Tải xuống ứng dụng
40% Escuadron 42 / Chapter 2: Los Despatriados

Chương 2: Los Despatriados

En algún lugar de América Latina

Veo mi reflejo en un charco de un río que estaba a nada de secarse, El sol me ilumina constantemente. Escucho una voz familiar.

Mara: Hey Halek

Giró la cabeza para ver quien era, Una chica de cabello negro, piel trigueña y ojos marrones. La reconocí, era mi amiga, Mara. Se dirigía hacia mí con curiosidad.

Mara: Qué haces amigo

Halek: Intenté recolectar agua de este río vi en el viejo mapa que estaba aquí, pero está seco.

Mara: Si es lamentable, tu madre me mandó a buscarte, la caravana se empezará a movilizar en una hora

Halek: Si ella lamentablemente no puede hacerlo sola, la ayudaré.

Mara y yo empezamos a caminar devuelta a la caravana de despatriados de la cual éramos parte. En el camino hablamos sobre qué es lo que haríamos al llegar.

Halek: ¿Qué harás cuando lleguemos?

Mara: No lo sé, creo que tendré que buscar trabajo, Y tu que harás.

Halek: Bueno...

Mara: ¿Que pasa? porque tan callado de repente, Si es por lo que paso hace una semana...

Halek: Por Favor no me lo recuerdes

Mara: De que estas enojado porque me confesaste que te gustaba y no te correspondí es tu problema no el mío jaja.

Halek: Eres una desgraciada jaja, bueno tomaré el trabajo de mi padre, él fue un soldado que le sirvió a la coalición.

Mara: Eso es muy peligroso Halek

Halek: Lo se, pero la recompensa es mayor, leí por ahí que a las familias con un miembro en el ejército les dan salud y educación gratis, mi madre está algo enferma y la quiero ayudar.

Mara: Siempre me agrado tu predisposición a ayudar a los tuyos, pero lo que planeas hacer es muy arriesgado, bueno regresemos a la caravana

Llegamos a la caravana despatriada y partimos del sitio donde nos estábamos quedando provisionalmente. Mi cabeza solo piensa en una cosa, Seguir caminando. Toda mi vida he sido un despatriado, solo tengo vagos recuerdos del antiguo mundo, todo lo que sé de esa era es gracias a mi padre. Ahora al parecer las personas se olvidaron de esa época y buscan intentar el progreso. Mientras tanto en mi situación. Mi madre y yo formábamos parte de una caravana de despatriados. Un gran grupo de personas que se ven obligados a vivir un estilo de vida nómada para poder sobrevivir

Me sorprende como mi madre con sus 54 años todavía puede seguirnos el ritmo en los viajes. La vida en las grandes caravanas de despatriados era complicada, solíamos dormir como diez personas en cada carpa y teníamos que aprovechar cada río o lago para poder asearnos, lo cual era difícil con el calor que hacía regularmente.

Un día vi a un niño pequeño el cual estaba siendo maltratado por un grupo de chicos, lo defendí. Cuando espante a sus abusones él me lo agradeció.

Niño: Muchas gracias, señor

Halek: Tienes que aprender a defenderte muchacho

Niño: Lo intentaré señor

Halek: Ese es mi chico, ahora ve, creo que tienes clases

Los profesores que formaban parte de la caravana solían construir escuelas improvisadas para los niños y jóvenes, así fue como me eduqué y adquirí conocimientos básicos como lenguaje y matemáticas. La comida era escasa, mi madre solía no comer durante días para que yo pudiera estar sano. Me pregunto cómo podría devolverle tal favor.

El objetivo de nuestra caravana eran los Estados Unidos de América. Ese país forma parte de un tipo de alianza, le hacen llamar "La Coalición" el cual lleva en guerra con "La Santa Unión" desde hace ya varios años. El desgaste en sus tropas hizo que tuvieran que aceptar a extranjeros dentro de sus filas para así engrosar su ejército. Con la economía prácticamente destrozada la única forma de prosperar básicamente era alistarse en alguno de los dos ejércitos más poderosos de este mundo. Y como mi padre sirvió un tiempo en ese ejército, mi madre y yo teníamos ventajas para poder entrar a los Estados Unidos.

Estábamos caminando durante días yo podía continuar sin problemas, pero mi madre era mayor y no podía caminar muy bien, Tal fue así que una vez se desmayó por el cansancio y la tuve que ayudar además que las temperaturas extremas no ayudaban mucho diariamente hacía poco más de 40 grados

Halek: Madre ya falta poco, solo unos kilómetros más, llegaremos.

Madre: Hijo, no me gusta lo que quieres hacer cuando lleguemos. Es que, si algo te llegara a pasar.

Halek: Mamá, ya tuvimos esta conversación miles de veces, recuerda que, si lo hago, podremos asegurarnos una buena vida.

Madre: Es que, si algo te llegara a pasar, no sé lo que haría, tú eres lo único que me queda.

Mi padre murió cuando tenía 6 años, sirviendo al ejército estadounidense, durante ese tiempo él fue solo, pero cuando murió y nuestro país natal cayó, tuvimos que empezar el viaje en las caravanas de despatriados.

Los despatriados podían elegir alguno de estos dos bandos según su criterio o necesidad o posición geográfica. Pero también ambas potencias aplicaban grandes redes de propaganda para que te unieras a su respectivo bando. En las ciudades y pueblos abandonados en los cuales solíamos parar, había muchos carteles. "Lucha por la libertad" Decía uno evidentemente haciendo alusión a la Coalición y otro que decía "Pelea por la autodeterminación de los pueblos, El imperialismo no pasará" Haciendo alusión a Unión para que te unieras a sus filas. A Veces también llegaban misiones humanitarias por parte de soldados de la Coalición. Comida y víveres a veces se nos eran entregados evidentemente era para que tengamos simpatía a ese bando, algo extraño es que a algunos miembros jóvenes de las familias de las caravanas les ponían un sello antes de repartirles los víveres.

La ruta que seguíamos era relativamente segura a comparación de otras pero no estaba exenta de peligro. Dios todavía recuerda ese día. A unos kilómetros de la frontera, nuestra caravana fue atacada, oímos gritos de desesperación y motores de vehiculos todo terreno camionetas, motocicletas y bugis.

Madre: Oyeron eso?

Halek: No puede ser Cazadores, Mara ve con tu familia rápido

Cuando alerte sobre los cazadores la gente empezó a desesperarse y a correr desesperadamente.

Halek: ¡Mara! ¡Mara!

Mara: ¡Halek!

La cantidad de gente era tal que nos separamos. Estas personas ya nos atacaron múltiples veces, ellos estaban fuertemente armados mientras que nosotros estábamos indefensos a todos los peligros, Siempre odie a esos tipos, a los fuertes atacando y masacrando a débiles para sobrevivir.

Los gritos se transformaron en disparos. Fue una masacre, hombres, mujeres, niños y ancianos fueron asesinados. Mi madre y yo corrimos lo más rápido que podamos eso hizo que nos separamos del grupo principal de la caravana para estar a salvo,

Halek: Mamá rápido hay que regresar con el grupo

Un grupo de seis cazadores nos rodearon. No pude hacer nada contra ellos, me dieron una paliza, nos quitaron todas nuestras pertenencias y nos pusieron de rodillas. Vi que se estaban llevando a Mara a la fuerza ella estaba gritando fuertemente de desesperación, la iban a meter a un furgón.

Mara: ¡Halek! ¡Halek! ¡Ayuda!

Halek: ¡Qué hacen no se la lleven!

Recibí un golpe en mi cara, Uno de los cazadores se acercó a mí y se arrodillo

Cazador 1: hahaha, ella ahora es mercancía niño, ustedes son ganado para nosotros

Halek: Maldito hijo de puta que le harán

Cazador 1: Los de tu clase solo sirven para ser servidumbre, los venderemos como esclavos a los narcos.

Cazador 2: Este chico tiene el físico para trabajar en las plantaciones jajaja.

Cazador 1: Tienes razón amigo, lo podremos vender caro, escúchame tal vez tu amiga tenga suerte, vi su linda cara jaja, tal vez se vuelva la concubina de un capo de la droga jajaja.

Halek: ¡Maldito hijo de puta, juro que los matare!

Le escupí en la cara a este cazador, Recibí una paliza mi madre no pudo soportar lo que veía y en un descuido de uno de los cazadores se logró soltar e intentó quitarle el arma al un cazador, pero otro de los cazadores la agarro y la empezó a golpear.

Halek: ¡Alto! ¡no! ¡No le hagan daño!

Lo presencié todo en ese momento, mi impotencia por lo ocurrido fue grande y de no poder hacer nada fue horrible.

Cazador 3: Señor esta mujer es muy vieja no nos servirá de nada.

Halek: Por Favor no lo hagan nada ella ni tiene la culpa por favor

Cazador 1: Escucha chico lo que no tiene valor se tira, colocarlos frente a frente.

Cazador: Eres joven, podremos sacarle rédito de ti, pero tu madre es inservible. Muéstrenme su muñeca

Me forzaron a mostrar el tatuaje indicativo que le ponen a algunos jóvenes que el ejército de la Coalición coloca a los que reciben víveres

Cazador 2: ¡Un marcado! ¡tenemos un marcado!

Halek: ¡Que se refiere que me harán!

Cazador: Sacamos la lotería contigo Niño, eres muy valioso, Traigan a la perra de su madre.

Pusieron a mi madre herida frente a mi, ella se dispuso a llorar por la situación no pude contenerme y me quebré en la situación.

Halek: Por favor, por favor no lo hagas.

Cazador 1: Mátala

Cuando iban a disparar, de repente cayó una granada, al estallar nos aturdió a todos oí disparos a lo lejos, me tiré al suelo de la conmoción. Abrí los ojos a duras penas vi soldados americanos de la coalición que al parecer vinieron a controlar la situación, Mi madre estaba tirada en el suelo. Mataron a los seis cazadores, yo estaba moribundo, con suerte veía lo que pasaba, uno de esos soldados se acercó a mí.

Soldado: Bueno chico, Bienvenido a América, envíen una unidad médica, necesita ayuda urgente.

Quede inconsciente y todo se quedó en negro


Load failed, please RETRY

Tình trạng nguồn điện hàng tuần

Rank -- Xếp hạng Quyền lực
Stone -- Đá Quyền lực

Đặt mua hàng loạt

Mục lục

Cài đặt hiển thị

Nền

Phông

Kích thước

Việc quản lý bình luận chương

Viết đánh giá Trạng thái đọc: C2
Không đăng được. Vui lòng thử lại
  • Chất lượng bài viết
  • Tính ổn định của các bản cập nhật
  • Phát triển câu chuyện
  • Thiết kế nhân vật
  • Bối cảnh thế giới

Tổng điểm 0.0

Đánh giá được đăng thành công! Đọc thêm đánh giá
Bình chọn với Đá sức mạnh
Rank NO.-- Bảng xếp hạng PS
Stone -- Power Stone
Báo cáo nội dung không phù hợp
lỗi Mẹo

Báo cáo hành động bất lương

Chú thích đoạn văn

Đăng nhập