บทที่ 385 เหตุและผล
“อย่าทรมานใจไปเลย ท่านเมน” ซีโร่ไพล่มือไว้ด้านหลัง ก่อนจะเดินอ้อมลานเมืองอย่างช้าๆ
“เดิมทีศาสนจักรก็มีต้นกำเนิดมาจากสมาพันธ์อยู่แล้ว ที่พระสันตะปาปาทำแบบนี้ก็แค่เพราะต้องการให้โอกาสแม่มดได้คืนฐานะเดิมเท่านั้น หากท่านชนะ ท่านก็จะได้ทั้งความทรงจำและประสบการณ์ทั้งหมดของข้า...นั่นน่ะขุมทรัพย์ล้ำค่าที่ข้าสั่งสมมาเป็นเวลาสองร้อยปีเชียวนะ”
ที่แท้ก็อย่างนี้นี่เอง อันที่จริง แค่ให้ซีโร่เสกหินแห่งภาพมายาในโบสถ์เงาสะท้อนก็ดูไม่ชอบมาพากลมากอยู่แล้ว ต่อให้เป็นคนโปรดของพระสันตะปาปาแค่ไหน เธอก็ยังเป็นแค่ผู้บริสุทธิ์อยู่ดี ตามหลักแล้วไม่ควรได้เข้าถึงส่วนลับที่สุดของศาสนจักรด้วยซ้ำ แต่เสียดายที่ตอนนั้นเขามองข้ามจุดนี้ไป เมนเงียบไปครู่ใหญ่ก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า “แล้วหากเจ้าชนะเล่า เจ้าจะนำพาศาสนจักรไปในทิศทางใด”
“ทิศทางแห่งชัยชนะ” เธอเชิดหน้าขึ้น “หรือไม่ก็ทิศทางแห่งความพินาศ...แต่ไม่ว่าจะอย่างไร ก็ไม่ใช่ทิศทางของเกาะฟยอร์ดแน่”
“อะ...อะไรนะ!”