Chương 3: Mr. Falcon
"Here, have this." Abot ni Cheska sakin ng Mogu Mogu
"Thanks." Kinuha ko yon tsaka ininom.
"Pre, nagtext si tita sakin." Kalbit ni Cayden sakin.
"Ansabi?"
"May dinner daw tayo. Sama sama nadaw tayo nina Alex pumunta don." Sabi niya tumango nalang ako.
"Hoy, hindi kami kasama?" Pout ni Cheska.
"Kasama daw kayo ni Adisson." Sabi naman ni Alex sa likod nila.
"Yey." Sabi ng dalawa.
"Ayusin niyo na sarili niyo andiyan na si Prof." Sigaw ng president namin.
"Mr. Dellafuerte? Go to the office of the president." Napakunot ang noo ko.
"Ma'am?" Kinaltukan naman ako ni Cayden.
"Lutang naknampu. Sa office of the president kadaw tuleg." Sabi niya at tumayo nako at umalis.
"Tara." Sabi ng babae na nasa corridor.
"Ha? Sasama ka?" Tanong ko sakanya.
"Oo, pinatawag din ako eh." Malamyang sabi niya at naglakad na.
"Yung sinabi mo pala kanina." Nahihiyang sabi ko.
"Marami ka pa namang oras para magdesisyon eh." Sabi niya at binilisan ang lakad.
"Aray." Angal ng babae.
"Yan kase babara bara ka sa hallway nabangga ka tuloy. Tayo kana jan. Pasensya kana miss ha? Lutang kaibigan ko." Sabi nung Erich.
"It's okay." Sabi naman ni Johhan.
Nagelevator nalang kami kesa maghagdan. Sino bang may gusto ng hagdan kung may elevator.
"Good morning Mr. President sir." Sabay naming sambit ni Johhan.
"Good morning to the both of you. Have a seat." Iminuestra niya ang upuan na nasa harapan niya.
"So how's your day? Ngayon ang first day mo Ms. Fieldad, and I hope you and Chendri will be friends." Masayang sambit niya.
"We're doing well sir. And I hope me and Chendri will work together of anything happens." She looked at me frankly.
"So maganda ba accomodation sayo?" Tanong niya kay Johann at napangiwi siya.
"Actually Mr. President, may bumara sakin na student, the bestfriend of Chendri, pero it's okay. And did you already know na there will be a wedding between me and Chendri? I'm assuming that our moms told you." Tila proud pa siya sa sinabi niya.
"Oh about the wedding, yes actually I'm a little bit confused. Chendri, hijo. Are you really gonna commit in a relationship? You're too young. Gusto mo nabang matali at a very young age?" He directly said to me.
"No tito, walang wedding na magaganap, I will attend the dinner but I won't utter any word. I'm too young, and pag gusto talaga nila akong makasal sa isa sa mga anak mg Fieldad, atleast give me some time na makilala manlang sila. And looking at them, I won't even risk a penny. I just don't get it, why do they even need to set us up. The daughters of Fieldad, is just not my taste."
"Even if you don't like us, you will be forced to do what your parents say. Hindi pa kita nakitang pumalag sa parents mo Chendri. And looking at you, I know you won't disobey them." She laughed.
"I won't disobey them pero hindi ko din gusto itong ginagawa nilang to Johhan. They can't force me to marry a girl na hindi ko gusto. Hindi pwede." Pilit ko sakanya.
"Disobey them and tignan mo kung dika nila itakwil bilang kanilang anak. Try them Chendri." Pananakot niya sakin.
"I don't care if itakwil nila ako Johhan. I can manage myself even if wala sila. I'm too young for that marriage thingy. Ni wala nga akong girlfriend ikakasal pako sa diko gusto. No. Hindi pwede." Pagpupumilit ko padin.
"Chendri right here has a point. He's still grade 11 para makasal Miss Fieldad." Sabi ng presidente.
"No, he can't disobey his parents. And also it's for the sake of their company and our company." Matigas na sabi din niya.
"Ikakasal ka sa isa sa mga Fieldad Chendri. No buts don't disobey us." Sabi ng babae sa hamba ng pintuan ng opisina.
"Chandria." Usal ng presidente.
"Mom no."
"Yes son. It's either Zeph or lady Johhan." Malaki ang ngiti niya habang hawak ang balikat ni Johhan.
"I can't just marry someone I don't know mom."
"Yes you can Chendri." Sabi ng babaeng sumunod na pumasok sa pinto, si tita Jo.
"Tita Jo, what are you doing here?" Tanong ko sakanya.
"Mommy." Biglaang sagot ni Johhan.
"Johhan? Wag kang sawsaw suka. The marriage is for Zephnie and Chendri, not you. It's better if si Zeph ang maasawa ni Chendri because sila yung mas bagay and magka age sila." Sagot naman ni tita Jo.
"No, do you think they are options? Do you think tama tong pinapasok niyo? Will you risk your children? For the sake of your company? Atleast let them do what they want. Don't manipulate them like they are machines nor puppets." Sagot ko na ikinatigil nilang dalawa.
"Chendri." Pinanlakihan ako ng mata ni mommy.
"Why ma? You're getting angry because I just spilled the truth?" I laughed out of frustration.
"Chendri don't say that. It's your mom you're talking to. Come on atleast show some decency." Pagbabanta ni Johann sakin.
"Excuse me ladies and gents, Mr. President? Dumating na po si Mr. Falcon. Andun po siya sa classroom namin." Boses na nakaagaw ng atensyon namin.
"Ohh, Ehrizandra hija." Si mommy na tila ba tuwang tuwa na nakita siya.
"Dito kadin nagaaral Ehrizandra hija?" Tanong ni tita Jo.
"Yes po tita Jo." Tugon niya.
"I'll be there in 10 minutes hija." Sabi ng presidente at tumungo na si Ehrizandra paalis.
"Who's Mr. Falcon tito?" Si Johann.
"Ohh, anak siya ni President Falcon ng Falcon University." Napanganga si Johhan.
"Can I meet him?" Tanong ni Johann at napangiwi naman ang presidente.
"Si Chendri pwede pa pero kayo hindi." Seryosong sagot ng presidente.
"I'll come then." Sabi ko. Chance nadin to para makita ko si Ehrizandra.
"Okay, come on." Sabi niya habang inaayos ang coat niya.
"Chendri anak?" May kapangyarihang sabi ni mommy.
"I'll go." Sabi ko at sumama sa presidente.
"Mr. Falcon is also a grade 11 student Chendri. He's well mannered, family oriented, mayaman, matalino, full package." Kwento niya sabay tawa.
"I'm not asking tito." Malamyang sagot ko.
"Mr. President!" Bungad ng isang lalaki kay tito. Mas matangkad at malinis parin akong tignan kesa sakanya duh.
"Drake hijo." Tugon ni tito.
"I saw a girl here kanina. Ang ganda niya po." Sabi niya.
"Who's she?" Tanong niya naman.
"Ehrizandra?" Napatigil ako.
"Si Ms. Ehrizandra? yeah crush ng kalalakihan dito sa buong University." Ani ni tito.
"I'm Chendri Nicolas Dellafuerte." Singit ko.
"I'm Drake Nicolas Falcon." Sagot niya.
"Wow, dalawang Nicolas. The door is waiting boys." Minuwestra ni tito ang kamay niya sa pintuan. Binuksan naman niya yon at bumungad ang napakalinis na classroom. Her scent occupied the whole room.
"Good morning Mr. Falcon, Mr. President, Mr. Dellafuerte." Bow niya.
"Good morning Ms. Ehrizandra." Bati naman ng Falcon na to sakanya.
"Good morning Ms. Ehrizandra." Bati ko naman ng pormal at ngumiti siya sakin.
"The seat infront is yours sirs." Iminuestra niya ang daan patungo sa uupuan namin.
"Anong mangyayari dito tito?" Bulong ko.
"Let's watch Ms. Ehrizandra teach." Sagot niya.
Nang tignan ko si Ehrizandra ay inaayos niya ang projector sa harap. Binuksan naman ng isa niyang classmate ng palihim yung projector. Dun bumungad ang mukha niyang nakawallpaper doon.
"Woahh!" Sigawan at tilian ng mga classmates niya, pati ako ay napangiti.
"Ha? Ano yon?" Walang kaalam alam na sabi niya.
"Miss the projector is open." Nakangiting turo ni Drake ang projector.
"Oh, di ko naman to inopen kanina ah." Sabi niya sa sarili habang sinasara yon.
"That boy opened it." Turo ko sa classmate niya.
"Sorry Ehri." Paumanhin niya.
"It's okay." Sabi niyang nakangiti at ibinaling muli ang tingin sa laptop niya.
"Mr. President, how long would it take?" Tanong ni Falcon ng di tumitingin sa gawi ni tito at nanatiling kay Ehrizandra and tingin niya.
"An hour and thirty minutes." Don na napangisi si Falcon.
"Mmm, nice."
Tình trạng nguồn điện hàng tuần
-- Xếp hạng
Quyền lực 
-- Đá
Quyền lực