บทที่ 396 การต่อสู้อันดุเดือด
นักผจญภัยไม่เคยกลัวการเสี่ยงภัย แต่การเสี่ยงภัยจะต้องไม่เกิดจากความมุทะลุ
ปีศาจไม่น่ากลัวสักนิด พวกเขาสามารถถูกฆ่าตายได้ มิหนำซ้ำยังมีจุดอ่อนที่ร้ายแรงด้วย...นั่นก็คือพวกเขาต้องอาศัยหมอกแดงในการดำรงชีวิต
ลีฟเคยใช้หน้าไม้สังหารปีศาจที่ติดอยู่ในหล่มโคลนมาแล้ว ส่วนไนติงเกลก็เคยยิงศัตรูตายในสถานการณ์ที่เสียเปรียบที่สุด ไลต์นิ่งแอบให้กำลังใจตัวเองว่า เธอก็ต้องทำได้เหมือนกัน
“ข้าควรรีบไปรายงานเจ้าชายก่อน” ลีฟพูดอย่างรีบร้อน “ไนติงเกลกับแอชเชสรับมือกับปีศาจได้ดีกว่าพวกเรา!”
“แต่กว่าพวกนางจะมาถึงที่นี่ พวกปีศาจก็คงไปแล้ว” ไลต์นิ่งตรวจรังเพลิงปืน เพื่อให้แน่ใจว่ามีกระสุนใส่เต็มทุกรู “หากปล่อยให้ศัตรูที่อันตรายเช่นนี้เข้าใกล้เมืองได้ล่ะก็ ข้าว่ากลับจะเสี่ยงยิ่งกว่า”
“ข้า...จะจับตาดูพวกเขาอยู่ที่นี่เอง”
“แล้วหากพวกเขาเดินออกจากพื้นที่ควบคุมของเจ้าเล่า” สาวน้อยยืนกราน “หากเจ้าขวางพวกเขาไว้ ก็เท่ากับเผยตัวตนให้พวกเขารู้ สู้พวกเราสามคนร่วมแรงร่วมใจกันไม่ดีกว่าหรือ”
ลีฟนิ่งไปคล้ายกับคล้อยตามคำพูดเธอ
“จิ๊บๆ!” เมซีที่ยืนอยู่บนศีรษะไลต์นิ่งกระพือปีกใหญ่