บทที่ 319 หิมะฤดูใบไม้ร่วง
พอคนมาครบ โรแลนด์ก็เล่าเรื่องที่ไลต์นิ่งเจอให้ทุกคนฟังตั้งแต่ต้นจนจบ “โลงศพผลึกใสไม่มีร่องรอยผุพังใดๆ ทั้งที่อยู่ในห้องใต้ดินที่เปียกชื้น นอกจากนี้ยังมีอัญมณีเวทมนตร์ที่ส่งเสียงร้องไม่หยุด รวมถึงปีศาจที่แปรสภาพเป็นฝุ่นผงไปแล้วด้วย...พวกเจ้ามีความเห็นอย่างไร”
“ฝ่าบาททรงหมายความว่า นางอาจจะเป็นแม่มดอย่างนั้นหรือเพคะ” อันนาพูดอย่างครุ่นคิด “หากนางยังมีชีวิตอยู่ พวกเราก็อาจจะได้รู้เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสี่ร้อยกว่าปีก่อน”
“แต่นางอาจจะไม่ใช่แม่มดหรือคนในยุคสมัยนั้นก็ได้” บุ๊กลังเลอยู่สักครู่ “นอกจากนี้...”
“นอกจากนี้ นางยังอาจจะไม่ใช่พวกเดียวกับพวกเราด้วย” ลีฟเสริม
ประโยคนี้ทำให้โรแลนด์ชะงักไปเล็กน้อย ใช่แล้ว หากโบราณสถานเป็นสิ่งก่อสร้างของศาสนจักรจริง ก็มีความเป็นไปสูงว่าอีกฝ่ายจะเป็นสมาชิกคนหนึ่งของศาสนจักร และหากดูจากเครื่องแต่งกายอันงดงามของเธอตามที่ไลต์นิ่งบรรยายแล้ว ตำแหน่งของเธอก็น่าจะสูงมากด้วย หากเป็นคนธรรมดายังพอว่า แต่หากเธอเป็นแม่มดจริงๆ งานนี้ก็คงรับมือลำบากไม่น้อย