Chương 4: Chapter 4
MALAYO PA LANG ay tanaw niya na si Mael na nakasandal sa kotse nito habang nakahalukipkip. Nakayuko ito kaya hindi niya kita ang mukha nito. Lumapit siya dito. Napakunot noo siya nang tumingala ito nang maramdaman ang paglapit niya. Putok ang labi nito at may pasa sa panga.
"Anong nangyari sayo?" nag-aalalang tanong niya dito.
"Wala," matabang na sabi nito. Binuksan nito ang pinto ng passenger seat. Walang imik na sumakay siya don. Mabilis na itong umikot sa driver seat. Pinaandar nito ang sasakyan na hindi man lang umiimik. Tumingin na lang siya sa labas ng bintana
Maya-maya pa ay napansin niya na hindi papunta sa bahay nila ang tinatahak nitong daan. Agad siyang naalarma. Umahon ang kaba sa kanyang dibdib.
"S-Saan tayo pupunta Mael?" nahihintakutang tanong niya dito. Sumulyap ito sa kanya. Lumambot ang ekspresyon nito nang makita ang takot sa mukha niya.
"Sa Ninong Ante," matipid na sagot nito. Kilala niya ang tinutukoy nitong Ninong Ante. Si Judge Arthemis Dimayuga.
"Bakit tayo pupunta sa Ninong Ante mo?" takang tanong niya dito. Hindi na uli ito umimik at nagpatuloy na lang sa pagdi-drive
Pumarada sila sa isang magandang bahay na may malawak na bakuran. Bumaba na si Mael kaya sumunod siya dito.
"Anong gagawin natin dito Mael?" tanong niya uli dito.
Hindi uli ito umimik. Hinawakan nito nang mahigpit ang palapulsuhan niya. May dinukot ito sa bulsa. Isang posas. Nanlaki ang mga mata niya ng ikabit nito sa palapulsuhan niya ang posas at ang isa naman ay ikinabit sa sariling kamay.
"We're getting married now." Bakas ang determinasyon sa mukha nito.
"A-akala ko ba sa Sunday pa ang kasal? Saka bakit kailangan mo kong iposas?"
"Tuloy pa rin ang garden wedding natin sa Sunday pero kailangan na natin magpakasal agad ngayon."
Nakaladkad siya nang tumalikod na ito at mabilis na naglakad papunta sa magandang bahay.
"P-pero bakit biglaan naman ata?"
"Wag kang maraming tanong Angela. Basta magpapakasal tayo ngayon. Period!"
Malakas nitong kinatok ang pintuan. "Ninong! Ninong Ante!" Hindi pa ito nakontento sa malakas na pagkatok sumigaw pa ito.
Isang naka-uniforme na katulong ang nagbukas ng pintuan.
"S-sir Mael?" gulat na sabi ng katulong.
"Ang Ninong?" tanong dito ni Mael na hindi na inantay makasagot ang katulong at dumiretso na papasok sa bahay.
Nahihiyang humingi siya nang paumanhin sa katulong na halos nabangga na ni Mael sa pagmaadaling pumasok.
Maganda at marangya ang loob ng bahay maraming mamahaling kasangkapan ang mga naroroon
"Mael?" Napalingon sila kay Judge Arthemis Dimayuga na nakasuot lang ng itim na roba na pababa sa magandang staircase.
"Good evening Ninong, dala ko na ang mapapangasawa ko ikasal mo na kami," walang ka abog-abog na sabi ni Mael dito.
Napapahiyang nagyuko na lamang siya ng ulo. Siya ang nahihiya sa inaakto ni Mael.
Halata naman ang pagkabigla ng Judge pero maya-maya ay tumawa na rin.
"Aba hijo, bakit naman nakaposas pa yang bride mo? Hindi ko kayo pwedeng ikasal kung napipilitan lang ang bride mo," tatawa-tawang sabi ng Judge.
Bumuntong-hininga si Mael at dinukot ang susi sa bulsa saka tinanggal ang mga posas nila.
"Happy?" Sarkastikong tanong nito sa Ninong nito. "Ikasal mo na kami , 'Nong," inip na sabi nito.
"Pero--" tututol pa sana ang Ninong ni Mael ng putulin ito sa pagsasalita ni Mael.
"Kilala ko si Teresa 'Nong... ayaw mo naman sigurong makilala siya ng Ninang?" nakangising ani ni Mael.
Namutla naman ang Ninong nito na siyang ipinagtaka niya.
"A-Aba eh halina kayo sa library nang maikasal ko na kayo. Ibyang!" Tawag nito sa katulong na nagbukas sa kanila ng pinto kanina. "Sumama ka sa library para maging witness ng dalawang ito " Yun lang at tumalikod na ito.
Hinila na siya ni Mael pasunod sa Judge. Pumasok sila sa library. Nakatayo na sa likod ng mahogany table ang Judge at may hawak ng libro.
Ilang minuto pa at ikinasal nga sila ng Ninong nito. May mga papel na pinafill up-an sa kanila at pinapirmahan.
Nagulat pa siya ng may inilabas na wedding ring si Mael na para sa kanilang dalawa.
"I, now pronounced you man and wife. You may now kiss the bride," wika ng Judge na nagkasal sa kanila.
Malapad ang ngiti ni Mael. Hinawakan nito ang pisngi niya para iangat. Matangkad ito halos hanggang dibdib lang siya nito.
Unti-unting bumaba ang labi nito sa labi niya. Bumilis ang pagtibok ng puso niya habang nakatingin sa mapupulang labi nito na ilang hibla na lang ang layo sa labi niya. Kusang pumikit ang mga mata niya ng maglapat ang labi nila. Magaan lamang iyon hanggang sa unti-unti ng lumalim. Ginaya niya ang paggalaw ng mga labi nito. Parang alak ang halik nito na lumalasing sa kanya. Naramdaman niya ang pagdiin nito sa batok niya. Ipinulupot niya ang mga kamay sa leeg nito para hindi siya matumba dahil nanlalambot ang mga tuhod sa halik na pinagsasaluhan nila.
Humihingal silang pareho nang maghiwalay ang mga labi nila. May ngiti sa mga labi nito nang tignan niya. Masuyo nitong hinalikan ang noo niya at idinikit ang noo sa noo niya.
"You are officially mine now," bulong nito habang nakapikit.
"Mael..." anas niya. Hindi niya maipaliwanag ang nadarama sa mga oras na yon. Parang may mga paro-parong nagliliparan sa sikmura niya at napakabilis ng tibok ng puso niya.
"Ehem..." Malakas na tumikhim si Judge Dimayuga para makuha ang atensyon nila. Napapahiyang bumitaw siya kay Mael na parang walang balak na pakawalan siya. "Oh paano hijo, ngayong kasal na kayo siguro naman kakalimutan mo na si Teresa?"
"I dont really know her personally Ninong, I just heard her name ng nag-uusap kayo ng Daddy," sabi nito na hindi inaalis ang tingin kay Judge Dimyuga.
"You fucking manupulative son of a gun! Manang-mana ka sa ama mo!" naiiling na sabi nito.
Nilingon ito ni Mael at tinawanan lang. "I'm sorry, Ninong." Natatawang niyakap ito ni Mael at tinapik-tapik ang likod. "Your dirty little secret is safe with me, dont worry."
"Well, congratulations to the both of you." Nakangiti si Judge Dimayuga sa kanya.
Tipid niya itong nginitian. Lumapit uli sa kanya si Mael at inakbayan siya.
"Iuuwi ko na ang Misis ko 'Nong," paalam nito saka siya hinila paalis sa bahay na iyon.
"SAAN TAYO pupunta?" Tanong niya sa 'asawa'. Kanina pa sila bumabiyahe. Nakalabas na sila ng bayan.
"Sa rest house ni Daddy sa balakilong."
Napadiretso siya nang upo. Dulo na ng San Ignacio ang balakilong. Halos dalawang oras ang biyahe don dahil sa rough road ang daan.
"P-pero hindi ako nakapagpaalam sa Itay."
"Tumawag na ko sa inyo. Ipinagpaalam na kita sa Itay mo na bukas na kita iuuwi."
Hindi na siya umimik pa. Tumanaw siya sa bintana. Pinipilit niyang labanan ang takot na nararamdaman. Hindi niya mapigilang isipin na mangyari uli ang nangyari sa kanila three weeks ago. Mariin siyang napapikit para ikalma ang sarili.
"Wala akong gagawing kahit anong ayaw mo Angela."
Napamulat siya sa sinabi nito. Ngumiti lang siya ng mapait. Gusto niyang sabihin na ginawa na nito pero pinigalan niya ang sarili. Ayaw na niyang galitin ito. Pagod na siyang makipagtalo dito dahil hindi naman siya nananalo. Tama ang Ninong nito masyadong manipulative ang lalaki. Wala itong gusto na hindi nakukuha at ilang beses niya na yong napatunayan.
Naramdaman niya ang paggagap nito sa kamay niya na nakapatong sa hita niya.
"Alam kong malaki ang kasalanan ko sayo. Pero sana bigyan mo ako nang pagkakataon na bumawi sa lahat ng kasalanan ko. Hindi mo man ako patawarin ayos lang. Hindi rin naman ako hihingi nang tawad dahil hindi ko pinagsisisihan ang nagawa ko. Alam kong napakatarantado nang kantwiran ko." Walang buhay itong natawa. "Dahil sa ginawa ko naging akin ka. Yun lang ang pinanghahawakan ko para hindi makonsensya sa mga pinaggagawa ko. Wala akong magandang dahilan. Napakasama ko, Oo, demonyo ko, Oo. Tanggap ko yon." Humigpit ang hawak nito sa kamay niya. Nakita niya nagpunas ito ng mga mata at saka tumutok uli sa pagmamaneho. "Kakapalan ko na ang mukha ko, sasagadin ko na ang pang aabuso sayo. Nakikiusap ako... Ah no... Nagmamakaawa ako Angela... bigyan mo sana kahit kaunting tiyansa na maging normal ang pagsasama natin. Hindi kita pipiliting mahalin ako, pero sana matutunan mo." Dinala nito ang kamay niya sa labi nito at hinalikan ng matagal. Nakita niya ang pagpatak ng luha nito.
Wala siyang maisip na sabihin. Hindi niya alam kung paano magre-react sa lahat ng sinabi nito. Galit siya dito, Oo. Pero may bahagi ng puso niya na gustong sumangayon na bigyan ito nang pagkakataon. Nasaktan siya nito. Tinakot at minanipula dapat ay puro galit ang maramdaman niya pero bakit ganoon? Bakit sa kaunting salita nito lumalambot ang puso niya. To think na hindi nito gustong humingi ng tawad sa nagawa.
Nakarating sila sa rest house na wala nang imikan. Hindi na ito nagtangka na kausapin siya at ipinagpapasalamat niya iyon.
Isang Log house sa gitna ng gubat ang sinasabi nitong rest house. Madilim na nang makarating sila do'n. May naririnig siyang lagaslas ng tubig. Malamig ang dampi ng hangin.
May lumabas na isang matandang lalaki sa log house. Nakangiti itong sumalubong sa kanila.
"Señorito, magandang gabi ho," bati ng matanda kay Mael. Bumaling ito sa kanya at nginitian din siya. "Señorita..."
Kimi siyang gumanti ngiti dito.
"Magandang gabi din Mang Isko. Ayos na ho ba?" bati rin dito ni Mael.
"Oho Señorito Mael, napagana ko na ho ang generator may nakahanda na rin hong pagkain sa loob."
"Salamat ho." Tinanguan ito ni Mael at nagpaalam na papasok na sila sa loob.
Namangha siya sa ganda ng log house. Mayrong fire place sa may sala. Parang hinugot sa mga magazine ang mga muebles. May ulo pa ng usa na nakasabit sa taas ng fire place na may katabi riffle at bawat sulok ay may magagandang painting na nakasabit.
May mga matitigas na braso ang pumulupot sa baywang niya. Naamoy niya rin ang pabango ni Mael. Ipinatong nito ang baba sa balikat niya.
"Do you like it here?" bulong nito sa tainga niya sanhi para tayuan siya ng balahibo. "I like it here, with you in my arms like this," paos ang boses na sabi nito. May munting init na gumapang sa puson niya. "You smell like home, Hon."
Naramdaman niya ang paghalik nito sa leeg niya. Napapikit siya. Sa pagpikit niya biglang may imaheng lumabas. Siya habang nasasaktan at nagmamakaawa para tigilan sa marahas na pagsalakay sa pagkababae niya. Gusto niya kumawala mula sa taong nanakit sa kanya. Nagpapasag siya. Nanampal, nangalmot. Gusto niyang makakakawala.
"Angela? Hey... Hush honey... " Nagmulat siya ng mga mata. Nakita niya si Mael na nag-aalalang nakatingin sa kanya. Nasa harapan niya na ito habang hawak ang magkabila niyang pisngi na puno ng luha. Napansin niyang nanginginig ang kamay niya. Napatingin siya kay Mael mayron itong kalmot sa leeg, namumula ang pisngi nito. Napatakip siya sa bibig nang ma-realize ang nagawa.
"I-im s-sorry..." Humagulgol siya. Nanlambot ang tuhod niya pero bago siya matumba nasapo na siya ni Mael. Pinangko siya nito. Hindi na siya pumalag parang naubos ang lahat ng lakas niya. Unti-unti inagaw na ng antok ang diwa niya.
NASILAW SIYA sa liwanag na nagmumula sa bintana. Napapikit siyang muli. Inalala kung nasaan siya ngayon. Naupo siya sa kama. Maliwanag na sa labas. Nakasilip na ang haring araw.
Bumukas ang pinto ng banyo at lumabas do'n si Mael. Nakatapis lang ng tuwalya ang pang ibabang bahagi ng katawan nito. Tumutulo ang tubig mula sa basang buhok nito papunta sa malalapad nitong dibdib pababa sa matitigas nitong abs. Agad siyang nag-iwas nang tingin. Nag-init ang pisngi niya sa kahihiyan. Napakahalay ng nasa harapan niya ngayon. Isang napakagandang kahalayan. Naipilig niya ang ulo. Napapahiya sa sarili, naturingang teacher pa naman siya pero kung ano-ano ang naiisip.
"Good morning," bati nito na naglakad papunta sa floor to ceiling cabinet. Nakatalikod ito sa kanya ngayon kaya malaya niyang napagmamasdan ang pang-upo nito. Nang umangat ang tingun niya ay nanlaki ang mga mata niya nang makitang nakabaling ang mukha nito sa kanya, may pilyong ngiti ang mapupula nitong labi. Kumindat pa ito.
Inismiran niya ito para itago ang pagkapahiya. Narinig niya ang mahinang pagtawa nito. Sa sulok ng kanyang mga mata ay nakita niya nagsusuot na ito ng brief. Napapalunok siya. Hindi niya maunawaan ang nararamdaman parang napakainit pero malakas naman ang aircon. Binaling niya na lang sa paligid ang mga mata.
Nasa isang queen size four foster bed pala siya nakahiga. Maganda at malaki ang kuwarto halos kalahati na ito ng bahay nila.
Naramdaman niyang lumundo ang kama sa tabi niya kaya napalingon siya do'n. Halos maduling siya dahil sa sobrang lapit ng mukha nila ni Mael. Nakaluhod ito sa kama at nakatukod ang dalawang kamay sa magkabilang gilid ng hita niya.
"Gutom kana ba?" tanong nito na ang mga mata ay nakatutok sa labi niya.
Tumango siya. Nalilito dahil ibang pagkagutom ang nararamdaman niya. Parang may gusto siyang kainin na hindi niya maintindihan. Umatras siya hanggang sa mapasandal sa headboard ng kama.
"May pagkain na ba?" balik tanong niya dito.
Umayos ito nang upo. Nag indian seat ito sa harapan niya.
"Mhmm... Ininit ko yung pagkain na hindi natin nakain kagabi," nakangiti nitong sabi.
"O-okay."
"May mga damit sa drawer. Ihahanda ko ang mesa. Maligo ka muna." Dumukwang ito sa kanya at mabilis na ginawaran siya nang halik sa labi. Tumayo na ito at dumiretso na sa pinto.
Matagal na itong nakalabas pero pigil niya pa rin ang paghinga. Hanggang sa hindi na niya kaya at malakas na napabuntong hininga.
Tinampal tampal niya ang mag kabilang pisngi. Para kasing namamaligno siya. Dahil ayaw man niya natutuwa siya sa pakikitungo nito sa kanya. Maalaga na ito sa kanya noon pa man pero hindi ito ganoon ka intimate sa kanya.
Naisip niya siguro dahil sa mag-asawa na sila. Napatingin siya sa singsing na nasa kamay niya. Kasal na sila. Asawa na niya si Mael.
Sa loob ng halos isang buwan tuluyan ng nagbago ang tahimik niyang buhay.
Napabuntong hininga siya. Handa na ba siyang bigyan ng chance ang lalaki? Kaya niya ba itong patawarin o napatawad na niya? Naguguluhan siya.
Bumangon na siya at pumasok sa banyo. Magso-shower siya baka sakaling magkaroon na nang sagot ang mga tanong niya.
to be continued...
Chương 5: Chapter 5
ISANG YELLOW sunny dress na hakab sa baywang ang sinuot niya, umabot lang ito hanggang sa gitnang hita niya. Maraming mga damit na pang babae sa cabinet na may mga tag pa lahat na ang iba ay kasing halaga na ng sahod niya sa loob ng dalawang buwan.
Pinatuyo niya ang buhok gamit ang nakita niyang blower sa banyo kanina. Wala siyang make up o kahit pulbo.
Lumabas na siya ng kuwarto. Sa hagdan pa lang amoy na niya ang mabangong amoy ng pagkain. Napahawak siya sa tiyan niya nang kumulo ito. Gutom na siya dahil hindi siya kumain kagabi.
Nasa dulo na siya ng hagdan nang may marinig siyang kumosyon sa labas ng log house. Naglakad siya papunta sa direksyon ng pintuan. Nang malapit na siya sa may pintuan natigilan siya nang marinig ang isang pamilyar sa boses.
"Ahas kang hayop ka! Ilabas mo si Angela!"
Nanginginig na sumilip siya sa pintuan. Malakas na napasinghap siya nang makita si Mael at Jonas na nagpapambuno. Parehong duguan na ang mga mukha ng mga ito pero walang gustong sumuko.
"Ikaw ang ahas. Traidor!" sigaw ni Mael saka sinugod ng sapak si Jonas. Sapul sa panga ang huli. Natumba ito sa lupa susugudin pa sana ito ni Mael pero natadiyakan ito ni Jonas sa sikmura.
Mabilis siyang tumakbo nang makitang magsusugudan na naman ang dalawa. Humarang siya sa gitna ng mga ito.
"Tama na!" sigaw niya. Tumigil naman ang mga ito. Parehong habol ang hininga.
"Babe..." tawag sa kanya ni Jonas. Nilingon niya ito at parang nadurog ang puso niya nang makitang putok ang kilay nito at labi, namamaga rin ang panga. Nakahawak ito sa tadyang nito at halatang may iniinda do'n. Nilapitan niya ito at mabilis na niyakap. Napaigik ito pero pinilit inakap sa kanya ang isang kamay nito. Naramdaman niya ang paghalik nito sa sentido niya. "Uuwi na tayo..."
"Get off her!" Pareho silang napatingin kay Mael na puno ng galit ang mga mata.
Maliban sa putok na labi nito mukhang wala ng ibang iniinda ito. Matalim ang mga mata nitong nakatingin sa kanila. Nagngangalit ang panga nito habang mahigpit na nakakuyom ang mga kamay. He look murderous kaya naman wala sa loob na lalo siyang nagsumiksik sa katawan ni Jonas.
Nakita niya ang sakit na bumalatay sa mukha nito pagkatapos ay agad na napalitan nang poot.
"Let her go or I will kill you!" mapanganib ang boses na sabi ni Mael.
Hindi natinag si Jonas. Pero siya naman ay halos manginig na ang tuhod sa galit na nakikita niya sa mga mata nito.
Mas matangkad ito at malaki ang katawan kaysa kay Jonas kaya hindi na rin nakakapagtaka na hindi ito napuruhan ng huli, bagkus si Jonas pa ang mukhang gulpi.
"No... You are the one who need to let her go. Tigilan mo na ang kabaliwan mo Ishmael!" galit na sigaw dito ni Jonas.
"Shut up! You son of a bitch! I swear I'm gonna kill you!" Bumaling sa kanya ang mga mata ni Mael at inilahad ang palad sa kanya."Come here, Angela..." Utos nito.
Umiling siya. Halos malamukos na niya ang damit ng kasintahan sa sobrang higpit nang kapit niya dito. Gusto na niyang umuwi makalayo sa galit ni Mael. Hindi niya kayang harapin ang galit nito kaya sasama siya kay Jonas kahit anong mangyari hindi siya magpapaiwan.
Ngumisi si Jonas kay Mael. "Ako ang pinili niya kaya aalis na kami."
Hindi umimik si Mael, naging blangko ang ekspresyon ng mukha nito. Nawalan ng buhay ang mga mata nito. Kahit anong emosyon ay wala kang mababakas. Mas malamig pa sa yelo ang mga titig bito sa kanya. Tumalikod na sila at iniwanan si Mael. Inalalayan niya si Jonas dahil halata ang hirap nito sa paglalakad. Pero habang humahakbang siya palayo parang may kung anong mabigat na bagay ang dumagan sa dibdib niya. Pumatak ang mga luha niya. May kung anong pumipigil sa kanya na wag umalis, na wag iwan ang 'asawa'.
Nilingon niya ito para sulyapan sa huling sandali bago sila umalis ni Jonas pero ganon na lang ang panlalaki ng mata niya nang makitang may hawak itong baril at nakatutok sa kanila. Bago pa man siya makakilos ay pumutok na ang baril na hawak nito. Naramdaman niya na biglang bumigat si Jonas nang tignan niya ito ay nakaawang ang labi nito at may dugong tumutulo doon. Sinapo niya ito pero dahil mas mabigat ito sa kanya ay natumba siyang kasama ito. Pinilit niyang bumangon. Nanginginig ang kamay na kinalong niya ang ulo ni Jonas. Parang nanlalaki ang ulo niya at namamanhid ang buong katawan niya nang makitang halos mapuno na ng dugo ang bandang tiyan ng kasintahan.
"N-no .. N-no..." Mabilis na nag-unahan ang pagpatak ng luha niya sa nakikitang paghihirap ng kasintahan. Umubo ito at sumuka ng dugo. Niyakap niya ang ulo nito nang mahigpit. "No! Please, baby no!" bulong niya dito.
"Tulong! Tulungan niyo kami!" sumigaw siya para humingi nang tulong pero sino ba ang niloloko niya? Nasa gitna sila ng gubat at ilang kilometro ang layo ng malapit na bahay dito.
"S-s-ssshh... d-dont c-cry..." Kahit hirap ay inangat nito ang kamay at pinunasan ang luha niya. Lalo siyang napahagulgol. May dinukot ito sa bulsa. Isang susi. Susi ng sasakyan nito."G-go..." pinilit nitong isiniksik ang susi sa kamay niya. Mabilis siyang umiling kahit nanlalabo ang mga mata dahil hilam sa luha ay kita niya pa din na nahihirapan ito.
Isang malakas na kamay ang biglang humawak sa braso niya kaya naman nabitawan niya ang susi ni Jonas. Tumingala siya. Nakita niya si Mael. Hinila siya nito kaya napatayo siya.
"H-hayop ka! Demonyo ka!" Galit na pinagsusuntok niya ito habang kinakaladkad siya. "Bitawan mo ko! Hayop ka, bitawan mo ko!" Nagpumiglas siya dito pero kahit anong gawin niya ay hindi siya nito binitawan. Binuksan nito ang sasakyan nito at pabalya siyang itinulak sa loob ng passenger seat napasubsob siya. Tumama pa ang noo niya sa may kambyo kaya bahagya siyang nahilo.
Mabilis na pumasok si Mael sa driver seat at paarangkadang pinatakbo ang sasakyan.
Tarantang umayos naman siya ng upo at tinangkang buksan ang pintuan pero naka-lock iyon. Kinalampag niya ang bintana ng sasakyan, hindi niya na matanaw si Jonas. Bumaling siya kay Mael. "S-si J-Jonas... Hindi natin siya pwedeng iwan... Mael! Mael si Jonas baka mamatay siya don..." Histerical na pakiusap niya dito pero hindi man lang ito natinag. Nagdi-drive pa rin ito at nasa kalsada lang ang paningin.
Sumulak ang galit na nararamdaman niya. Sobra na ang kasamaan nito. Paano nito nagawang barilin ang sarili nitong pinsan? Tao pa ba ito?
Galit na inagaw niya ang manibela dito.
"Shit!" mura nito nang gumewang ang sasakyan dahil sa pakikipag-agawan niya dito ng manibela. Malakas itong prumeno bago pa sila mabangga sa isang puno. Galit na bumaling ito sa kanya pero hindi siya natatakot dito mas lamang ang galit na nararamdaman niya. "You almost killed us!" bulyaw nito sa kanya.
"You kill him! Mabuti pang mamatay na rin ako!" malakas na sigaw niya rin dito.
Kita niya kung paano nagdilim ang mukha nito. Hinampas nito ng paulit-ulit ang manibela habang mahinang nagmumura. May kinuha ito sa compartment. Isang syringe na may lamang madilaw na likido. Tinanggal nito ang takip ng heringgilya at walang sabi sabing itinurok sa leeg niya.
Nanlaki ang mga mata niya na napahawak sa leeg niya na nasaktan. "A-anong g-ginawa mo---" hindi na niya na tapos ang sasabihin dahil nawalan na siya ng malay.
HALOS MAUBOS na ni Mael ang bote ng alak na kanina pa niya tinutungga pero hindi pa rin namamanhid ang sakit na nararamdaman niya. Halos lunurin na niya ang sarili pero bakit ayaw mawala ng sakit? Kahit saglit lang, kahit isang minuto lang. Gusto niyang ipahinga ang puso niya na durog na durog na.
He wanted to send himself to sleep pero hindi niya magawa, hindi na rin umiipekto ang sleeping pills sa kanya dahil na immune na siya. Kahit ilang dosage ang laklakin niya wala nang saysay mauuwi lang siya sa coma pag-ipinilit niya pa. at kahit napakaganda non sa pandinig. Ang matulog na wala nang kasiguraduhan ang paggising.
Dahil kapag tulog, hindi ka na makakaramdam ng sakit. Pero hindi pwede, hindi pwedeng ma-coma siya. Minsan nang nawala ang babaeng mahal niya nang mawala siya ng matagal at ngayon kasal na sila. Hindi siya papayag na maagaw na naman ito ng iba kahit pa mandaya siya, kahit pa pumatay siya.
Basta na lang niyang inihagis ang bote ng alak ng wala na siyang masaid dito. Tumayo siya mula sa swivelchair na nasa library niya at susuray-suray na tinungo ang adjacent door na nakakonekta sa kuwarto niya.
Natawa siya sa sarili. Lasing na siya pero bakit ang sakit nandon pa din? Diba sabi nila ang alak nakakamanhid? Nakakawala ng sakit? Tarantado ang nagsabi no'n! Kasi siya, ramdam na ang kalasingan pero nasasaktan pa rin. Nahihilo lang siya dahil sa alak pero di naman gumaan ang pakiramdam niya. Dapat siguro ipahanap niya ang nagsabi non at ipa-salvage!
Tanging lampshade lang ang nagbibigay nang liwanag sa buong kuwarto pero sapat iyon para makita ang isang anghel na payapang nakahiga sa malaking kama niya. Lantad ang makikinis na legs nito dahil nakalilis ang maiksing dress na binili niya para dito. Sabi na nga bagay dito ang mga pinamili niya.
Lumapit siya at naupo sa gilid ng kama.
Napakaamo ng mukha nito. Napakaganda. Hinawi niya ang hibla ng buhok na tumabing sa mukha nito. Hinaplos niya ang mukha nito. Napansin niya ang natuyong luha sa mata nito. Napatiim bagang siya.
Napapikit siya nang muling maalala kung paano to yumakap sa pinsan niya kanina, kung paano nito pinili ang pinsan niya kaysa sa kanya.
Sa kanya na buong buhay na nitong nakasama.
'H-Hayop ka! Demonyo ka!'
'You kill him! Mabuti pang mamatay na rin ako!'
Paulit-ulit na naririnig niya sa isip ang mga salita nito. Mahal na mahal nito ang pinsan niya at mas gugustuhin pang mamatay na lang kaysa makasama siya.
Nagdilat siya ng mga mata na puno ng galit at pagkasuklam. Kanya lang si Angela ang bawat sulok ng katawan nito, ang laha-lahat dito ay kanya lang. Walang ibang makakaagaw nito sa kanya.
Kasal na sila. Pero hindi pa iyon sapat para manatili ito sa kanya. Siguro kailangan nilang magkaanak. Bubuntisin niya ito!
Napangiti siya sa naisip. Kailangan mapunlaan niya agad ito. Yon ang magiging susi para manatili ito sa kanya para habang buhay na itong nakatali sa kanya.
Sumampa siya sa kama at kinubabawan ito. Tinanggal niya ang dress nito pati ang panloob. Buong paghangang sinuyod niya nang tingin ang kabuuan nito. Bumaba ang mata niya sa mayaman nitong dibdib, bilog na bilog iyon at kulay rosas ang dunggot na naroroon. Yumuko siya at sinakop ang isang dibdib nito, habang ang isang kamay ay sumasamba sa kabila. Pinagsawa niya ang sarili doon hanggang sa gumapang ang mga labi niya sa flat na sikmura nito pababa sa gitna ng hita nito. Bahagya niyang pinaghiwalay ang dalawang binti nito. Napalunok siya sa kagandahang bumungad sa kanya. Wala siyang sinayang na oras at tinikman niya iyon. Nalasahan niya ang katas na nagpadulas sa pagkababae nito mas lalo siyang nabaliw na tikman ito. Nang makontento ay inangat niya ang sarili para tanggalin ang sarili niyang saplot. Wala siyang itinira. Hinila niya ang isang unan at inilagay iyon sa ilalim ng pang upo ni Angela para bahagyang umangat iyon. Ibinuka niyang mula ang mga hita nito.
Tinignan niya ang mukha nito. Payapa pa rin iyon walang muwang sa kamunduhang ginagawa niya dito.
Itinutok niya ang pagkalalaki sa lagusan nito at dahan-dahan iyong itinulak papasok. Napapikit siya sa sarap na nararamdam. Ramdam niya ang init ng loob ng pagkababae nito, napakasikip non na halos sumakal sa kahabaan niya. Hinihingal siya kahit hindi pa man siya umuulos. Parang gusto niya agad labasan kahit kakapasok niya pa lang.
Inabot niya ang dibdib nito at pinisil iyon saka umulos, mabagal niyang binubunot at binabaon ang sarili dito at bawat paggalaw niya ay para siyang nililipad sa sarap. Hanggang sa ang mabagal na pag-ulos ay nauwi sa mabilis at gigil. Halos mapasigaw siya nang marating niya kasukdulan.
Hinihingal na sumubsob siya sa leeg nito hinahayaang mailabas ang lahat ng katas niya sa sinapupunan nito.
Nagpahinga lang siya saglit at inulit ang ginawa niya dito. Paulit-ulit hanggang sa siya na mismo ang sumuko.
Napangiti siyang bumagsak sa tabi nito. Sisiguraduhin niyang mabubuntis ito sa lalong madaling panahon. Kahit pa kamuhian siya nito. Tumagilid siya at niyakap nang mahigpit ang katawan nito.
"I love you..."
NAPAUNGOL si Angela at pilit na iminulat ang mga mata. Malabo ang paningin niya nang maimulat niya iyon. Iaangat niya sana ang kamay para kuskusin iyon pero hindi niya magawa. May kung anong nakadagan sa kamay niya. Hindi lang sa kamay kundi pati na rin sa hita niya. Tinignan niya kung ano iyon. Isang hita at isang braso na nakadantay sa kanya.
Binalot siya ng kaba. Pinilit inalis ang nakadagan sa kanya kahit hirap at masakit ang katawan niya. Nang maalis iyon ay pinilit niyang maupo nang maayos. Napangiwi siya nang maramdaman ang kirot sa pagkababae niya, malagkit din iyon.
Napasinghap siya nang ma-realize na wala siyang saplot kahit isa. May pasa rin ang mga hita niya. Nanginginig ang kamay na inabot niya ang pagkababae. Mayrong malagkit na puting likido doon. Napaluha siya ng mapagtanto kung ano iyon. Napalingon siya sa katabi niyang mahimbing na natutulog at may ngiti pa sa mga labi.
Malakas niya itong sinampal at pinagsusuntok kahit sa bawat galaw niya ay napapaigik siya sa sakit.
Pinagsamantalahan na naman siya. Muli, binaboy na naman siya ng demonyong ito.
"Napakahayup mo talaga! Walang hiya ka! Mamatay kana!" humahagulgol na sigaw niya dito.
Galit na hinuli nito ang magkabila niyang braso.
"Stop it!" Bulyaw nito sa kanya. "Anong bang problema mo?"
"Anong problema ko?! Anong problema kong hayop ka?! Binaboy mo ko! Hayop ka!" Kumawala ang kamay niya at malakas uli itong sinampal.
Napabiling ang mukha nito sa lakas nang sampal niya. Nagngalit ang panga nito. Malakas siya nitong itinulak pahiga at kinubabawan. Ramdam niya ang matigas na bagay na tumutusok sa puson niya.
"Binaboy? Asawa kita Angela, at may karapatan akong sipingan ang asawa ko kahit anong oras ko man gustuhin!" bakas ang sarkasmo sa boses nito. Ang mga mata nito ay tila nanunuya pa sa kanya.
Napakademonyo talaga nito. Napahagugol na lang siya. Umalis ito sa ibabaw niya at tumayo. Wala itong pakialam kahit hubo't hubad na naglakad papunta sa sa pinto ng banyo at pabalibag na isinara iyon.
Tumagilid siya at namaluktot sa kama, niyakap niya ang sarili saka umiyak nang umiyak. Awang-awa siya sa sarili.
Ano bang kasalanan niya bakit kailangang sa kanya mangyari ito? Bakit kailangang mapasok siya sa impyernong kinalalagyan niya ngayon?
Hindi ito ang pinangarap niyang buhay. Hindi ito ang gusto niyang maging buhay.
Gusto niyang sumigaw at magwala pero wala nang lakas na natitira sa kanya para gawin iyon.
Pinipilit niyang isipin kung may nagawa ba siyang masama sa kapwa niya, kung may naagrabyado ba siya? Bakit pinaparusahan siya ng ganito?
to be continued....
Tình trạng nguồn điện hàng tuần
200+ Xếp hạng
Quyền lực 
0 Đá
Quyền lực Bạn cũng có thể thích
bình luận đoạn văn