Chương 40: Hate Bittersweet Goodbyes

>Sir Jim's POV<

Naglalakad ngayon ako sa faculty room. Kakatapos lang ng flag ceremony at kinukuha ko yung mga gamit ko na kailangan for my upcoming Math class sa section 4E.

Minsan, medyo naiinis ako sa klase. Hindi nila masyado naiintindihan ang Math subject ko. I mean… the subject is easy to understand if you just put your heart and interest into it. Matututo ka talaga. Ang hirap magturo if lahat sila uninterested pero buti naman at nakakahabol pa sila. Yung mga studyante ko rin kasi, parang barkada ko na rin kaya siguro they are taking advantage of our friendship minsan.

Naayos ko na yung mga gamit ko at natapos na ang flag ceremony. Hinihintay na ako ng 4E class ko, habang ako pababa na ng hagdan. Pero nakuha yung pansin ko no'ng kinausap ako ni Sir Cesar, isang computer teacher ng aming paaralan.

"Sir J… pwede mo ba ako samahan sa computer lab? Iko-compute na kasi yung grades, eh kailangan kong ipakita yung card ng studyante mo sa 4E. Naghalo-halo kasi yung card sa iba," sabi ni Sir Cesar sa akin and I nodded at him.

"Sige, Sir Cesar. I will just visit my class at sabihin ko na gumawa muna sila ng exercises o kaya ipapabantay ko muna kay Ms. Marie saglit," sabi ko naman kay Sir Cesar at nginitian ko siya. Nginitian niya rin ako.

Lumabas kami ng faculty room at hinihintay ako ni Sir Cesar sa tabi ng 4E section. Pumasok ako at tinawag ko yung attention ng klase ko.

"Good morning, 4E," bati ko sa kanila at bumalik sila sa proper seats nila, tumayo nang tuwid, tumahimik, at tiningnan nila ako.

"Good morning, Sir Jim," bati rin nila sa akin at huminga ako nang malalim.

"You may take your seat," sabi ko sa kanila at nagsiupuan sila.

"Thank you, sir," sabi naman nila at hinanda nila yung gamit nila sa lamesa. Nilabas nila yung notebook nila at yung ballpen nila. Kinuha na rin nila yung textbooks at hinihintay nila yung instruction ko.

"Sorry, class, but I have to go and do something in the computer lab for a while. Babalik din ako pagkatapos," sabi ko sa klase ko at narinig ko yung reaction nila na "yes!" at lahat sila naging active no'ng nalaman nila na may side quest ako.

Tinawag ko yung attention nila. "Hoy, class! Settle down," sabi ko sa kanila at tumahimik sila.

Huminga ako nang malalim. Mga bata talaga, oo… tinatamad na ngayon mag aral. Last year na nga lang nila rito sa high school, tinatamad pa sila.

"Open your books to page 374. Solve those logarithmic evaluations," sabi ko naman sa kanila at narinig ko yung groans nila at nakita ko na ang bagal nila buksan yung pages ng book nila. Mga bata talaga.

"Write your answers on a one whole intermediate pad. Copy the given and write the complete solution. Ipa-pass niyo 'yan sa akin at the end of this period. Gets," utos ko sa kanila at nag sabi sila ng "yes, sir…" in a passive voice.

"Aalis na ako. May gagawin lang at babalikan ko kayo. President, isulat mo yung mga hindi gumagawa ng seatwork sa isang papel at ibigay mo sa akin pagkabalik ko rito," sabi ko sa president ng klase ko at umalis ako.

I sighed at tiningnan ako ni Sir Cesar. "Nagpapasaway ba nanaman ang mga studyante mo, sir," tanong niya sa akin and I nodded at him.

"Oo. Maslalo na pag Monday. Monday pa ngayon. First subject pa nila ang Math at unang gagawin nila ay seatwork," sagot ko sa tanong niya at tumawa siya ng onti.

"Mga studyante talaga. Tinatamad na. Maslalo na at fourth years na sila, malapit na makapagtapos. Fourth grading pa nila ngayon. Ilang months na lang, at graduates na sila," dagdag sabi pa ni Sir Cesar at nginitian ko siya.

Totoo yung sinasabi ni Sir Cesar. Sa totoo lang, ayaw ko maging adviser ng isang fourth year class. Kasi pag adviser ka, siyempre, mga students mo parang mga anak mo. Makakasama mo sila for almost 8-9 months sa school. Maraming masayang events, siyempre marami rin ang mga malulungkot. Maraming challenges kung saan marami kang matututunan at dahil sa lahat ng mga times na magkakasama kayo, hindi mo maiiwasan ma-attach.

I hate bittersweet goodbyes.

Ayaw ko yung masyado akong attached sa mga students na paalis na. Siyempre magiging masaya ako dahil nakapagtapos na sila pero hindi ko maiiwasan na maging malungkot dahil matagal na kaming magkasama at marami na kaming pinagsamahan tapos maghihiwalay na kami pagkatapos. One of the joys of being a teacher…

Is seeing your students succeed one of their educational phases in life.

Naglalakad kami sa main building. Malayo pa kasi yung computer lab. We need to pass through one more building para makapunta kami sa computer lab. Nasa baba pa ito kaya marami kaming lalakarin. Nandito kami sa bandang cat walk, near the three Science laboratories. We need to go 4 staircases down para matagpuan namin yung computer lab.

"Sir J… available ka ba sa Friday ng gabi," tanong ni Sir Cesar sa akin at tiningnan ko siya habang naglalakad kami.

"Tingnan ko. Bakit, sir? Ano'ng meron sa Friday," tanong ko sa kanya at tumigil kami saglit sa tabi ng railings para mag usap.

"Nagyayaya kasi ang ibang teachers ng night out. Parang rest na rin natin. Kakain tayo ng dinner sa Mandarin. Lahat ng teachers from grade 7 until fourth year invited. Pinagplanuhan lang ng ibang teachers kahapon," sagot ni Sir Cesar sa tanong ko at napangiti ako dahil medyo nae-excite ako.

"Sige, sige… pupunta ako. Nakakapagod magturo, 'no? We need to take a break once in a while," sabi ko at napangiti si Sir Cesar.

"Tama. It's been a while na ginawa natin 'to kasama ang lahat ng teachers. Naaalala mo ba yung nangyari kay Sir Lois? Too much alcohol tapos nag concert siya," kwento ni Sir Cesar sa akin at napatawa kaming dalawa.

"Oo! Naaalala ko pa 'yan. Ang saya noong araw na 'yon. That was 2 months ago. This week Friday, makakapag enjoy nanaman tayo," sabi ko naman kay Sir at bigla may narinig kaming sumisigaw sa main building.