Chương 54: ♥ CHAPTER 97:3 ♥
Hindi ko alam kung anong dapat kong isipin tungkol kay Nash. Kung siya nga ang leader ng club na 'yon, bakit sumama siya sa Vipers? Sa ngayon, hindi ko alam kung dapat ba siyang pagkatiwalaan o hindi. Hindi ko rin alam kung talaga ba siyang tapat sa grupo at kung ano ang plano niya.
"Excuse me" tinignan ko si Hadlee na napayuko at tinalikuran ako kaya tinignan ko si Nash at may mga lumalapit rin sa kanya na tinatanggihan niya. Hinabol ko si Hadlee dahil ngayon ko lang nalaman na si Nash pala ang taong dati niya pa gusto hanggang sa may makabangga ako kaya napatingin ako dito, "Sweetie?" nagulat na lang ako ng makita ko si Dean.
"What are you doing here?" tanong niya at natuwa na lang ako dahil nakita ko siya.
"Akala ko ano ng nangyari sa'yo, muffin. Kanina pa kita hinahanap" sambit ko ng may pag-aalala. Pagkasabi ko doon ay ang saktong pagkatapos ng pangalawang romantikong kanta kaya nag-play ulit sila ng panibagong kanta.
♪♥♡♬ Perfect by Ed Sheeran ♬♡♥♪
♬ I found a love for me ♬
Darling just dive right in
And follow my lead
Well I found a girl beautiful and sweet
I never knew you were the someone waiting for me
'Cause we were just kids when we fell in love
Simula ng marinig namin ang kantang 'yon ay napangiti ito at inilahad ang kamay niya kaya napatingin ako doon at bumilis ang tibok ng puso ko. Dahan-dahan kong hinawakan ang kamay niya at naglakad kami papunta sa pinakagitna.
♬ Not knowing what it was ♬
I will not give you up this time
But darling, just kiss me slow, your heart is all I own
And in your eyes you're holding mine
"Don't ever think na may mangyayaring masama sa akin" sambit nito kaya nagtaka ako habang naglalakad pa rin kami at napatingin ako sa kanya.
"What?"
"You said na akala mo ano ng nangyari sa akin?" saad nito kaya napangiti ako, "Natural lang naman na mag-alala ako dahil hindi ka agad bumalik"
♬ Baby, I'm dancing in the dark with you between my arms ♬
Barefoot on the grass, listening to our favorite song
"Sorry for making you worry a lot, sweetie" saad nito. Tumigil na kami sa paglalakad at nagkatinginan, "I just don't want to lose you" sambit ko at napangiti ako kaya ganoon na rin ang ginawa niya, "You won't lose me"
♬ When you said you looked a mess, I whispered underneath my breath ♬
But you heard it, darling, you look perfect tonight
Tinaas namin ang kamay naming magkahawak pa rin at inilagay niya ang isa kong kamay sa balikat niya bago hinawakan ang baywang ko.
♬ Well I found a woman, stronger than anyone I know ♬
She shares my dreams, I hope that someday I'll share her- ...
Napatingin na lang kaming lahat sa paligid ng biglang mamatay ang mga ilaw at tumigil ang pagkanta. What the hell?! Kung kailan kami sasayaw doon pa magkakaroon ng problema?! F*ck!
Maraming nabigla sa nangyari kaya natahimik ang buong gymnasium. Natigilan ang lahat dahil sa madilim na paligid at hindi namin alam kung bakit hanggang ngayon ay hindi pa rin sumisindi ang mga ilaw. Napatingin na lang ako kay Dean ng hawakan niya ng mahigpit ang kamay ko, "Let's go sweetie" mabilis itong naglakad kaya napasunod na rin ako sa kanya ng may pagtataka. Hindi kaya isa ito sa mga plano para sa pagtira nila sa kanya?
Napansin kong papalabas kami ng gym kaya nag-panic ako, "Saan tayo pupunta?!" tanong ko dito ng may pag-aalala. Hindi ba mas delikado kung lalabas kami sa gym lalo na't mas madilim sa campus. Hindi kasama sa paglabas ang plano ko. This is not good.
"Dean, bakit tayo lalabas?!" pinilit kong tanggalin ang pagkakahawak niya sa akin at tumigil ako sa paglalakad kaya napatingin siya. We can't go out. It's more dangerous.
Lumapit ito sa akin at nagkatinginan kami, "Cause we need to" sambit niya.
"Delikado sa labas. Let's just stay here!" pagpupumilit ko sa kanya at hinawakan ko ang kamay niya kaya napatingin siya dito.
"I'm sorry but I can't do that sweetie" hinawakan niya ng mahigpit ang kamay ko at nag-umpisang maglakad kaya napasunod ulit sa kanya, "We can't go out Dean!" saad ko dito pero patuloy pa rin siya sa paghila sa akin hanggang sa makarating kami sa kalagitnaan ng madilim na campus. Hinarapan niya ako at diretso akong tinignan, "Just trust me, walang mangyayaring masama" saad nito na parang nakikiusap. His eyes are sparkling again while looking at me. Kailan ko ba siya natiis? Kaya kahit kinakabahan ako ay napabuntong-hininga na lang ako, "Fine"
Napangiti siya at hinawakan ang pisngi ko, "Thank you" sambit niya kaya tumango na rin ako at bahagyang ngumiti kahit na hindi ko alam kung bakit pa namin kailangang lumabas.
Ibinaba nito ang kamay niya at muli kaming naglakad habang nakahawak pa rin siya sa kamay ko. Nakarating kami sa may open field ng campus at bigla siyang tumigil kaya nagtaka ako. Binitawan niya ang kamay ko at dahan-dahan siyang humarap sa akin kaya muli kaming nagkatinginan, "What are we doing here?" tanong ko sa kanya habang napapaligiran kami ng dilim.
Hindi ito nagsalita at patuloy pa rin akong tinitignan hanggang sa napatingin ako sa paligid ng biglang magliwanag dahil sa mga pulang ilaw na nakapaligid sa amin. Ang mga ilaw na 'yon ay naka-pormang hugis puso at sa inaapakan namin ngayon ay may mga rosas rin. Natuwa na lang ako ng makita 'yon at napatingin ako sa kanya, "Did you make this?" tanong ko sa kanya. Ngumiti ito at napayuko bago ako ulit tinignan, "Well, yeah. I prepared this for you" pahayag niya kaya diretso ko siyang tinignan, "Why?" lumapit ito sa akin at dahan-dahang hinawakan muli ang kamay ko, "Because I want this night to be special for the both of us. Tayo lang at wala ng iba" sambit niya kaya mas lalo pa akong natuwa.
"Is this why you were missing earlier?" tanong ko.
"You finally figured it out. I made everything settled" nang dahil sa sinabi niya ay mas lalo pa akong natuwa. Hinawakan pa nito ang isa kong kamay at parehong ipinatong 'yon sa balikat niya bago hinawakan ang baywang ko gamit ang dalawa niyang kamay. He started to make a step kaya sumunod na rin ako sa kanya habang nakatingin kami sa isa't-isa.
"Can we just stay like this forever?" tanong ko at nakita kong napapatingin siya sa labi at mata ko, "Of course. We can always stay like this, sweetie" pahayag niya. I really cannot lose this man. I love him very much na ikamamatay ko kapag nawala siya sa akin. Habang sumasayaw kami ay tila wala kaming ibang nakikita kundi ang isa't-isa lang.
♬ Wise men say only fools rush in ♬
But I can't help falling in love with you
Nabigla na lang ako ng marinig kong nagkanta ito habang sumasayaw pa rin kami at nakatingin siya sa akin. Ang ganda ng boses niya at ganon na rin ang mga mata niya na kumikinang habang nakatitig sa akin kaya mas na-feel ko pa yung pagsayaw namin dahil sa pagkanta niya.
♬ Shall I stay? ♬
Would it be a sin
If I can't help falling in love with you?
Pinagdikit na lang namin ang mga noo namin habang sumasayaw pa rin at dahan-dahan akong napapikit. This is the man that I want to be with for the rest of my life. Siya lang ang mahal ko at patuloy kong mamahalin.
♬ Like a river flows surely to the sea ♬
Darling so it goes
Some things are meant to be
Pagkatapos niyang magkanta ay itinuloy ko 'yon habang nakapikit at napangiti.
♬ Take my hand, take my whole life too ♬
For I can't help falling in love with you
Nang tumigil ako sa pagkanta ay narinig kong nagkanta na rin siya kaya napatingin ako sa kanya na nakapikit na rin kaya muli akong pumikit at sabay kaming nagkanta.
♬ Like a river flows surely to the sea ♬
Darling so it goes
Some things are meant to be
Take my hand, take my whole life too
For I can't help falling in love with you.....
♬ For I can't help falling in love with you ♬
♬ Play: Can't help falling in love with you ♬
Pareho naming binuksan ang mga mata namin at tinignan ang isa't-isa, "I want to take this chance and opportunity to say all the things that I want...." napayuko muna ito at ngumiti bago ako muling tinignan, "Sorry for all the things that I did to you intentionally, for letting them hurt and torture you again and again and for hurting you. I just want to thank you because despite of my flaws, you accepted what's worst in me kahit na alam mo kung gaano ako kasama at kadelikado. Thank you for loving me, for loving a person like me. When we first met, I wanted to kill you, I hated everything about you. I didn't care how you feel but I never expected that I would love you more than anything. Whatever happens, I will always be here for you, to protect you and I won't let anyone harm you. I will do everything for you....because I love you and I need you. I can't live without you sweetie. Hindi ko kayang mawala ka dahil mahal kita..." nawala na lang ang ngiti ko at parang gusto kong lumuha ng makita kong napayuko siya ng konti at napaluha din, "Hey, why are crying?" tanong ko sa kanya kaya agad niyang pinunasan ang luha niya bago ako muling tinignan at napangiti ito, "I want you to remember that words are not enough to describe how much I love you. Can you promise me one thing?"
Tumango ako at bahagyang ngumiti kaya muli siyang nagsalita, "Whatever happens, promise me that you will leave this place kasama mo man ako o hindi" saad nito kaya nawala ang ngiti ko. It's like he's saying goodbye but that's impossible kaya naluha ako, "W-why are you saying that? We can leave this place together...with the Vipers right?" hinawakan nito ang magkabilang pisngi ko kaya diretso kaming nagkatinginan habang naluluha pa rin ako dahil sa sinasabi niya.
"Just promise me...na aalis ka sa lugar na 'to" sambit niya kaya tumango ako, "I will...basta kasama kita"
"Alam mo namang kaya kong gawin lahat para sa'yo dba? With or without me, leave this place...kapag pwede na" saad niya kaya mas naiyak pa ako.
"Why do you have to say that?! Ayaw mo na ba sa akin kaya pinapaalis mo ako ng mag-isa?!" sambit ko dito habang umiiyak.
"No. I love you and you know that"
"We will leave this place together, right?" tanong ko sa kanya. Napansin kong parang nalungkot siya kaya napayuko ito. Muli na lang siyang napatingala para tignan ako. Ngumiti siya at tumango, "Of course" at muli niyang ipinagdikit ang noo namin kaya pareho kaming pumikit habang hawak niya pa rin ang magkabilang-pisngi ko kaya hinawakan ko ang kamay niya habang naluluha pa rin ako.
Umabot 'yon ng ilang minuto habang nanatili kami sa ganoong posisyon. Dahan-dahan kong binitawan ang kamay nito at binuksan namin ang mga mata namin kaya nagkatinginan kami at ngumiti. Naramdaman ko na lang na pinunasan ng dalawa niyang kamay ang mga luha ko, "I love you, Bliss Syden" saad nito kaya niyakap ko siya at bumulong, "I love you too, Dean Carson" at niyakap namin ng mahigpit ang isa't-isa at napapikit ako.
Muli kong binuksan ang mata ko at siya naman ang saktong pagkamatay ng mga ilaw sa paligid namin kaya naging matapang na ang mga mata ko. Pareho din naming niyakap ng mas mahigpit ang isa't-isa. I knew, cause I felt them.
They are here....
Next...
Tình trạng nguồn điện hàng tuần
-- Xếp hạng
Quyền lực 
-- Đá
Quyền lực