Chương 13: ROOM 1 C 13: Up

ROOM 1 : Up

Kailangan mo itong ingatan, kailangan mo itong kainin.

[Third Person]

•••

Makikita ang pag pi pigil mag laban ni lisa mula sa mga mascot at habang ginagawa n'ya iyon. Habang s'ya ay papaalis papunta sa pintuan.

Makikita si vanessa na nakatulala lamang sa kawalan. Merong iniisip. Hindi alam ang gagawin.

Nag hihintay ng kung sino ma'n ang puwedeng maging sandalan n'ya kapag na-ganito s'ya.

Wala na si lisa, umalis na s'ya sa kanyang tabi habang biglang tumawa.

Para s'yang tangà sa tagpong iyon habang s'ya ay umiiyak. Ng biglaan nalamang tumulo ang luha n'ya habang ngumingiti.

Sa tagpong ito, makikita nalamang n'ya ang kanyang sarili na nakangiti, umiiyak na parang wala sa sarili.

Gano'n din naman ang naiisip ng iba pa, gusto nila tulungan si vanessa sa tagpong ito. Pero meron sa isipan nila na biglaan itong lumaban.

"Vanessa, vanessa" ng biglaan nalamang s'yang tumakbo at niyakap ito. Si nadine—makikita ang pag a-alala n'ya kay vanessa. Makikita ang mga ito mula sa kanyang mukha habang patuloy n'ya itong yumayakap.

Kahit papaano ay gusto n'yang hindi mawala ang mga mahal sa kanya, pero anong ng yari. Dahil aa mga viewer's na ngayon na ngayon ay gumawa nito.

Binoto nila ang mga ito, napatingin nalamang sila sa tv ang ilan sa kanila habang ito ay nag gli-glitch. Makikita dito ang mga tao, oo. Mga tao.

Makikita ang hindi nila kilalang tao. Mga sampu sila, mga sampu na ngayon ay naka-recorded na na-tu-tòrture 'kung saan ay makikita ang mga ng yayari na kanilang na kuha mula sa pag spin ng wheel.

Merong ibang napakain sa piranha, meron namang iba na nasunog. Meron parin namang kina katay ng buhay ng mga maskot.

At biglaan nalamang silang napatingin sa huling na recorded. Live ito, si lisa nakatingin sa itaas.

•••

[Lisa]

Napatingin nalamang ako sa itaas. Makikita dito ang isang napakalaking metal na bagay na ba-bagsak sa akin.

Hindi ako makaimik. I'm speechless in what will happen to me, alam 'ko na din naman eh.

Ako ang unang mamamàtay. They rigged the game, ginawa nila ito upang mawala ako sa mundo—upang ako ay unang mamatày.

Sa gayong hindi 'ko pa tanggap. Mas gusto 'ko pang sabihin kay vanessa na sorry, sorry sa isang araw na pakikitungo sa iyo.

Because, ako daw ang unang kaibigan n'ya, unang naging tunay na kaibigan na hindi s'ya trinato na parang kailangan lang.

"Sorry, vanessa"

Biglaan nalamang ako napapikit ng makita 'ko ang biglaang pag baksak nito paunti unti sa akin.

'Be brave, vanessa' parang pumasok sa akin ang mga pinag sa mahal namin. Doon tumulo muli ang aking luha habang unti unting nakita ang malaking metal na nasaakin.

Ang umalis sa akin. Sa mundong ito.

•••

[Third Person]

Makikita ang iba't ibang parte ng katawan ni vanessa na durog. Walang buhay. Makikita ang utak n'ya na hindi na gumagana.

Makikita naman mga buto n'ya na napasama na o napabhalo na sa iba pang lamang loob nito, makikita naman ang dugo na patuloy na kumakalat sa platform 'kung saan namatáy si lisa.

Samantala, makikita ang patagong pintuan patungo sa room 2. Makikita ang progreso ng laro—at 'kung saan ito patungo.

•••

End of Volume 1 or Room 1

See you in room 2