บทที่ 125 วางระบบชุมชน
“แล้วคนที่ถูกส่งมาเล่า ได้แยกประเภทไหม” โรแลนด์ถาม
“พ่ะย่ะค่ะ ทอดพระเนตรตรงนี้พ่ะย่ะค่ะ” ผู้ช่วยเจ้ากรมชี้ไปที่ท้ายกระดาษ
“ตอนนี้คนที่ถูกส่งมาที่เมืองชายแดนทั้งหมดมีหนึ่งพันหนึ่งร้อยคน ส่วนใหญ่เป็นทาส กระหม่อมจัดให้อยู่นอกเมืองชายแดนตามที่ฝ่าบาททรงต้องการแล้ว ส่วนที่เป็นช่างสามสิบห้าคน กระหม่อมก็ส่งให้คาร์ลดูแลแล้วเช่นกัน พวกเขาอาศัยอยู่ที่ ‘เขตอารยธรรมใหม่’ พ่ะย่ะค่ะ” บารอฟพูดคำศัพท์ที่ไม่คุ้นเคย
“แต่ว่าฝ่าบาท เช่นนี้จะดีหรือพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมจำได้ว่าตอนแรกฝ่าบาททรงเตรียมพื้นที่ตรงนั้นให้แม่มดมิใช่หรือพ่ะย่ะค่ะ”
“องครักษ์ที่ข้าส่งไปกระจายข่าวรับสมัครแม่มดยังไม่กลับมาเลย เรื่องนี้ช้ากว่าที่ข้าคิดไว้มาก บ้านตรงนั้นก็ให้พวกช่างกับครอบครัวอยู่ไปก่อนแล้วกัน ไว้ข้าค่อยสร้างใหม่ก็ได้”
โรแลนด์วางแผนจะพลิกโฉมหน้าเมืองชายแดนใหม่หมด บ้านไม้กับบ้านดินจะต้องถูกเปลี่ยนเป็นบ้านอิฐ ถนนหนทางก็ต้องกว้างขวาง ไม่ใช่แบบที่เป็นอยู่ตอนนี้ ตรอกซอยส่วนใหญ่ในเมืองกว้างแค่สองคนเดินเท่านั้น