ตอนที่ 940 อดีตที่ค่อยๆ เลือนหายไป
“เอิร์ลโลซี! ไอทรยศ ทำไมมันถึงกล้า...!” อัลเบนที่คอยสังเกตการณ์อยู่ชั้นบนของปราสาทระเบิดอารมณ์โมโหออกมา “ข้าจะฆ่ามัน แล้วก็ลูกของมัน! เสนาบดี เสนาบดีของข้าอยู่ไหน?”
“ฝ่าบาท ลอร์ดเคอร์ลองบอกว่าจะไป...จัดการธุระนิดหน่อยพ่ะย่ะค่ะ” หัวหน้าองครักษ์พูดอย่างลังเลขึ้นมาต่อว่า “แต่กระหม่อมคิดว่า เขาน่าจะไม่กลับมาแล้วพ่ะย่ะค่ะ”
“เจ้าว่าอะไรนะ?” ราชาแห่งดอว์นหันขวับมาทันที ก่อนจะมองดูอีกฝ่ายอย่างโมโห
“แต่ตอนนั้นพระองค์ก็ตอบตกลงไปด้วยพ่ะย่ะค่ะ” หัวหน้าองครักษ์พูดต่อว่า “นอกจากลอร์ดเคอร์ลองแล้ว ลอร์ดวอรานท์กับลอร์ดนีลแห่ง ‘โกลเด้นแซนด์’ เองก็หายไปด้วยพ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท ตอนนี้ที่นี่มีแค่กระหม่อมพ่ะย่ะค่ะ”
ในตอนนี้อัลเบนถึงได้สังเกตเห็นว่าในโถงที่กว้างใหญ่เหลือเพียงแค่หัวหน้าองครักษ์และคนใช้แค่ไม่กี่คน
เขาเข้าใจคำพูดที่บอกว่า ‘น่าจะไม่กลับมาแล้ว’ แล้วว่าหมายความว่ายังไง
“พวกทรยศอีกแล้ว!” ราชาแห่งดอว์นกัดฟันพร้อมกับโยนคทาลงพื้น “คนที่หนึ่งคนที่สองไม่พอ นี่ยังมีคนที่สามคนที่สี่อีก....บัลลังก์ของข้าพังลงเพราะไอคนทรยศพวกนี้!”