พวกเราทุกคนสนุกกับปาร์ตี้บาร์บีคิวริมชายทะเล ก่อกองไฟเล็ก ๆ เพื่อให้เข้ากับบรรยากาศ ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับธรรมชาติและเสียงหัวเราะรับพลังงานบวกเข้ามา พอกินอิ่มขึ้นมาก็ถึงเวลาที่จะต้องย่อยอาหารเริ่มต้นด้วยการที่ณภัทรบรรเลงกีตาร์อย่างมืออาชีพพร้อมกับร้องเพลงไปด้วย ก่อนที่จะเปลี่ยนมาเป็นการเต้นรำจนแทบว่ามันจะกลายเป็นวัฒนธรรมของบ้านไปแล้ว เพลงประกอบจังหวะลีลาศดังขึ้นจากลำโพงเชื่อมบลูทูธที่ณภัทรเป็นคนขนมาถูกเปิดให้พวกเราได้เต้นรำกันอย่างสนุกสนาน มีเพียงคับฟ้าที่นั่งดูอยู่เฉย ๆ หยิบมือถือขึ้นมาอัดคลิปบรรยากาศ
"คับฟ้านั่งอยู่ทำไม ลุกขึ้นมาเต้นสิลูก"
คุณหญิงพรพรรณเอ่ยชวน แน่นอนว่าเธอรู้เรื่องของคับฟ้าพร้อมๆ กับทุกคนที่สนามบิน แต่ไม่มีใครกล้าชวนเขาเพราะกลัว
แต่คุณหญิงพรพรรณกลับคิดว่า ถ้าไม่เริ่มตั้งแต่ตอนนี้แล้วเมื่อไหร่คับฟ้าจะได้เต้นร่วมกับคนอื่น ๆ ได้ อีกอย่างที่นี่ก็ไม่มีใครมีแค่คนที่รักและเข้าใจเป็นห่วงคับฟ้าจากใจจริง สิ่งนี้น่าจะทำให้คับฟ้ามีความกล้าขึ้นมาบ้าง
"เออ...คือ"
อ่านแล้วชอบไหม เพิ่มในคลังหนังสือเลยสิ!