บทที่ 464 เปลี่ยนแปลง
ชาวเมืองที่มารับอาหารมื้อที่สองเพิ่มจำนวนขึ้นเล็กน้อย โชคดีที่พวกเขาสามคนรออยู่ในลานเมืองตลอด ถึงได้อยู่ต้นๆ แถว
ต่อเมื่อได้เข้าแถวจริงๆ แล้ว เขี้ยวงูถึงได้รู้ว่าทำไมจึงต้องสร้างราวไม้ล้อมรอบเวทีไว้...ผู้ประกาศบนเวทีไม้ถูกเปลี่ยนคนแล้ว ตอนนี้กำลังประกาศนโยบายใหม่อย่างน้ำไหลไฟดับ เขาคงต้องฟังอีกฝ่ายเจื้อยแจ้วไปจนกว่าเขาจะได้ข้าวต้มแน่ๆ
ทุกคนขยับไปข้างหน้าอย่างช้าๆ ผ่านไปสักครู่ เขาก็มาถึงหลังเวที
“ยื่นหลังมือขวาออกมา” ทหารที่เฝ้าบริเวณนี้พูดขึ้น
พอเขี้ยวงูทำตาม อีกฝ่ายก็ประทับตราประทับลงบนหลังมือเขา
“คนต่อไป”
พอถึงตรงนี้ ราวไม้ก็เริ่มเฉียงออก ล้อมพื้นที่กว้างไว้ตรงกลาง ทว่าแถวยังไม่สิ้นสุดที่นี่ เหล่าทหารคอยควบคุมให้ชาวเมืองรับชามไม้ รับข้าวต้ม กินข้าวต้มในที่ที่เตรียมไว้อีกด้าน แล้ววางชามคืน ไม่น่าเชื่อเลยว่า ความเป็นระเบียบเรียบร้อยนี้จะเกิดจากสามัญชนและนักเลงใต้ดิน
เขี้ยวงูหันกลับไปมองแถวที่ยาวเหยียดแล้วก็อดคิดเพ้อเจ้อไม่ได้ พวกเขาดูราวกับไม่ได้กำลังอ้อนวอนขอความสงเคราะห์จากใคร ทว่ากำลังทำพิธีอันยิ่งใหญ่อะไรสักอย่างมากกว่า