บทที่ 422 การพิจารณาคดีโดยเปิดเผย
เวทีไม้ถูกตั้งขึ้นในลานเมืองเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่เข้าฤดูหนาวมา แต่ครั้งนี้ จุดประสงค์ของมันไม่ใช่เพื่อแสดงละคร แต่เพื่อพิพากษาคดีต่อหน้าสาธารณชนเป็นครั้งแรกของเมืองชายแดน
โรแลนด์ประกาศกำหนดการล่วงหน้าสองวัน พอถึงวันตัดสิน ชาวเมืองก็เดินทางมาที่เวทีอย่างเนืองแน่น...ลานเมืองที่ผ่านการสร้างขยายแล้วมีพื้นที่กว้างกว่าเดิมมาก ทว่าก็ยังไม่สามารถจุคนจำนวนนี้ได้ทั้งหมด ทั้งที่ท้องฟ้ากำลังโปรยหิมะลงมา แต่ทุกคนกลับยังฮึกเหิมเร่าร้อน หิมะพวกนี้ทำอะไรพวกเขาไม่ได้เลย
ตอนที่โรแลนด์เดินขึ้นเวทีนั้น บรรยากาศกำลังคึกคักถึงขีดสุด
เขาเห็นชาวเมืองที่โบกมืออยู่ข้างล่างแล้วก็อดสะเทือนใจไม่ได้ ตอนพิพากษาคดีอันนาเมื่อปีก่อนนั้น เขาแทบจะเป็นตัวตลกในสายตาขุนนางด้วยซ้ำ ยิ่งกับพวกชาวเมืองด้วยแล้วยิ่งไม่ต้องพูดถึง เขาแทบไม่สามารถโน้มน้าวใจใครได้เลย แต่ภายในระยะเวลาสั้นๆ เพียงหนึ่งปี ทุกอย่างก็เปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือ