Chương 49: Chapter 49: Where is he
After that emo day. I felt lighter and happy. Naging maganda lahat ng nakikita ko't kahit parinig ng mga bubuyog na Marines ay naging musika na rin sa pandinig ko.
"Ano Ken, G?." ani Jane sabay akbay nya sakin. Palabas na kami ng room. Kasalukuyan kong inaayos ang uniform ko dahil bahagyang nagusot habang sya, maingay nang naglalatag ng mga lugar na pwede naming puntahan ngayon.
"Saan ba?. G ako basta malapit lang.."
"Sagada kaya tayo?."
"Malapit lang Jane.."
"Ilang oras lang naman yun.. akong bahalang magpaalam kila Tito at Tita.."
"As if naman papayag sila.."
"Ako ngang bahala.." hinamon ko syang tawagan na ngayon si Mama para marinig ko ang usapan nila. Naupo muna kami sa may hagdanan ng building kung saan matatanaw rito ang parking lot. At eksaktong sa may nakaparada ko pang sasakyan ang tanaw.
"Ah.. good morning po Tita.."
"Bahala ka dyan.." parinig ko pa dito. Inirapan nya lang ako. Bahagya syang lumayo. Niloud-speaker nya na rin phone nya.
"Po?." pinanood ko lang syang kagatin ang kuko ng kanyang daliri. Ay naku! Kinakabahan ang neneng!..
"Ah, ipapaalam ko lang po sana si Kendra.." she paused. "Sagada lang po." then paused again. "Ngayon po sana.." long paused. Mukhang nakinig na sa mga lintanya ni Mama.
I'm guessing now. It's a no!.
"Ganun po ba?. Kailan po ang pwede?."
"Weekend?."
Hayst... yang plano na yan. Kadalasan. Hindi natutuloy ang mga ganyan.
"Oh, anong sabi?." tanong ko habang nakatago sa dulo ng labi ko ang isang ngiting tagumpay. Ayaw kasing makinig eh. Si Mama pa. I know her. Di yan basta nagbibigay ng oo sa mga biglaang usapan. Dapat kahapon nya pa sinabi para nakapag-isip yung tao kung dapat ba syang umoo o hinde. Humaba ang kanyang nguso at hindi na maipinta ang mukha.
"May pupuntahan din daw kayo ngayon. Pati sa weekend.. Kaya hinde pwede.."
"Hindi ba binanggit kung saan?." wala namang sinabi si Mama na pupuntahan namin ngayon. Ewan ko lang. Baka biglaan lang din. At kailangan, andun ako. Charing!.. Ano ka, VIP Ken?. Pfft!..
Umiling lang ito. "Wala eh.. Family matters daw. Kaasar naman si Tita. Ginawa akong the others.."
"Hahaha. Ayos lang yan Jane. Kilala mo naman si Mama. Maybe next time nalang. Tsaka advice ko lang. Pag gusto mo talagang isama ako sa mga outing na yan. Wag mo ng sabihin pa sa kanila ha.. Gusto ko yung surprise ganun para astig.."
"Anong astig dun?. Kainis ka.."
"Hahaha.." that time. Sa mall nalang kami tumambay hanggang sa tumawag na si Mama na umuwi na.
"Umuwi ka na. Kailangan tayo sa Cavite ngayon.." yun lang ang sinabi nya saka pinatay na ang linya.
Tatanungin ko pa sana sya kung anong gagawin namin sa Cavite. Kaso toot toot na ang linya nito. Mukhang may iba ng kausap. Tinawagan siguro si Karen o si Ate Kiona.
Pagkauwi ng bahay.
"Ken-ken, kunin mo si Kim.. Ako na ang magmamaneho.."
"Anong meron sa Cavite Ma?."
"Basta sumakay ka nalang.."
"Paano sila Kaka at Ate?. Si Papa?."
"Hahabol nalang daw sila.." hindi na ako nagtanong pa dahil mukhang wala naman syang balak na sagutin yung specific na tanong ko. Ano nga kasing gagawin?. Oo. Alam ko ng sa Cavite na kami pupunta. Ano ngang meron duon?. Hay nako!.
My jaw dropped nalang ng makita si Kian sa may simbahan na binabaan namin. Nakasuot ng Barong Tagalog at si Karen. Nakapang damit kasal?. Ano ito?. Abrupt?.
Nandito din sina Dennis at Zaldy. Eugenio siblings, Mark, Lance at Bamby. Si Jaden din, Aron at Winly. Halos kumpleto ang lahat. So. Where's he?.
"May hinahanap ka Teng?." napatalon ako sa biglaang pagsulpot ni Winly sa tabi ko. Buti nalang. Di ko nabitawan ang batang si Kim.
Inirapan ko sya dahil sa gulat. "Ay taray.. May pairap.. meaning meron nga.." inirapan nya din ako ng todo. Humagalpak tuloy ako.
"Ahahahhahahahahah... baliw.." asik ko saka sya iniwan at pumasok na ng simbahan. Ang bigat na din kasi ni Kim. Tagaktak na ang pawis ko. Baka magmukha na akong losyang dito. Duh..
"Teng, wag na indenial.. pati din kasi kami hinahanap sya.."
Dito kumunot ang noo ko. Nagsipasok na din sila. Dumating na din ang Daddy ni Kian. Kausap nito si Mama.
"Ngayon, sakin nyo hinahanap ganun?. Wala akong alam.."
"Ang gusto kong malaman. May nangyari ba para bigla nalang syang mawala at hindi magpakita?." hindi ako nakaimik. "So, meron nga.." anya sabay pa ng tango. "Nag-away kayo?. Binasted mo sya?. Sinipa sa ibaba nya?."
"Timang!.." di ako makapaniwala sa mga sinasabi nya.
"Alin duon?. Hula ko, andun sa mga nabanggit ko ang rason.."
"Hi Ken.." bati ni Dennis. Si Zaldy. Kumaway lang. Si Mark naman. Tumango lang. Naglakad din si Bamby palapit samin.
"Wag mong hintayin yang Bamblebie na yan ang makalapit sa'yo.. dahil malapusa ang mata at tainga nya yan Kaya nyang masabi sa'yo kung nagsasabi ka nga ba ng totoo o hinde."
"Sino namang niloko mo?."
"Bahala ka.." banta nya. Eksaktong huminto na rin si Bamby sa gawi namin. Binati nya ako at pinuri ang ganda ko. Pagkatapos ay nilaro na nito si Kim. Mabuti nalang. Nakisama din ang bata hanggang sa nawili na ito at kinarga na. Nilapitan na rin sya ni Jaden at Lance. Sila na ang nakipaglaro kay Kim.
"Ano na?. Alin dun?." Ani Winly.
"Ngayon pala ang kasal ng dalawang yan?. Bat di mo lang sinabi sakin?. At bakit dito pa?. Anyare?."
"Meron ngang nangyari. Gusto mong tawagin ko ang Papa Dennis at Zaldy para sila ang magtanong sa'yo kung nasaan sya?." Taliwas sa naging tanong ko sa kanya ang naging tugon nya. Kainis na bakla!.
Umirap na naman ako. Kulang nalang maduling ako't mahilo. "Bakit ba ang kulit mong bakla ka?."
"Ugali ko na kasi to. Di ka pa ba nasanay?. Sabihin mo na kasi. O kahit ibulong mo nalang para atin lang.."
Nagpacute pa ang gaga!.
"Una sa lahat Win. Walang nangyari. Actually. Nagtaka nga ako kung bakit sya biglang di na pumasok at di makontak ang number nya."
"Nag-aalala ka?."
"Of course!. Sino namang hinde?." Napakalas ata sagot ko kaya napalingon sila sa gawi namin.
"Bakit naman?."
"Anong bakit?." nalilito kong saad.
"Bakit ikaw kamo nag-aalala?. Kayo na ba?. Ito talaga oo.. tawagin ko kaya silang lahat para lang mapaamin ka.."
"Sige subukan mo lang. Hihilahin ko yang imaginary na buhok mo."
"Ay grabe sya!.. porket maganda ka!."
"Bakit ba kasi?. Nag-aalala ka sa kanya?."
"Of course!. Sino namang hinde?."
"Kingwa ka!. ibalik ba naman sakin ang sinabi ko.."
"Hahahahaha.. sarap mo kasing kausap e.."
"Ewan ko sa'yo.. bakla.."
"Indenial.. hindi maganda.."
"Bakla.."
"Atleast maganda ako.."
"Mas maganda pa rin ako sa'yo.."
"Atleast hindi ako iniiwan.." my mouth shut. Napagtanto nya rin siguro yung sinabi nya kaya mabilis nyang tinakpan ang bunganga nya. "Peace.."
The wedding started.
Naging katabi ko bigla ang magkakapatid na Eugenio. Natakot ako bigla dun sa sinabi ni Winly. Nasaan na ba kasi ang bakla?. Itong si Mark pa at si Bamby ang mismong nasa magkabilang side ko. Si Lance sa kabilang side na din ni Bamby. Tapos Jaden na at Aron.
"Balita ko. Nawawala daw si Poro.." Mark started off. Kasalukuyan na ring nagsasalita ang pari.
Nilingon ko sya. Hindi nagbigay tugon. "Alam mo ba kung nasaan sya?."
"Yan rin ang gusto kong itanong sa inyo actually.." alam kong nakatingin na sya sakin ngayon.
"Did Dave Angelo have your access?." umiling ako dito. "His family?."
"Mas lalo sila.. they are disgusted about me being with their first born son."
"Ooohhh..." si Mark to. Di makapaniwala.
"Why?. Anong masama sa ideyang ikaw at ang anak nila?." this time. Bamby is talking.
Nagkibit balikat lamang ako. "So ang ibig sabihin lang nito Kuya.. Kuya Poro is in Zambales.. their hometown."
Napalingon ako sa kanya. Ganun din si Mark. Nakita ko iyon dahil paupo na kami.
"What did you just say Bamblebie?."
"There's no other place na pwedeng puntahan ni Kuya Poro kundi ang Probinsya lang nila Kuya.. upon hearing his parents disapproval about the situation of their son.. malamang andun sya at maaaring ayaw nang pabalikin dito.."
Natigilan ako ng bonggang bongga!. As in. Paano nya nasisiguro na andun nga sya without knowing he is there?. Tama nga ba si Winly about this little Eugenio?. Kung tama nga sya?. Grabe!. I'm off words to say.
"You got that lil sis. Kanina ko rin iniisip pa yan eh. Kung andun sya. At ayaw nang pabalikin dito. He is too smart and a grown man now. Bakit sya papayag na duon na at hindi na tatapusin ang sinimulan dito?."
"It's simple." Bamby.
"What is it?." Kuya nya.
"Because of his beloved parents. Magulang nya ang mga yun. Just like us. We can't just ignore our parents decisions right?. Baka ganun din sya. He's still on the journey of trying to understand what he wants to do independently. Because when he decides abruptly without thinking the pros and cons of his decisions. Baka itakwil sya bigla o higit pa duon.."
"Naku Bamblebie... saang libro mo ba napupulot ang mga yan ha?."
"This is a serious matter Kuya.. the only thing we can do if we want him to be back here is to wait.."
"What?." si Mark pa rin ito. Gaya nya. Ganito rin ang reaksyon ko. Bakit?. "Paano kung matagal?." dagdag pa ni Mark.
"E di maghihintay hanggang sa pagbalik nya.."
"Ganun nalang yun?." hindi pa rin makapaniwala ang kuya sa sinabi ng bunso nila. Pati ako. Hindi makapaniwala na naririnig ito sa batang tulad nya.
"Yes.. not unless.. kusa syang babalik rito.."
"Paano nga kung hindi na?."
"Babalik sya.. Sigurado ako dyan.." sigurado talaga sya sa mga salita nya.
"How sure you are?."
"Hundred percent sure.. may iniwan sya ritong naghihintay.. hindi pwedeng hindi na sya babalik kailanman.." ani Bamby sabay tingin sakin with a genuine smile.
"Patience is a virtue.. all we need to do is trust that he'll be back soon.. I wish this will be too soon from now.."
"All rise.." dinig ko lang na sabi ng Pari.
"And lastly.. don't give up on sending him your hi's and hello's.. Malay natin.. sa isang araw.. andyan na sya.. we will never know.." tinapik nya nalang ako't ibinulong ito.
"I will.." tango ko sa kanya. Nginitian nya ako ng pagkatamis tamis.
Are you really in Zambales?. Sana nga. At sana rin. Ayos ka lang dyan.
Tình trạng nguồn điện hàng tuần
-- Xếp hạng
Quyền lực 
-- Đá
Quyền lực