabahan ako sayo love: kala ko binabangungot ka!
kevin: hehehe headbang tawag dun love! H E A D B A N G!
dahan dahan nya pang binanggit na parang hindi ko alam kung ano yung head bang at l nang aasar ang mukha😑
kevin: san kaba galing bat bigla kang nawala?
me: nag pahangin lng ako dahil nahihilo ako ako, ay wait lng may kakausapin lng ako!
nakatingin lng si kevin habang kumukuha ako ng pera s wallet, kumuha ako ng dalawang libo at bumalik para kausapin si nanay, sumunod si kevin sakin binantayan ako,
pag punta ko sa sasakyan ni nanay, nakita kong nka yakap s kabaong at umiiyak,
kevin:( oh shit!) nagulat at napa atras, bat may ganyan dito?
hinawakan ko ang kamay nya at tinitigan, binulungan ko sya at sinabihan ko na mag usap kami mamaya. nakinig nman sya sa akin. pag tingin ko sa kabaong, nakita kong nka bukas yung samay bandang mukha, nanginig ako dahil nakita ko ang mukha ng isang binatang lalaki.
pero sinubukan ko padin tawagin si nanay at para kausapin,
me: nay pwede poba kayong makausap?
bumaba ang matandang babae at nakipag usap sa akin.
me: nay, sana po makatulong tong pera pan dagdag para s inyo. (inabutan ko ng 2k)
Mbabae: (biglang yumakap sa akin) maraming salamat talaga sayo mis. malaking tulong to sa amin, ipag dadasal ko na sana maging ligtas ang byahe nyo san man kayo pumunta.
me: salamat po! kayo din po, sana mag safe din ang byahe nyo at para makita na sya ng mga kapatid nya, dahan dahan kong binitawan ang kamay ni nanay at tinawag na si kevin na kausap ang driver.
bumalik na nga kami sa sasakyan at halos kalahating segundo bago mag usap.
me: love okey ka lang?
kevin: ayos lang ako love, ikaw ba?
me: oo love, ganito kasi nangyari!
hindi pa ako nakakapag simula mag kwento ay biglang nag salita si kevin at parang may iniisip.
kevin: kaya pala biglang lumalakas ang alon at bigalang nawawala din, at parang iba ang tunog ng barkong sinasakyan natin kesa nung una.
me: huh? anong parang lumalakas at parang nawawala? dko maintin dihan,
kevin: kasi parang nararamdaman kong ambigat ng andar ng barkong sinasakyan natin ngayon,
me: anong mabigat? love hindi ko maintindihan!
hinawakan ko sya sa balikat at bigla syang tumingin sa akin, ito palang ang unang beses na nakita si kevin ng nagkaka ganito.
kevin: love! alam mo ba ang kasabihan ng matatanda! malas daw ang may sakay na patay sa barko!
hinawakan ko ang kamay nya at sobrang lamig nito!
me: hindi ko alam ang sinasabi mo love! umakyat muna tayo sa taas at mag kape,
kevin: sige love, gusto kodin mag kape.
bigla nyang kinuha ang bag ko at may hinalungkat!
me: ano yun love? bag ko yan!
kevin: ayun! nakita din kita!
me: piste! lagi akong kinakabahan sayo love! akala ko kung ano na hinahalungkat mo, cream lng pala at sugar😡
kevin: hehehe sayang kasi to eih😅
umakyat na nga kami sa taas para mag kape, syempre! ginto ang tinda dito sa barko, wala ka namang ibang mabibilhan kundi dito lang.
habang nag kakape kami ni kevin, naririnig naming nag kukwentuhan ang ibang pasahero,
pasahero1: alam mo kanina pako nag tataka dito sa barkong to eih,
pasahero2: bakit boss?
pasahero3: kahit ako nga din eih, kanina kopa napapansin!
pasahero1: kung talagang maalon ngayon bakit parang paisa isa lng ang dating ng alon?
pasahero3: oo nga at kanina pa hindi mapakali ang mga crew sa barko nato!
pasahero2: mga boss! narinig ko kanina yung dalawang crew na nag uusap, sobrang bigat daw ng barko ngayon kaya hindi mka andar ng mabilis,
pasahero1: tapos?
pasahero2: ayun lang narinig ko, umalis nadin sila kaagad eih.
pasahero3: kanina pa ako nakatitig s alon na nasasalubong natin, hindi naman ganun kalaki at pare parehas lng, pero paiba iba ang dating s barko natin pag sumasalubong!
pasahero1: alam nyoba kanina? inabangan ko din yung alon na nasalubong natin, hindi sya ganun kalaki pero umuga talaga ng matindi ang barko!
pasahero2: kwento sakin dati ng lola ko mga boss, kapag hindi daw maayos ang andar ng barko at parang may kakaibang nang yayari, dalawa lang daw ang dahilan.
pasahero1&3: ano? (sabay pa sila)
napansin kong nakikinig din si kevin sa pinag uusapan nung tatlo kaya nakikinig nlang din ako.
pasahero2: una may kasama tayong pasahero na may nakabantay sa kanyang kaluluwa na hindi natin nakikita o kaya naman ay may patay na nakasakay dito!
pasahero1: (limingon lingon s paligid)
ganun ba yun?
matanda naba talaga lola mo?
pasahero2: oo sa katunayan nga patay na sya, kaya nga ako uuwi ng probinsya eih, naka burol kasi sya ngayon.
pasahero1: nako pre, isa din daw yan sa dahilan kung bakit hindi mapakali ang barko na sinasakyan natin,
pasahero2: huh? ano bang sinasabi mo?
pasahero1: patay pala pupuntahan mo eih, sabi kasi ng mamatanda samin, kapag sasakay ka ng barko at patay ang dahilan ng pag uwi mo, asahan mona daw ang hindi maintindihang nangyayari habang nasa nakasakay ka sa barko!
pasahero2: grabe naman boss, baka masisi pako nito ahh,
pasahero3: hayaan nyo na yan mukhang malapit nadin tayo bumababa,
pasahero1: oo nga tara labas tayo, yosi muna.
at lumabas na nga ang tatlong kulugo!
nakatingin ako kay kevin at parang may iniisip, napansin kong ubos na parehas ang kape namin,
me: love! ayos kalang?
tumingin sya sa akin at ngumiti, halatang pilit ang ngiti nya at may iniisip, halata yun sa kanya dahil sanay ako s gwapong mukha ng boyfriend ko,
kevin: okey lng ako love!
tara sa labas, pahangin tayo.
me: sige ubos nadin nman kape ko eih.
lumabas na nga kami at maya maya pa ay tanaw na namin ang pag dadaungan ng barko namin, nakita kong nag buntong hininga si kevin na parang nag papasalamat at makakarating kami ng ligtas,
naka hinga nadin ako ng maluwag,
kevin: tara na sa sasakyan para dina tayo makipag siksikan pag baba!
me: tara love.
bumaba na nga kami at inantay na dumaong ang barko. tumingin ako sa relo at 11:20am na, halos 3hours ang byahe namin na dapat ay dalawang oras lng.
palabas na nga kami ng barko at inistart na ni kevin ang sasakyan,
dahan dahan kaming lumalabas ng barko at nang makalabas na kami, napansin naming nakatayo si nanay samay bandang unahan at inaantay pala kami. huminto kami saglit malapit kay nanay at lumapit sya sa samay bintana namin, nag abot ng dalawang mineral water at may inabot sya sa aking isang stainless na rosary,
nanay: mga anak salamat sa malaking tulong sa amin ahhh.
mag iingat kayo s byahe nyo!
me&kevin: opo nay salamat po, kayo din po ingat kayo sa byahe nyo.
nanay: (tumingin sa akin) anak, lagi mong isoot yang kwintas, makakatulong sayo yan pag dating ng araw.
me: opo nay at sinuot ko sa harap ni nanay para mapalagay sya,
nag paalam na nga kami at pinaandar na ang sasakyan, napansin ko sa unahan yung multicab na puti na sinasakyan nila habang tinitingnan ko yung driver at nakita kong bukas ang kurtina ng likod ng sasakyan nila, may napansin akong naka upo, kinabahan ako at iniwas ko ng tingin ang sarili ko pero huminto yung sasakyan namin, tumingin ako kay kevin at naka tingin din sya sa likod ng sasakyan kung saan ako nakatingin kanina, hindi nako nag salita, umandar na nga si kevin at biglang nag tanong.
kevin: love! may nakita akong naka upo samay likod ng sasakyan nila!
me: nakita kodin love! baka naman kasama nila yun, wag muna isipin, malay mo anak yun ni nanay na kasama nila sa byahe.
kevin: love, dalawa lng sila ni nanay at nung driver nag babyahe at yung apo nyang babae na nakalagay s kabaong.
me: huh? anong babae?
kevin: oo kausap ko kanina yung driver habang nag uusap kayo ni nanay, kasama nya ang apo nya mag trabaho bilang katulong s laguna, binangungot daw yung babae kaya namatay, tatlong buwan palang nagtratrabaho yung apo nya pero si nanay halos tatlong taon nang namamasukan doon.
me: (sa isip lang) binatang lalaki yung nakita ko sa kabaong kanina ahh.
kevin: love! huyyyy ayos kalang??
me:huh?
kevin: ayos kalang ba? tulala kananaman jan ahh, kanina pa kita tinatawag eih,
me: sorry love! may inisip lng,
kevin: kain muna tayo love nagugutom na ako eih.
me: sige love, ako din nagugutom na eih,
next >>>>>>>>>
Tình trạng nguồn điện hàng tuần
-- Xếp hạng
Quyền lực 
-- Đá
Quyền lực