Chương 56: Chapter 53
Please Vote!
"Rence, are you okay?" He asked at her nang makita niyang bigla itong na mutla at na tulala. Ngunit hindi yata siya nito narinig. Hanggang sa na laglag naman ang kanyang puso dahil sa gulat nang himatayin ito.
"Rence!" Tawag pa niya dito at na pa mura siya ng hindi ito gumising.
"Oh my God. Dalhin na natin siya sa clinic." Escarlet says while panicking. And that's when he saw her hands. Dumudugo ito marahil iyon ang rason kaya hinimatay si Rence. She has a phobia in blood.
"Jesus Christ, sweetheart. Akala ko naman na paano ka na. Dugo lang pala.." Naka hinga ng maluwag niyang wika dito at na yakap niya ito dahil sa labis na pag aalala.
"Is she-- Hindi na tapos ni Escarlet ang tabing nito dahil bigla niyang binuhat ito.
"She's fine. Ganito talaga siya kapag nakaka kita ng dugo. She's a bit of scaredy cat, I guess? But, no worries.. Mamaya lang gigising na din siya.." He said gently to them. Mukhang na gulat ang mga ito sa pagkahimatay nito dahil tinititigan pa din siya ng mga ito.
"And Vash, take Escarlet to the clinic. May sugat siya.." Turo niya sa kamay nito at mabilis naman itong nilapitan ni Vash.
"Hands off to my sister! Hindi mo na ako ginalang na Kuya niya!" Bulyaw ni Ten dito nang hawakan nito ang kamay ng kapatid.
"Kuya, huwag kang killjoy." Her sister said while making a face.
"Oo nga Kuya." Biro ni Vash dito.
"Huh? Eh kung sinisipa kaya kita diyan! Mas matanda ka sakin.." Nagpupuyos ang galit na sabi nito sa dalawa. Minabuti naman niyang umalis na dahil baka ma ipit pa siya sa mga ito. Kinuha na din niya ang bag nito dahil baka mamaya ay iyon ang maging rason ng pag aaway nila mamaya.
"H.. Hey, Ryuuki." Tawag sa kanya ni Heather. Na pa lingon naman siya dito.
"Y.. You know she has a boyfriend, right?" Paalala nito sa kanya.
"Hindi ko naman nakakalimutan. But, trust me.. they will not last forever.." Diterminadong sagot niya dito.
(Boyfriend my foot. Ako ang asawa niya.) Sa loob loob niya.
"It's still you but, how do I felt that it's not you anymore? Hindi na kita ma kilala.." He said helplessly to her. Hindi naman niya makuhang magalit dito dahil hindi na siya nito binibigyan ng karapatan kahit na asawa pa din niya ito.
Minabuti niyang mag latag ng sarong sa puting buhangin at doon niya ito hiniga. Naka silong sila ngayon sa ilalim ng malaking puno. Sila ay naka harap sa dagat. Napaka bilis lumipas ng oras dahil hapon na agad pero hindi pa din niya ito nakakasama.
At kahit maka usap ito ay hindi niya nagawa dahil literal siyang iniiwasan nito. Paano ba sila humantong sa ganito? Ano ba ang nangyari dito at nag bago ito? Bakit ba ayaw nitong sabihin?
"I wish I could hold you in my arms forever. I don't wanna let you go, again.." And he hugs her tightly. Because, it hurts him so much just by looking at her pagkatapos ay hindi man lang niya ito mayakap man lang.
He missed her so badly na iisipin pa lang niya na hindi na niya ito muli makikita ay dinudurog na ang puso niya. Labis na sakit pa ang nararamdaman niya lalo dahil gustong gusto niyang makipag balikan dito.
At kahit hindi niya alam ang rason kung bakit ito ganito sa kanya ay handa siyang magmakaawa dito. Makinig lang ito sa kanya. Balikan lang siya nito. Kahit bigyan lang siya nito ng isang pagkakataon pa.
"Mahal pa din kita. At araw araw ko hinihiling na sana bumalik na lang tayo sa dati.. Hindi ako papayag makipag hiwalay ka ng tuluyan.." He said to her deeply while he was caressing her hair.
Hindi niya hahayaan na ma punta ito kay Theo dahil una itong naging sa kanya at hindi nito maagawa si Wala siyang paki alam kahit sa korte pa sila makarating. At kahit sabihin pa nito na mahal nito si Theo ay hindi pa din siya papayag. Kabaliwan man kung tutuusin.
Sabihin man nito na kontrabida siya ay wala siyang paki alam. Dahil maka sarili talaga siya pagdating sa pag ibig. At kung ayaw nito sa kanya puwes hindi din ito mapupunta sa iba, over his dead body. Gugustuhin pa niyang mamatay kaysa ang mawal ito ng tuluyan sa kanya. Ngunit talaga bang wala na itong nararamdaman sa kanya?
"A.. Ayaw mo na ba talaga?" Halos hindi lumabas sa kanyang bibig na tanong dito. Kaya ba talaga niyang itanong dito iyon? Ngunit na tatakot siya sa isasagot nito.
*****
Mabilis siyang tumakbo pa labas ng restaurant dahil hinahabol siya ni Heather at Lyon. Their hands are both stinking with crab meat. Binato kasi niya ang mga ito ng maliit na pusit sa mukha kaya ginagantihan siya. Kung bakit kasi hindi marunong mabiro ang mga ito.
"Sinabing ayoko na eh!" Sigaw niya.
"Aray!" Na isigaw niyang muli ng tumama ang ulo niya sa matigas na bagay. At pakiramdam niya ay sa bato tumama ang kanyang ulo sa labis na sakit.
"Awww.." Daing naman ng isa pang tinig sa kanya. Nanlaki naman ang mata niya ng makita kung sino iyon.
"Y.. You... A.. Anong ginagawa mo dito?!" Naka kunot noo niyang tanong kay Rey. Habang parehas pa din silang naka hawak sa kanilang mga noo.
She is actually being overacting dahil na aalarma siya sa pagkakalapit nila. Ito man ay titig na titig sa kanya. Gusto naman niya mag tago sa mga mata nito. Why the hell are they in the beach, anyway?
"Relax.. you fainted a while ago because of blood.. Pero... Ang tigas pala talaga ng ulo mo.." He said sarcastically with a small smile in his face.
"D.. Don't give me that! A.. Anong ginawa mo sakin?" Na bubulol niyang tanong dito habang tinakpan ng mag kabilang kamay ang katawan. Tinignan niya ito ng wari ay nakakapagduda ito.
"You are so, green minded as always. Ano akala mo sakin mapagsamantala?" Defensive na sabi nito sa kanya at tinusok pa ang kanyang noo na naka kunot.
"Bakit, hindi ba? E.. Eh, bakit tayo nandito instead of the clinic? Eh.. di' d...dinala m..mo nga ako dito k..kasi may binabalak k..ka.." Segunda naman niya dito at tila baliw ito dahil ngumiti pa itong lalo. He is enjoying her awkwardness.
And she felt his eyes change the way he looks at her. This time it was so passionate at gusto naman manlambot ng mga kalamnan niya. Why the hell is he looking her in that way? Damn, bakit ba napaka guwapo nito?
"A... Aalis na ako! Humanap ka ng ka usap mo! You maniac!" Na iinis niyang sabi dito at tumayo agad. She has to run away while she can because she had a bad feeling for what's coming.
"T.. That's a every un-appropriate term for your husband.." He said after he pulls her into his arms. Na pa subsob naman siya sa ma init at mabango na dibdib nito.
At halos naman malaglag ang dalawang eyeballs niya sa gulat dahil sa ginawa nito. Hindi niya akalain na nagkamali pala siya sa pag aangat ng kanyang mukha dahil bumungad sa kanya ang napaka guwapong ngiti nito
(Sh*t! Sh*t! na puso ka! Para guwapo lang! Nagkaka ganyan ka!) Pagmumura niya sa sarili. Mukhang na babaliw na siyang talaga. Gustuhin man niyang mag lihis ng tingin ay huli na dahil kapwa na sila naka tingin sa isa't isa. His eyes looks seductive as usual.
And there she goes again, found herself the same as she was before almost 10 years ago. In just one smile of him she was back in being a teenager, her heart skip its beat. She became nervous and excited as the same time. What's wrong with her heart?
"B.. Bitiwan m..mo a..ako..." Nagkakanda utal niyang utos dito na pa salamat siya ay sa walas lumabas din sa bibig niya.
"Rence... I want you to know na.. K.. Kung may binabalak man ako sa'yong masama.. I should've done it while you were sleeping.." Wika nito sa kanya habang hinahaplos ang kanyang mukha at ang isang kamay nito ay mahigpit na naka kapit sa kanyang bewang. Nanigas naman siyang bigla dahil sa tinuran nito.
"At kahit ngayon na gising ka pa kaya ko pa din gawin 'yun kung.. gugustuhin ko.." Dagdag pa nito sa kanya at na pa blink naman siya ng mata ng tatlong beses dahil sa gulat na naka ibabaw na ito sa kanya.
And this time he gave her a very sensual smile. Na pa kagat labi naman at na ikuyom niya ang mga kamay dahil sa inis dito. Who the heck did he think he is? This moron! Talagang hindi na ito magbabago! Napak hambog talaga nito!
"Over my dead body, moron!" Galit na galit niyang sigaw dito at binigyan ito ng malakas na head butt. And it looks like he doesn't see that coming kaya ginamit niya ang pagkakataon na iyon para makawala dito.
"Awwww..." Daing naman niya ng siya ay naka tayo. Na pa hawak pa siyang muli sa kanyang noo. Nakaka strike two na siya sa kanyang ulo. Huwag naman na sanang may pangatlo pa.
"H.. Hey, that hurts..." Daing nito habang naka tingal ito sa kanya.
"Hindi lang 'yan aabutin mo! Don't mess with me anymore!" Galit galit na bulyaw niya dito at inambaan pa ito. Minabuti na niyang nag martsa na palayo dito dahil baka sumpungin na naman ito ng pagiging abnormal nito at kung ano na naman ang ma isip gawin.
"W.. Wait, may sasabihin pa ako.. Saan ka pupunta?" Habol nito sa kanya at tila tatayo na sa kinauupuan.
"Hahanap ng gamot sa bukol!" Pa pilosopo niyang sagot dito at mabilis na tumakbo pa layo dito. Narinig naman niya ang malakas na pag tawa nito bago siya ay umalis.
And when she felt that she was far away and safe from him ay minabuti niyang sumandal muna sa puno na kanyang unang nakita dahil kanina pa gustong bumigay ng kanyang tuhod. Kinapa niya ang kanyang puso at naramdaman niya ang labis na tibok nito.
(Inhale, exhale. Inhale, exhale..) Pagpapa kalma niya sa kanyang sarili. What's wrong with her? What's wrong with her heart? Hindi siya dapat nagkaka ganoon dahil hindi ba naka move on na siya? It's been a decade! For Petes sake.
(You are the problem.. not him.. dahil 'yang puso mo ang problema.. At hayan ka na naman..) Her stupid mind said to her.
At bago pa kung ano ang ma isip niya ay pinag pa tuloy niya ang kanyang pag lalakad. Na pansin niyang pa lubog na pala ang araw at mag gagabi na. Ilang oras din pala siyang naka tulog nang hindi niya namamalayan. She can say that this was the first vacation she had for a long time. And it was great.
Nakapag relax siya ngayon plus the fact of having the weird kenkoy group of Lyon where she can be just herself. She had fun for the many adventures they've had. It could've been perfect, except for that stupid man. Na walang ibang ginagawa kung hindi pestihin siya. Ano ba ang gusto nito? Pumayag na nga siya sa gusto nito at sumama na siya dito.
(Tama na, nagiging tanga ka na naman.) She said to herself.
Napa kagat labi naman siya. Her mind was right. Nagiging tanga na naman siya kaya dapat tigilan na niya ang kakaisip dito at sa nangyari kanina dahil hindi naman sapat ang mga iyon para mabura ang lahat ng kasalanan nito. Kaya mabuti pang umayos na siya bago siya bumalik muli sa square one.
(Can you ask the pilot to pick me up as soon as he can?) She sent a text to Rihanna. Magpapasundo na siya. Marahil sapat na ang pananatili niya dito para sa deal nila at bago pa masayang ang kanyang paghihirap ay mabuti pang umalis na siya para matapos na ang lahat.
Why? Are you bored already? You supposed to be pick up at 8pm. That's the clearance we asked for approval. Mabilis na reply nito sa kanya. Mukhang nag aalala din ito sa kanya kaya kanina pa ito nag hihintay ng balita.
(No, it was fun here. I met a lot of weird people. But, I gotta get out here. May maaga akong meeting tomorrow.) She replied to her again.
Did you forget that I'm your secretary? Alam ko ang schedule mo bukas. You don't have to lie to me. I know what you meant, para saan pa at kaibigan mo ako. Don't worry, I'll call the aviation now. And will do the best I could. Keep it up for now! Balik nito sa kanya with a smiley emoji.
And she can't help but, gently smile dahil tila may humaplos sa kanyang damdamin. Ano kaya ang gagawin niya kung wala ito? Ngunit paano niya kaya ipapaliwanag ito kila Heather? Siguradong hindi papayag ang mga ito. Kung bakit kasi hindi pa niya iniwasan si Mavis kanina. Paano kung takasan niya na lang ang mga ito at hindi na mag paalam?Na pa kamot naman siya sa ulo ng madiin dahil sa kabaliwan.
"Anong problema? Na baliw ka na ba ng tuluyan sa pagkakahimatay mo?" Bungad sa kanya ni Heather sa harap ng reception habang naka kunot ito ng noo.
"Idiot, hindi pa ako baliw.." She rolled her eyes. Na gulat naman siya ng akbayan siya nito.
"My friend, o..okay ka lang ba?" She asked at her while looking so worried. Sa tono nito ay tila kanina pa siya hinihintay nito.
"A.. Are you drunk?" Naka kunot noo naman niyang tanong dito kaysa sagutin ito dahil amoy alak ito.
"Of course not! Tipsy lang siguro.. Iba 'to.. At isa pa... ka unti pa lang ang na iinom nami--
"Yep she's right. Ka unti pa lang na iinom namin.. But! H.. Hey, Heather ang daya mo sinosolo mo si Isabelle.. C'mon, Isabelle.. Sa akin ka sumama.. Iwanan natin ang weirdo na 'yan.." Lyon said while hugging her at the back out the blue. Tinampal naman ito ni Heather sa noo.
"Ikaw din?" Bulalas niya kay Lyon ng ma amoy ang alak mula dito.
"You idiots.. Get off, with my Isabelle. We're gonna party tonight. At kami lang.." Mavis said at hinili pa ang kamay niya pa layo sa mga ito. Inakay siya nito pa pasok sa hotel.
Nang hindi niya naman alam kung bakit bigla na lang ito na tapilok at ka muntik ng ma dapa. Mabuti na lamang at na sapo niya ito kung hindi sumubsob na ang mukha nito sa marble.
"Diyos ko. Pati ba naman ikaw?" Na iiling niyang sabi at nginitian lang naman siya nito.
"Relax, we are just having some fun. C'mon, let's go to the bar. Let's have some drink at no worries they are serving food din kaya kumain na sin tayo. Kanina pa ako na gugutom.." Yaya pa sa kanya ni Mavis at wala na siyang na gawa ng hilahin siya nito.
Na gulat naman siya nang matagpuan ang lahat ng kaibigan ni Rey at mga girlfriends ng mga kaibigan nito na lahat ay nasa bar. Napaka raming tao at lahat ay nagkakasayahan. Na pa kunot naman siya ng noo.
Dahil bahagyang masakit ang ulo niya kaya gusto sana niya ng tahimik na lugar. Siguro ay mas maganda kung babalik na lang siya sa kanyang kuwarto at doon na lang maghi- hintay sa pagdating ng chopper.
"Are you okay?" Bungad naman ni Escarlet sa kanya. Tumango naman siya dito imbis na sumagot.
"C'mon, doon tayo kila Kuya at Ate.." Yaya sa kanya nito. Mukha mabibigo talaga siyang tumakas sa mga ito.
"Oh, Isabelle.. Nandito ka na pala.. Okay ka na ba?" Ten asked her while smiling habang pinagbabalat ng hipon ang katabi na si Heather. Damn, she's pampered. Kailan pa ito na una sa restaurant? Tumango naman siya dito at na upo sa tabi ng nobya nito.
"That's good to hear. But, where is Ryuuki? Bakit hindi mo kasama?" Tanong nito sa kanya at hindi naman siya naka sagot agad..
"Ahm.. He said he want to take a walk kaya iniwanan ko na siya doon. One seafood lasagna.. and white wine please.." Tila natural niyang sagot dito.
"Liar, nag away kayo no'?" Singit naman ni Lee sa kanila.
"Don't mind my business. Just be worried to yourself, baka mag selos ang kasama mo for paying attention to us.." Matalim niyang balik dito at nag tawanan naman ang mga lalaking kaibigan nito.
"Nice.." Puri sa kanya ni Heather habang naka ngiti.
"Pa nice, nice ka pa diyan. Isa ka pa, you should worry about yourself muna bago ibang tao iniisip mo. Amoy alak ka na hindi ka pa naghahapunan. You are so, unbelievable seriously.." Sermon naman ni Ten dito at inabutan na ito ng kutsara at tinidor.
"D.. Did you order this?" Xerces asked Mavis. Nasa harap niya ang mga ito. Tumango naman si Mavis dito.
"Mav, naman. Are you out if your mind? This is squid, you know you are allergic with that.." Sermon nito sa kaibigan. At doon lang yata na realize ni Mavis ang sinasabi nito.
"Give me that. Ako na lang ang kakain niyan. Jesus, stop drinking. Kagabi ka pa.." Sermon muli nito at inabot dito ang vegetable pot with roasted chicken on the side nito dito. Pinalo pa nito ang kamay ni Mavis ng tangkain nitong kunin ang scotch sa harap nito.
"Hindi ako lasing. Ang kulit mo naman.. But.. Hey! It's full of greens.." Reklamo nito sa kaibigan at isa isang tinatanggal nito ang repolyo mula sa pot.
"Hay naku.. I will do it for you.. Pa salamat ka talaga at you have a very good friend. Na nagtitiyaga sa'yo. At bonus na lamang na guwapo pa ako.." He said charmingly to her at halatang hindi nito matiis ang kaibigan. Na tawa naman ang mga lalaking kaibigan nito dito.
"Guwapo my ass. Saang banda, good friend? I'm a bit tipsy pero hindi pa naman blur ang paningin ko.. Malinaw pa.." Segunda ni Mavis dito na pinatulan ang kayabangan ng kaibigan. And she saw bitterness in Xerces' eyes when she said the words 'good friend'. What's that for?
Now, that she's looking everyone from where she's sitting. She kinda feel envious of everyone. They are all sweet to each other, with their dates. But, she can say she is more jealous to her friends. All of them had the man they like sitting next to them treating them like a princess.
And you can feel the warmth coming from the sincerity of the guys kahit pa napaka pilya at abusado ng mga ito ay hindi man lang nagrereklamo ang mga lalaki. Is this really what love should be?
Does she even have to ask that question? Kahit alam naman niya ang sagot doon? Perhaps, love is a very mysterious fate that every person has. It's either sweet, bitter or even complicated. Na pa ngiti naman siya ng malumanay dahil instead of thinking something dark, it might be better if she will just enjoy the refreshing moment they are having from a far.
"Stop spacing out, Rence.. at mag focus ka sa pagkain.. And.. What's with that sad smile?" Saway naman sa kanya ng kararating na si Rey at umupo ito sa bakanteng upuaan sa tabi niya. Na gulat naman siya sa pag sulpot nito. Napaka hilig talaga nito manira ng mood.
"What's wrong?" Nichollo asked him dahil hawak nito ang noo nito.
"Gamot sa bukol mayro'n ka?" Seryosong wika nito dito saka siya tinignan. At nag patay malisya naman siya dito at minabuti na lang kumain. Masyado ng naging mahaba ang araw niya para patulan pa ito.
"Fine, I am not forgetting the fact that your taste in men is very different from normal. Here, eat it all.." May laman na sabi ni Xerces dito at inabot ang pot na tinanggalan ng repolyo.
"Ooops.. good friend.. You know I win the bet kaya magpakabait ka.." Naka ngiting sabi nito dito na tila nang aasar. Oh, that's right nakalimutan na niya ang naging contest kanina.
"Really?" Hindi niya makapaniwalang tanong muli.
"Yeah, really. And Shine, just to tell you in advance that I want you for three days. At dahil na talo kayo, wala kang karapatan kumontra.." Lyon nods at her while declaring what she wants from him to everyone. Na samid naman si Shine habang nag hiyawan naman ang mga kaibigan nito.
(She's strong.) She said to herself admiring her couarge.
"Naks, parang hindi naman 'yan parusa Pare.." Biro ni Reidd dito habang naka ngisi.
"D.. Do you think I don't have a job? I can't do that.." Namumulang tanggi nito dito.
"Sorry, but hindi ka makakatakas. Kung ayaw mong kidnappin kita.." She smiles gently while caressing his hair. Hindi ito nagpa tinag dito.
"How about you Rence? May na isip ka na ba? I'm willing to fulfill kahit ano pa 'yan.." Baling naman sa kanya ni Rey with a very sweet smile in his lips.
"Shut up. Bago ko dagdagan 'yang bukol mo.." She hissed at him while rolling her eyes. Tumawa lang naman ito. Bakit ba aliw na aliw ito kapag na iinis siya? Minabuti na lang niya kunin ang brandy sa harap niya at sinalinan niya ang rock glass niya saka ininom ang lahat ng laman n'on.
"Huwag mong subukan ang pasensiya ko.." Matalim na asik ni Shine dito.
"I like that expression. Should I tease you more?" Pilya nitong sabi dito at tumayo ito sa kina uupuan nito.
"What the hell?" Nalilito naman itong tinitigan ni Shine habang nagma martsa ito pa tungo sa platform ng bar kung saan may mga music instrument. Wala ngayon ang mga musicians dahil Ten would like it to be a private dinner for them.
"Oh, sh*t.." Iyon na lamang ang na ibulalas ni Shine ng pumuwesto ito sa gitna kung na saan ang mic. Lahat naman sila ay hindi alam kung ano ang magiging reaksyon nila. Mukhang naparami na nga ito ng na inom dahil hindi nito ma kontrol pa ang kakulitan nito.
"Deads na deads talaga ako. Sa mga pa kembot kembot mo. Kapag ikaw ay ngumingiti ako'y medyo na kikiliti..." Kanta nito kay Shine habang may mga hand gestures pa na halatang feel na feel ang kanta. Itinuro pa nito ang pisngi nito na tila tinutukoy ang dimples ni Shine.
Halos maging kamatis naman ang mukha ni Shine sa labis na pula. Mukhang anytime ay mag wa- walk out na ito. Nag sigawan naman ang lahat ng kaibigan nito hindi dahil sa may boses ito kung hindi sa kalokohan nito. And of all the songs, iyon pa ang na pili nito. Isa talaga itong baliw.
"H.. Hey, hindi ka pa tapos kumain!" Tawag naman ni Xerces kay Mavis. Tinungga pa nito ang bote ng alak bago tuluyan umakyat sa stage at sa gitara pumuwesto. And it became more livelier.
"Matagal na akong walang practice.." Cameron says at pumuwesto sa drums. Na gulat naman ang katabi nitong si Damon.
"Are you drunk too?" Kunot noo nitong saway sa kaibigan ngunit hindi ito nagpa awat. And wow, the both of them are good. Para na tuloy silang nasa live band.
"Kailangan ko ang iyong labi. Kailangan ko ang iyong pisngi. Kailan kaya kita ma i uuwi.." Pilyang pagpaptuloy nito sa kanta at dahan dahan na bumaba ng stage.
"Mamaya! Mamaya!" Sigaw naman ng mga kaibigan nito na inaalaska na din ito. Na pa yuko naman ito. Siya naman ay hindi ma pigilan ang ma pa ngiti dahil she found herself enjoying the song as well.
"That's the first time I saw that smile again. And it looks like you are really enjoying this outing.. All this day it was written in your face na pilitan ka lang pumunta. I'm sorry kung pinilit man kita.. I just want us to catch up a little, that's all.." Rey says to her while looking into her eyes.
The way he looks at her was the same he was 10 years ago. Noong mahal pa siya nito. Hindi naman niya alam ang isasagot dito. What's that supposed to mean? Why is he saying that?
"Gusto ko din kumanta.." Si Heather naman ay naki gulo na din. Nag pa salamat naman siya sa pag singit nito. Kinuha nito ang bote ng alak nito at kinuha ang isa pang mic para maki kanta. She became the back up singer. At wala ng nagawa ang nobyo nito kung hindi ang umiling.
"Sama ako.." She said to her at pumuwesto sa piano.
"Marunong ka niya'n?" Cameron asked at her. She just nods.
It's been a while since she played it. May be, more than a decade? Yet, it seems marunong pa naman siya. Hindi niya alam kung ano ang na kain niya marahil ay lasing na nga rin siyang ma ituturing dahil kung ano ano na lamang ang na iisip niya.
"Pahipo naman.. Pa hawak naman.. Di na kita.. Ma tiyansingan..." Kanta pa ni Lyon at this time lumapit na ito sa harapan ni Shine. Nag sigawan naman sila Nichollo.
"G.. Get off me!" Shine hissed at her ng hawakan ito ni Lyon sa dibdib nito.
"Ha- ha- ha! This party is really the most memorable one! Shine! Say cheers!" Humahagalpak na tawa ni Xerces dito at kinuhanan pa ito ng litrato sa ganoong posisyon.
"Papatayin talaga kita.."Galit na galit na sabi nito.
"Sige na! Mamaya! Mamaya!" Sigaw naman muli ni Lee at Reidd. Ang lahat ay halatang nag e- enjoy kahit na sa totoo'y pinagkaka isahan ng mga ito si Shine.
"Kailangan ko ang iyong labi. Kailangan ko ang iyong pisngi. Kailan kita ma iuuwi Shine?" Pagtatapos nito sa kanta na ikina hiyaw naman lahat ng nandoon at nag palakpakan. At si Heather naman ay pumito pa ng malakas.
"Mamaya daw, Lyon!" Sigaw ni Vash.
"O kahit bukas daw!" Segunda naman ng pilyo na si Ten.
"Huwag kang mag alala kung ayaw niya ako na lang ang i- uwi m--- Aray!" Hindi naman na tapos ni Lee ang sasabihin dahil tinapakan ni Shine ang paa nito ng malakas.
"Tumahimik kayo!" Pulang pulang bulyaw nito sa kanila. Lalo naman na tawa ang mga kasama nito.
"Ayos ba?" Lyon teased at Shine. Na pa pikit naman ito sa inis.
"Tumahimik kayong lahat! Ulitin mo pa 'to and I swear to everyone here. Itatapon na kita sa dagat.." Pagbabanta nito dito.
"Sige ka. Malay mo marami pa lang gustong pumu--
"Shut up and eat.." Sabi nito matapos subuan ng strawberry ang bibig nito para tumahimik. Ngumiti lang naman ito ng matamis sa lalaki at na mula muli ito.
"You are blushing.." Puna pa dito ni Lyon at na pa mura naman muli ito.
"Bakit kaya na ngangamba? Sa tuwing ika'y nakikita... Sana naman magpa kilala.." This time it was Mavis who was singing. Naka kunot noo naman silang sinabayan ito.
"Ooops, mukhang may encore pa Xerces.." Turo ni Nichollo kay Mavis. Na pa lingon naman ang kaibigan nito dito. Ang akala niya ay tapos na hindi pa pala.
"Lasing na 'yan.." Sabi naman nito sa kaibigan na pa iling pa ito.
"Ilang ulit ng nagka bangga.. Aklat kong dala'y pinulot mo pa.. Di' ka pa rin nag pa kilala.. Bawat araw sinusundan..." She can feel Mavis' emotion in the song.
It was really bitter and she sounds as if she was hurting. Nang ma pa dako naman siya sa gawi ni Xerces kung saan ito tila naka tingin ay she something in his eyes. Is it also bitterness. What's going on with these two?
"Di' ka naman tumitingin.. Anong aking.. Dapat gawin..." Kanta pa nito. She was singing like she wanted to express what she really feels.
At kung kanina ay masigla ang lahat sa kanta ni Lyon. This time, her song changes the mood of all the people there. So, Heather, Cameron and her decided to stop playing and just let Mavis sings. They seat in the side of the vacant table near the platform.
"Dito'y mayro'n sa puso ko.. Munting puwang laan sa'yo. Maaari na bang magpa kilala.. Bawat araw sinusundan.. Di' ka naman tumitingin.. Anong aking.. Dapat gawin..." She sings as if the lyrics was coming from her heart.
Ang lahat ay tila naging sentimental sa kinakanta nito. She has a very cold vice kaya lalo pa ito naging sorrowful. Maging ang mga lalaki ay tahimik lamang nakikinig dito. Tila may mga iniisip ang mga ito na malalalim. Mukhang may kanya kanyang pinagda daanan din ang mga ito.
"Kailan... Kailan mo ba ma papansin ang aking lihim.." Tila naman na dudurog ang kanyang puso sa kanta na 'yon.
"What's wrong with her?" Lee asked Xerces ngunit hindi naman ito sumagot.
"Kahit ano'ng gawing lambing.. Di' mo pinapansin.." Why does she feel very affected? Dahil ba one sided ang pag ibig nito kay Xerces or dahil naging one sided lang din pala ang naging pag ibig niya noon kay Rey?
"Excuse me.." She said to Cameron at lumabas na ng bar. She have to take some air dahil parang sasabog na ang puso niya. Minabuti niyang umupo sa upuan na nasa veranda. She wanted to be alone for now.
"Did someone told you that loneliness is a dangerous addiction? Once you feel the peace, you don't want to deal with people anymore.." Na gulat naman siya sa boses na kanyang narinig kaya tumama ang paa niya sa lamesa dahil na pa tayo siya.
"Are you okay?" George asked her while sitting in the next table. Mukhang kanina pa ito nandoon. This stupid moron what the hell did he meant by that? Ano akala nito sa kanya masokista?
"Jesus. Aatakihin ako sa'yo.." Na gulat na bulalas niya dito habang hawak ang dibdib.
"I think you are.. Dahil you're weird again.." Supladong sabi naman nito sa kanya. Tinignan naman niya ito ng masama.
"You are the weirdest here.. Lahat kami ay nasa loob samantalang ikaw.. Nandito ka nag iisa.. And by the way, you are also the meanest." Segunda niya agad dito.
"No, I'm not weird. Dahil kung weird ang pag uusapan.. The candidates will be Damon, Alexander and Ryuuki.. And I am not the meanest too.. It's just that I am the most honest person here.." Antipatikong balik nito sa kanya na punong puno ng kompiyansa.
"You are so irritating.. I can't imagine you with someone.." Na iinis niyang wika dito at pagkatapos ay umiling. Minabuti na lamang niyang inumin ang dalang bote ng alak. Bigla naman itong hindi naka kibo.
"Seriously? You have someone?!" Exaggerated niyang tanong dito. Seryoso ba talaga ito?
"Buti na tatagalan ka niya.. May be, she's the one who is weird for liking you.." Hindi niya makapaniwalang sabi dito. Na tahimik naman itong muli. She hits the bullseye. Kaya naman pala kung makapag sabi ito ng weird ay tila hindi biro.
"Mind your own business, heiress.." He hissed at her. Na tawa kang naman siya ng mahina. Bigla naman itong tumahimik na tila may iniisip na malalim. Hindi niya alam kung bakit napaka lungkot pala ng mga mata nito.
"You know what? Just a little advice.. Y.. You can't run away forever.." Umpisa nito sa kanya. Ano naman kaya ang sinasabi nito?
"It's either you face it now or you'll continue to face it tomorrow.." George said to her at tumayo na ito sa kina uupuan. Ngumiti muna ito bago tuluyang umalis. What the hell was that?
"Can I join you?" Rey asked from her back habang siya ay kasalukuyang nag iisip. Dahan dahan itong na upo sa bakanting upuan sa tabi niya.
"What do you want?" She asked him directly. Narinig naman niya itong nag buntong hininga.
"Y.. You know what's the two hardest moment that I've been through all these years? It was when you treat me like I am a stranger and when you leave by my side.." Pagak na kuwento nito sa kanya. Why is he saying that to her? Ano ba ang gusto nitong pa labasin?
"Ironic, right? And I don't wanna go back in that state again.. So, stop running from me and hear me out..." Dagdag pa nito sa kanya at hinila muli siya upang ma upo.
"It's been almost t..ten years.. Why don't we just all stop looking back and move on?" Malumanay niyang sabi dito. Kino- kontrol niya ang expression niya dahil hindi niya gustong makita nito na siya ay na aapektuhan pa.
"Because, what happened 10 years ago was all that I've had.." He said to her while looking in her eyes. What is that? Is it sadness in his eyes?
"And I know what we had was real. It was all real. Alam mo din 'yan dahil naramdaman mo din 'yon.. Mahal mo ako at mahal din kita.." Para namang dinurog ang puso niya sa sinabi nito. Bakit ba kailangan pa nito ipaalala sa kanya ang lahat at ulit ulitin iyon?
"Kaya hindi ko hahayaan na matapos ito sa ganoon lang.. Let me explain.. What you saw--
"What? That it was not real and she was just the one who kissed you. Is that what you are trying to say?" Sa wakas ay naka sagot na din siya dito. Ito naman ang hindi naka kibo.
Bahagyang na nginginig ang kanyang katawan dahil malapit na siyang mag mental breakdown dahil sa labis na bigat ng loob na kanyang nararamdaman. She was not expecting this situation.
At ang laki niyang tanga ng akalain niyang kaya na pala niyang harapin ito dahil nagkamali siya. She was still not ready for this. Not in a million years. Gusto na niyang umalis at tumakbo pa layo dito. She doesn't want to bring that traumatic past she had dahil napaka sakit no'n para sa kanya.
"Fine, let's say it was not true. N.. Na wala nga kayong relasyon dalawa.. Will it change something? Will it affects the present?" Dagdag pa niya dito.
(What if nga kung wala talaga. Ano'ng gagawin mo?) She asked to herslelf. And she can't find the answer to that question.
"H.. Hindi, di' ba? We will still be like this.. Kaya utang ng loob. Tigilan mo na ito. Para sa ikakatahimik nating lahat.." Bahagya ng may poot ang boses niya. Sana naman ay tumigil na ito. Paki usap niya sa sarili.
"Yes, it will really had a big difference.. Because.. If you did not run away ten years ago. We should never been like this. If you just allow me to explain everything, we should never been like this.." May himig na pait naman na balik nito sa kanya. At tila kay tagal na nito iyong gustong sabihin.
"And now, it is my fault na may hinalikan kang ibang babae noon.." Napaka lamig niyang balik dito. Pinipilit niyang hindi lumuha dahil na ngako siya noon na hindi na siya iiyak dahil dito.
"T.. That's not what I meant--
"As I've said.. Walang magbabago kahit nakapag paliwanag ka noon. Dahil sooner or later maghi- hiwalay din tayo. Na pa aga lang.." She said sarcastically.
"What did I do to you? Bakit ba ganyan na lang ang galit mo sa akin? Ano ba talaga ang totoong nararamdaman mo? Is there something na hindi ko--"
"I'm usually like this. At alam mo 'yan.." Matigas niyang sabi dito.
"Rence, please.. Don't give me that.. Can you just open your heart to me, kahit ngayon lang.." Paki usap nito ng bigla siyang tumayo.
"I've already open my heart to you ten years ago.. But, why don't you asked yourself kung ganoon ka din.." She said to him. Na bigla naman ito sa sinabi niya. Hindi na talaga niya kayang mag timpi pa. Kung ito talaga ang gusto nito pagbibigyan niya ito.
"Have you ever open your heart to me, even once noong tayo pa? Have you ever told me about your family? Your childhood? What you really wanted to be? What are you thinking? Have you?" Magkaka sunod na mapapait niyang tanong dito at hindi naman muli ito nakapag salita.
Ang lahat ng sinabi niya ay totoo. Ano nga bang alam niya dito? Hindi ba, wala naman. At hindi siya nito binigyan ng karapatan noon na malaman ang mga bagay na iyon dahil ayaw nitong sabihin ang damdamin nito.
"Yes, we are together. But, that's all.. because we always have that wall between us.. You have that wall between us.. And you are not allowing me to walk through it.. What do I know about you?" Tanong niya muli dito.
They laughed together, they kissed, they make love and sleep in one bed. But, somewhere in her heart alam niya na hindi pa nito tuluyang binubuksan ang puso nito sa kanya. Ngunit tinanggap niya iyon because she knows that she was the one who was crazy on him.
Na realize lang niya ang lahat ng iyon when she was having her treatment with Theo's Ate. Kaya nga mas naging napaka sakit at mahirap ang lahat ng nangyari dahil doon. Loving him with all her heart yet, he was still not ready.
"The only fact I know about you was you are Rey Ryuuki Woodman, the second son of the owner of Woodman Telecom.." She can't help but, said in the most bitter way she can.
"Now, tell me.. Kung bakit tayo nagka ganito. Kung sino ang may kasalanan kung bakit tayo nagka ganito.. At gusto ko malaman mo na.. w..wala... wala akong naging pagku- kulang.. Ibinigay ko ang lahat sa'yo.. Lahat lahat. I've done my part kaya huwag mo akong sabihin ng ganyan.." Sa wakas ay na sabi din niya ang lahat ng mga bagay na 'yon dito.
"I.. I'm sorry.." Iyon na lamang ang na sabi nito.
"If everything can be fixed by sorry.. We will not have been like this..." She said with a bitter smile.
"I'm here also because of this.. Hindi ko sinabi na pirmahan mo ngayon din. But, consider it.." Sabi niya matapos i abot ang divorce paper dito.
"I don't know what you are up to. Kaya kung ako sa'yo, tigilan mo na 'yan. Dahil just so, you know.. Pinatay mo na ako noon. And I will not let you kill me twice.." Babala pa niya dito bago tuluyang umalis. Hindi na niya muli pa itong tinignan dahil baka masabi niya ang lahat dito at mag mukha siyang kaawa awa sa harp nito.
"A.. Are you okay?" Mavis asked her ng makita siya nito muli sa bar. Almost everyone was still there. Mukhang nagkakasiyahan pa din ang mga ito.
"Y.. Yeah.." Halos hindi na lumabas sa kanyang bibig na sagot dito. Bahagya siyang nawalan ng balanse ngunit mabuti na lamang at na sapo siya nito at inakay. Nagsisimula na siyang mahirapan huminga. She's starting to have anxiety attack.
"C'mon, doon tayo. Your complexion does not seems good." Nag aalala nitong sabi sa kanya.
"I.. I will be fine. After I drink my medicine.." Sabi niya dito nang sila ay maka upo. At hinanap sa kanyang bag ang pills niya. Na guguluhan naman siyang pinagmasdan nito.
Hindi pa din niya ma itago ang panginginig niya dahil kanina pa nagsisikip ang kanyang dibdib at hindi na siya maka hinga ng maayos. Inaatake na siya ng anxiety niya pakiramdam niya ay mababaliw na siya.
All the painful memories from the past is slowly taking her over. When Rey kissed another girl. When she was driving in the rain. When she woke up in the hospital and when.. when her Nana told her that Riley is gone.
The agony, the pain and hatred she can feel it all. Bumabalik na naman. Why the hell did they have to talk? She wanted to go back to her room now. Gusto niya mapag isa. Malapit ng sumabog ang utak niya sa napakaraming alaala. Na saan na ba ang gamot niya? Natataranta naman niyang tinaktak ang kanyang bag.
"You are acting weird. Gusto mo tawagin ko si Nich--
"I've found it! Sh*t." Na ibulalas niya ng makita sa wakas ang kanyang gamot. Pagkatapos ay mabilis niya iyon kinuha at saka iyon ininom with cognac. Pumikit siya ng mariin at pinakalma ang sarili ng unti unti.
"Hindi ka ba ma o- over dose niya'n? Para saan ba 'yan?" Heather asked her at na pa dilat siya. She was sitting next to Mavis.
"This is the only thing that keeps me alive.." May poot niyang sagot dito. At bumilog pa siya sa daliri na para siyang si Sisa at gesture ito para sa baliw bago pa maka halata ang mga ito na may mali sa kanya.
"Sige ka, baka magka totoo.." Biro naman ni Lyon sa kanya.
"What? Are you surprise to see us here?" Naka ngiting tanong ni Heather dahil nakita nito na bahagya siyang na bigla ng makita ang mga ito.
"Of course, hindi namin yata kayang pabayaan ang munti naming prinsesa na uminom ng mag isa.. Siyempre dadamayan ka namin.." Lyon said and hugs her.
"Dadamayan? Or kayo itong mga may mga problema?" Balik na biro niya sa mga ito. Mabuti na lamang at unti unti ng ume- epekto ang gamot. Hindi naman kumibo ang mga ito sa sinabi niya.
"Let's just drink into our hearts content! Cheers!" Pag iiba ni Mavis ng usapan. At nag simula na nga silang uminom. Na hinaluan ng kakulitan at kalokohan ni Heather at Lyon sila namin ni Mavis ang taga tawa ng mga ito.
"But, seriously Isabelle. Akala ko talaga Mare, noong una napaka maldita at suplada mo--
"Maldita naman talaga siya.. Kailan pa kayo naging mag kumare?" Putol naman ni Lyon dito.
"Don't ruin the mood." Sita niya sa mga ito.
"Ako naman.. Kinilabutan talaga ako sa'yo noong una kitang makita sa beach.. You really look like the woman in the ring.." Pag aamin niya kay Mavis na ikina tawa ng lahat ng mga ito.
"Well, I'm like that since childhood. Pero that doesn't mean na marunong akong mag magic at mag lagay ng sumpa sa tao.. It's just.. That's what I'm really comfortable of.. And by wearing this clothes doesn't meant that it will change anything, anyway.." Paliwanag naman nito na himig na pait. Is she pertaining to Xerces?
"And that's very bitter like this cognac.. Let's cheers to that.." Lyon commented at iniba nito ang usapan. Na pa buntong hininga naman silang apat.
"Are you sure you try hard enough?" May laman niyang tanong dito. And she rolled her eyes. Damn, heart problems.
"Have you?" Balik naman nito sa kanya. Bahagya siyang na bigla sa pagbabalik niyo sa tanong.
"Yes, and I don't have any regrets. I gave him the closure that he wanted.. So, I believe everything would be okay.." She answered honestly to her. Na pansin naman niya na mukhang na gulat din ang mga ito dahil hindi nila inaasahan na sasagutin niya iyon.
"Closure?" That's Heather.
"Yeah, and c'mon we were still young at that time.. Kung hindi kami nag hiwalay noon.. eventually, doon din iyon pupunta. We can say na pa aga lang ng ka unti.." She added pagkatapos ay ininom ang laman ng kanyang baso.
"Eh bakit parang hindi closure. Parang namatayan ang itsura mo.." Usisa muli ng tsismosa na si Heather sa kanya.
"As in wala na talaga? As in game over?" Tanong pa ni Lyon.
"Yup, case closed.." Pagtatapos naman niya ng usapan.
(Wala na nga ba?) Her stupid mind asked her again. And she did not entertain it anymore.
"Not everyone can have the exact thing we called 'true love' in the way they wanted.. Coz' we're not living in fairy tale.. The law of the world is not as easy as it seems.. Kaya nga kadalasan we get infatuated to the person we are very least expecting.." She said to them. Tinitigan naman siya ng mga ito na tila nakiki simpatya sa kanya. And she thinks she has the rights to say those words coming from her experience.
"But, who knows why relationship always doesn't work?" And she sounds really sarcastic. Bakit nga kaya?
"I think when the time comes, that you found the one.. As in the one.. Of course, you wanted that person.. to be with you. And I can say that's where possession ruined everything. Bakit?" And this time it was Mavis who was talking. Why is she as bitter as she is?
"Dahil gusto mo sa'yo lang siya kaya nagse- selos ka kapag may kasama siyang iba. You became very selfish all of the sudden.. Nag aaway kayo because you are being too sensitive over him.. That's where things started to be very complicated.." Dagdag pa na paliwanag nito. She was just hanging some thoughts a while ago bakit ba sineryoso nito?
"And don't you all think.. possession really makes you lose the one you love?" And now she explains it. She somehow have a point. Is it really because they want possession? What if they didn't want to possess it? Will the one they love stay?
"I'd rather have it even I might lose it tomorrow.." Honest na opinyon naman ni Lyon. Bakit ba pati ito nakikisali?
"I mean, how can you know it will not work out when you don't even try it? And isn't it if you don't possess it, you will really lose it?" Opinyon naman nito na may kasamang tanong.
"Sorry, shortie. I'll agree with Mavis this time.. I know love makes the world living.. And.. It's either you lose or you win it. But, the big picture here is.. There's life, death, and friendship which we can consider more scarier love.." Heather says agreeing with Mavis. That's a bit deep.
"Kaya para sakin, even if he's with someone else.. It would be fine as long as he is happy then I'm happy too.." Dagdag pa nito. Okay na sana ang opinyon nito. Hindi lang naging maganda ang pagka martyr na opinyon nito noong huli.
"To make it more simplier.. Ang hindi ukol.. Hinding hindi bubukol. That's it.." Na iinis niyang sabi sa mga ito. Bakit ba nakikipag senti ang mga ito? Samantalang siya yata ang may mas malaking pinagdadaanan ngayon. Na pa iling naman si Heather sa kanya at si Lyon ay na tawa na lang.
"You are so, bitter. You acted as if you don't have a boyfriend.." Sita ni Heather sa kanya.
"Are you still lonely?" Mavis asked her at hindi na siya nakapag salita pa. Pakiramdam niya ang mga salita na iyon ay tila malamig na tubig na sumampal sa kanya.
"Oh, no.. D.. Don't answer it.. Because, it will be really absurd if you'll be saying yes. Imagine being in a relationship and you are still lonely.. That's the worst feeling, friend.." Bawi naman agad nito sa tanong nito sa kanya.
(Are you still lonely? Am I still lonely?) She asked herself again. At bakit maging siya ay hindi niya ma sagot ang sarili?
"Here I thought you lack confidence. But, it seems you are already confident to yourself whatever you are, Sadako.." Sabi niya dito ng siya ay maka bawi. She would like to change the topic.
"Hey, don't call her that kahit totoo.." Saway ni Lyon sa kanya na ikina tawa ulit nila.
"I can say.. It's really good to have friends once in a while... Kung 'yon nga ba ang tawag sa inyo.." Bahagya na siyang naka inom kaya nagiging sentimental na din siya at dahil iyon sa napaparami na sila. Kung tutuusin ay malakas siyang uminom. But, it seems hindi lang siya ang malakas uminom dahil pati din ang mga ito.
"Oh, how sweet. May ganyang side ka din pala.." Alaska ni Heather sa kanya.
"Hey, y.. you are all drunk 'no?" Lyon asked them ngunit bahagya ng bulol ito.
"Huwag mo nga kaming igaya sa'yo.." Sita ni Heather dito at mukhang pati ito ay lasing na din.
"Na saan na kaya ang kupal na Shine na 'yon? Baka nang babae na naman 'yon ah.." Lyon said while finding her man in the restaurant. And she can say Lyon is finally drunk. Mukhang naghahanap na ito ng makaka away.
"Ha! Subukan lang talaga ni Ten. I'm gonna break all of his bones in his body.." Ma panganib na sabi ni Heather. Pati ba naman ito?
"Kasi naman eh! Ako na lang kasi... Hay! Na saan na ba ang walang kuwenta kong kaibigan na 'yon?" Mukhang pati si Sadako ay lasing na.
"Shhhh! Huwag kayong ma ingay. Mahahalata nila na lasing tayo.." Sita niya sa mga ito.
"Oo nga! Shhhh!" Sabi din ni Lyon at tinakpan ng mga ito ang bibig ng bawat isa pagkatapos ay humagikgik ng malakas. Did she just say that? Crap, mukhang lasing na din siya. Na pa ngisi naman siya. Who cares? The more the merrier.
"Ha- ha- ha. Let's drink, until sunrise baby!" That's Heather. At nag cheers naman sila habang tumatawa.
"Hey look, the weird group is already drunk. Things might get crazy kaya mabuti pa ihatid niyo na sila.." George said mula sa likuran.
"Shino ang lasing? Hindi pa ako lashing!" The drunk Nichollo hissed at him.
"We know you are weird, Pare. Pero hindi ikaw ang tinutukoy niya.. Umuwi ka na nga sa kuwarto mo.." Tulak ni Reidd sa naka yakap na si Nichollo.
"Don't call them weird. They are just different, okay?" Pagtatanggol ni Xerces sa kaibigan.
"Yeah, he is right. They are a bit beyond normal. At isa pa, if weird sila ibig sabihin weird din ang fiancé mo dahil kinarate ka niya.." That's Ten defending Heather. Na tawa naman ang lahat sa sinabi nito tungkol sa fiancé ni George.
"Ha- ha- ha! Tama ka diyan, Ten. Baka nga pinaka weird pa siya sa kanila..." Dagdag pa ni Lee dito.
"Shut up! Huwag niyo na nga siyang ipaalala!" Pikon naman na saway nito.
"Ikaw naman. Pinagta- tanggol mo na naman si Mavis.." Reidd hissed at Xerces.
"Hindi kaya.." Tanggi nito at pumunta na sa lamesa nila.
"Hell, yes.." Si Lee naman ang sumegunda dito.
"Shine, how about your cute lover? Aren't you worried about her?" Cameron asked at Shine na naka dukdok sa lamesa. Mukhang lasing na ito.
"Hmmm! Cute lover my ass! Hoy! Hindi niyo siya kilala. Ibang klase ang pag iisip niyan. She's a very crazy woman. Baka mahawa pa ako.." Sagot nito na ikina tawa ng lahat.
"You are drunk.." Na tatawa na sabi ni Cameron dito.
"Ikaw din. Kaya tama na 'yan." Sita naman ni Damon dito at kinuha ang baso dito.
"I can't really imagine him womanizing again.." Heather said habang hindi pa din nakaka move on sa topic nila kanina.
"Nagiging praning ka na naman, James.. C'mon, drunk head umaga na. Ihahatid na kita sa kuwarto.." That's Ten. Ready to rescue her. Na gulat naman sila ng sumulpot ito.
"Kaninong kuwarto?" Tanong naman agad ni Heather dito habang inaalalayan itong tumayo.
"Siyempre sa'yo.. Unless, you want to sleep in my room.. Wala naman problema.." Pilyong sagot nito dito at ngumiti pa habang naka akbay.
"Aray! Para saan naman 'yon?" Reklamo ni Ten dito ng suntukin nito ito sa tiyan.
"Advance na parusa mo 'yan. Kapag nang babae ka.." Lasing na balik nito. And she looks so cute. Para itong bata na nagse selos.
"Hindi mo pa nga ako sinasagot.. Nagiging possessive ka na. Sagutin mo muna ako. D.. Do you want to be my girlfriend?" Mukhang hindi lang si Heather ang naka inom dahil maging ito ay sobrang honest na din. Hindi man lang nito na isip na ka harap sila. Na pa nganga na lang tuloy sila nila Lyon dito.
"H.. Hey! H.. Hey! Wake up! Aren't you being too much to me, James? Kung kailan seryoso ang usapan. Tutulugan mo ako.." Bigla naman ay reklamo nito dito dahil mukhang naka tulog na ito.
"Ladies, ma una na kami.." Nag paalam naman na ito sa kanila at hinatid na si Heather sa kuwarto. Tumango lang naman sila dito.
"Buti pa si brother Heather sinundo na ng black knight niya.." Mavis said in a jealous way pagkatapos ay ininom ang laman ng baso.
"Huwag kang mag alala. Your handsome knight is here as well." Naka ngiti niyang nguso kay Xerces na nasa likod nito. Bahagya naman itong na mula.
"Mav, you had your fun enough kaya tama na 'yan. Bago kita itali at kaladkarin pa punta sa kuwarto mo.." Saway nito sa kaibigan at kinuha na din ang basong hawak nito.
"A.. Are you blushing? Or you are so, drunk?" Tanong ni Xerces dito at tinitigan pa ito sa malapitan. Hindi pa ito na kontento dahil hinawakan pa nito ang mukha nito. Na pa sinok naman si Mavis sa gulat.
"Excuse me.. I don't want to ruin the mood. But, can you both get a room?. Huwag kayong mag lambingan dito. It's depressing.." Sita niya sa mga ito at awkwardly namang nag hiwalay ang mga ito.
"Careful.. Ang dami mo na namang ininom. I can't believe this.. Isusumbong talaga kita kay Tito kapag umuwi tayo.." Reklamo nito kay Mavis ng ka muntik na itong mag baligtad ng tumayo ito. Mabuti na lamang ay niyakap ito ni Xerces.
"Cess, naman.. Papatayin ako ni Papa.. Huwag mo na ako isumbong.." Malambing pa na saway nito dito at niyakap ito ng mahigpit.
"Oh, huwag kang magpa cute. Hindi na tatalab 'yan.." Segunda naman agad nito.
"Jeez, halika na nga. Thanks for babysitting her. Okay lang ba na iwanan na namin kayo?" Tanong nito sa kanila habang pasan si Mavis.
"Shooo. Shooo. We can manage. Isa pa, lasing na lasing na 'yan.." Taboy niya naman sa mga ito. And Xerces just waved his hand from a far bago tuluyang na wala sa kanilang paningin. Stupid heart, pinapalungkot na naman siya ng puso niya sa nakikita. Why are they so, sweet?
"Stupid Shine. Tiniis talaga ako.." Reklamo ni Lyon habang naka dukdok sa lamesa.
"Napaka salbahe talaga niya.." Tila naman pagtatampo pa nito. May bigla siyang na isip para matulungan ito.
"Hintayin mo ako dito, Amiga. Akong bahala sa'yo.. I'll give you a very unforgettable gift.." Pilya niyang sabi dito at tinapik pa ito. Iniwanan niya ito restaurant at pinilit na mag lakad ng maayos kahit lasing na pa tungo sa reception.
"M.. Miss, my friend Shine was a bit drunk. Inutusan ako ni..ni Ten 'yung may ari ng hotel na kunin na lang daw dito ang susi kasi para ma ihatid na ng mga kaibigan niya.." She said in the reception. Kinalma niya ang sarili para maging natural.
"I'm sorr--
"Miss, hindi naman ako nagsi sinungaling. Or else gusto mo siyang magwala sa kalasingan sa restaurant?" Pagsisinungaling pa niya dito at mukhang na niwala naman ito sa kanya at inabot ang room key ni Shine.
"Thank you.." She said with a smile at mabilis na nag lakad pa layo dito.
"Excuse me.." Habol naman ng isang boses ng lalakisa kanya. Bigla naman siyang na estatwa. Hindi pa siya nakakalayo, na huli na agad siya. Pag harap niya ay si George lang pala iyon at na gulat din ito ng ma kilala siya.
"You left this.." Suplado naman nitong sabi habang pinulot ang na laglag na susi.
"Ah. T.. Thanks.." She awkwardly says to him at tinangkang kunin dito ang room key na kanyang na hulog.
"Y.. You are not planning anything weird, right?" Alangan na tanong nito sa kanya at tinuro pa siya gamit ang daliri nito na tila naninigurado. What the hell? May six sense ba ito? Paano nito na isip 'yon?
"Praning. Of course not! Matulog ka na. Mukhang mas lasing ka pa sakin.." Defensive niyang sabi dito at binulsa na ang kanyang room key. Minabuti na niyang iwan ito bago pa siya tuluyang mabuking nito.
"H.. Hey, shortie. C'mon, ihahatid na kita.." She said to Lyon at dahan dahan na niyang tinayo ito.
"I.. I thought you're going to give me a gift.. N.. Na saan?" Parang bata na tanong nito habang inaalalayan ito sa paglalakad.
"Don't spoil the surprise. Bukas ng umaga mo malalaman.." Naka ngisi niyang sagot dito at ngumiti ito ng matamis hanggang sa na walan na ito ng malay sa kalasingan.
"Damn it, Lyon. Ang liit mo pero ang bigat mo.." She said while she they are walking and swaying at the same time.
"Jeez.. Bakit ba nasa dulo ang kuwarto niya?" Reklamo niya pa habang akbay akbay si Lyon. Hindi na nga siya maka tayo gamit ang kanyang paa at heto tinutulungan pa niya ito.
"At last! Have a very good sleep, my dear Lyon. Enjoy the night.." Pilya niyang sabi matapos ma ihiga si Lyon sa kama at tinanggal niya ang sandals nito. Tinakpan niya ito ng kumot at tuluyang umalis sa kuwarto na pa hagikgik naman siya.
"Damn.. This is a fucking long day.. Ayoko na.." Reklamo niya sa sarili habang ginamit na ang buong lakas niya para maka uwi sa sariling silid. Sa tantiya niya ay alas tres na ng madaling araw. Na pa mura naman siya. Hindi niya na pansin ang oras.
"Sh*t! Sh*t! Sh*t! You stupid Rey!" Reklamo niyang muli habang sumisipa pa sa ere.
Nang maka pasok siya sa silid niya ay minabuti niyang mag hilamos muna at mag tanggal ng make up or she is just dreaming na ginagawa niya iyon? Literal na nga siyang lasing. Hindi na niya alam ang kanyang ginagawa.
And she just change her clothes into sleeping wear pagkatapos ay humiga na sa kanyang kama. Nagpasalamat siya sa alak na kanyang ininom dahil naka tulong iyon para hindi na siya mag isip pa.
She closed her eyes and prayed for God na sana ay maganda ang kanyang maging panaginip upang makalimutan niya ang nangyari ngayong gabi. And she prayed as well for tomorrow na sana ay mawawala na muling ang lahat ng sakit na nararamdaman.
*****
"Julius, what the hell?! Gusto mo na talagang mawalan ng trabaho no'?! Na--" Na iinis niyang bulyaw kay Julius kanina pa katok ng katok.
"Oh, is it just me or you are really in Ryuuki's room right now?" Vash asked at her with extreme confusion in his face.
-----
Ooops! So, much for now!
It's another bonus chapter for everyone plus Rey had the closure he is seeking for.
How was their definition of "Love"?
Amazing, right?
I actually, don't know where they get it.
(Kahit na ikaw ang gumawa? Lol)
I enjoy writing this Chapter dahil na tatawa ako sa kabaliwan nila.
Don't be too attached sa mga bagong angels ko..
I will write them next to Shine and George which is on going.
Next Chapter..
Hmmm.. A bit serious chapter dahil sasakit na naman ang mga tiyan niyo sa ka tatawa.
What does Isabelle feels?
Ayaw na nga ba niya?
Susuko na ba si Rey?
Hintayin pa natin ang pagbabalik ni Theo.
Abangan ang nalalabing mga Chapters!
Ka unti na lang!
Thank you so much for all the love!
I love you all!
Tình trạng nguồn điện hàng tuần
-- Xếp hạng
Quyền lực 
-- Đá
Quyền lực