Chương 33: Kabanata 33: Bagong Buhay para sa Mag-ina
Kabanata 33: Bagong Buhay para sa Mag-ina
Maaga pa lang, tumulak na sina Mon at Monchi palabas ng Hilltop Compound. Layunin nilang sanayin si Monchi sa paggamit ng baril at mangalap na rin ng dagdag na suplay para sa kanilang grupo.
"Ang tibay, Mon. Meron pa tayong machong sundalo bilang bodyguard," biro ni Monchi habang inaalalayan ni Joel ang kanilang likuran.
Ngumiti si Mon. "Si Joel ang superhero namin sa grupo. Kung wala siya, baka wala na rin tayo ngayon. Pero ngayon, kasama ka na rin. Mas titibay na ang grupo."
Sa gitna ng kanilang paglalakad sa kakahuyan, naging maingat sila sa bawat hakbang. Sanay na sila sa tahimik na paligid na may bahid ng panganib sa likod ng bawat anino. Ngunit ngayon, kakaiba ang kanilang naramdaman.
"May nagmamasid sa atin," bulong ni Joel, agad na inalerto ang grupo.
"Teka, Joel. Mukhang hindi zombie," sagot ni Mon, itinaas ang kamay bilang hudyat ng paghinto.
Ilang saglit lang, isang mag-ina ang nagpakita mula sa likod ng isang sirang bakod. Isang batang lalaki, mga walong taong gulang, ang mahigpit na nakahawak sa kamay ng kanyang ina. Halata sa kanila ang gutom at pagod—marurumi ang kanilang suot, at nanginginig ang bata habang hawak ang isang luma't sirang bag.
"Parang awa niyo na... tulungan niyo kami," pakiusap ng ina, halos maiyak habang niyayakap ang anak.
Agad na nilapitan ni Mon ang mag-ina, kinuha ang kanilang sirang bag, at binigyan ng tubig at pagkain. "Uminom muna kayo. Ilang araw na kayong hindi kumakain?" tanong niya.
"Tatlong araw," mahina ngunit malinaw na sagot ng ina. "Ako si Jessica, at ito ang anak kong si Enzo. Wala kaming mapuntahan."
"Tara, sumama kayo sa amin," ani Mon, habang tumango si Joel bilang pagsang-ayon.
Pagdating sa Hilltop Compound, sinalubong ang mag-ina ng iba pang miyembro ng grupo. Agad na inasikaso ni Monchi ang kalagayan ng dalawa.
"Okay na sila," sabi ni Monchi matapos suriin ang mag-ina. "Buti na lang may dala akong gamot. Stable na ang kalagayan nila ngayon."
Nagpahinga ang mag-ina sa isang maliit na bahay na inilaan sa kanila. Bagama't halatang naninibago, unti-unti nilang naramdaman ang seguridad na hatid ng bagong tahanan.
"Jessica, Enzo, huwag kayong mag-alala. Safe kayo dito," sabi ni Mon habang inabot ang isang platong may kanin at gulay.
Habang kumakain ang mag-ina, nag-usap sina Mon, Monchi, at Joel sa isang tabi.
"Mon, dumadami tayo. Pero kaya pa naman ng suplay natin," sabi ni Joel. "Kailangan lang nating tiyakin na nakakapag-ambag lahat sa grupo."
"Tama ka, Joel. Pero isipin din natin, may mga tao talagang nangangailangan ng tulong," sagot ni Mon. "Ngayon pa lang, importante nang simulan ang pagkakaroon ng sistema para sa lahat."
Nakangiti si Monchi habang nakikinig. "Okay na okay kayo bilang team. Malayo ang mararating natin kung ganito lagi ang mindset natin."
Sa gabing iyon, habang tahimik na nagpapahinga ang grupo, ramdam nila ang kakaibang saya. Ang bawat isa ay may papel na ginagampanan, at sa kabila ng panganib sa labas, nagawa nilang gawing ligtas at masaya ang kanilang tahanan. Bagong pag-asa, bagong pamilya.
Tình trạng nguồn điện hàng tuần
-- Xếp hạng
Quyền lực 
-- Đá
Quyền lực