ราชันย์เร้นลับ 96 : ข้อสันนิษฐานของดาลี่ย์
เช้าวันถัดมา ไคลน์ที่ฟื้นฟูอาการอ่อนเพลียจนหายขาด ย่างกรายขึ้นบันไดสำนักงานบริษัทหนามทมิฬอย่างใจเย็น
“อรุณสวัสดิ์ไคลน์ วันนี้อากาศดีและเย็นสบายมาก ฉันรองานเลี้ยงช่วงค่ำไม่ไหวแล้ว”
โรแซนในเดรสเขียวอ่อน กล่าวทักทายชายหนุ่มด้วยรอยยิ้มสดใส
ไคลน์เลื่อนมือลงไปจับท้อง
“มิสโรแซน คุณไม่ควรถึงพูดเรื่องอาหารในตอนที่ยังเช้าตรู่… แค่คิดถึงงานของวันนี้ก็ทำเอาท้องไส้ปั่นป่วนแล้ว ได้แต่หวังให้ตอนเย็นมาถึงไวๆ”
“เหมือนกัน”
โรแซนคิกคัก จากนั้นก็เหลียวมองซ้ายขวา ก่อนจะโบกมือให้ไคลน์เดินเข้าไปใกล้
เธอกระซิบเสียงค่อย
“ฉันเพิ่งได้พบมาดามดาลี่ย์มา”
“ผู้สื่อวิญญาณดาลี่ย์?”
มันโพล่งอย่างประหลาดใจ
ผู้สื่อวิญญาณที่โด่งดังที่สุดของแคว้นอาโฮว่า เธออาศัยอยู่ที่ท่าเรือเอ็นมาร์ทเสมอ ซึ่งนั่นค่อนข้างไกลกับทิงเก็น
“อื้อ!”
โรแซนพยักหน้าหนักแน่นก่อนอธิบายต่อ
“แต่เธอกลับไปแล้ว… ถ้าได้เป็นผู้สื่อวิญญาณบ้าง ฉันจะไปจากทิงเก็นและท่องโลกกว้างทันที! ไม่ว่าจะอินทิส ฟุซัค หรือเฟเนพ็อต… ทุ่งหญ้ากว้างใหญ่เขียวขจี ป่าดงดิบ รวมถึงทุ่งหิมะขาวโพลน!”