บทที่ 132 อัศวินแห่งแอลลาเฟียร์ (1)
ไพรซ์ถูกขังที่นี่มาห้าวันแล้ว
แม้ไม่ใช่ห้องขัง แต่บ้านที่ผ่านการดัดแปลงมาแล้วก็ไม่ต่างอะไรจากห้องขังมากนัก...ประตูไม้ถูกเปลี่ยนเป็นลูกกรงไม้ ข้าวของเครื่องใช้ข้างในถูกย้ายออกไปหมด เหลือเพียงพรมไม่กี่ผืนเท่านั้น ข้อดีเพียงข้อเดียวก็คือที่นี่ค่อนข้างสะอาด และสามารถบังลมบังฝนได้
ในห้องขังแห่งนี้ไม่ได้มีแค่เขาเท่านั้น แต่ยังมีเพื่อนร่วมห้องคนอื่นๆ อีกสี่คน สามในสี่คนนั้นมาจากตระกูลของดยุกไรอัน อีกคนมาจากตระกูลวูล์ฟ ส่วนเขาคืออัศวินจากตระกูลแอลลาเฟียร์
“ให้ตายเถอะ พวกนั้นคิดจะขังพวกเราไปถึงเมื่อไร!” อัศวินที่ดูสูงวัยที่สุดของตระกูลไรอันบ่น “ที่ดินข้ายังไม่ได้หว่านข้าวเลย! ภรรยาข้าก็ทำเรื่องพวกนี้ไม่เป็นเสียด้วย”
“ที่ดินท่านหรือ” อัศวินหนุ่มจากตระกูลวูล์ฟหัวเราะเยาะ “ท่านคิดว่าเจ้าชายจะทรงเก็บที่ดินท่านไว้ รอให้ท่านกลับไปรวบรวมคนและอาวุธมาแก้แค้นพระองค์อย่างนั้นหรือ พูดตามตรงนะ แค่เจ้าชายไม่ทรงส่งพวกท่านไปแท่นแขวนคอก็นับว่าเมตตามากแล้ว”
“เจ้าว่าอะไรนะ!” อัศวินสูงวัยถลึงตาใส่เขา